Raadsvoorstel: Vaststelling concept Sociaal Kompas, beleidsplan Sociaal Domein 2017-2020
Dan gaan we dat zo doen, dan sluit ik hiermee agendapunt 6 af en gaan we naar agendapunt 4 Raadsvoorstel vaststelling concept sociaal kompas, beleidsplan sociaal domein. Dit voorstel is. Nou er staat alleen dat de heer Paardenkooper een feitelijke vraag heeft gesteld en die beantwoord is nou, dat is mooi en er is gisteren nog een nieuwe versie van het sociaal kompas binnengekomen met een andere nummering. Er schijnt een of ander foutje in de nummering te zitten. Ik heb het niet gecontroleerd, maar ik neem het onmiddellijk aan. Ja, wie wil daar iets over zeggen, de heer Ros Benders, dus ik ga het even noteren. De heer Verschoor. En Van der Houwen. Blokland. Van de Griend. Mevrouw Hohage. Van Rossem. De heer Bos dan is het woord aan de heer Ros Benders.
Dank u wel, voorzitter. De fractie van Gemeentebelangen is, zoals uitgesproken in de commissie van 11 januari jongstleden, bijzonder ingenomen met de totstandkoming van het sociaal kompas, het beleidsplan voor het sociaal domein. Er is de afgelopen twee jaar hard gewerkt door het college en raad aan de uitvoering van de WMO, de jeugdzorg en de veranderingen binnen de sociale werkplaats. Gelijktijdig zijn binnen de gemeentelijke organisatie de noodzakelijke hervormingen doorgevoerd om efficiënt te kunnen werken binnen het sociaal domein. Voor Gemeentebelangen is het sociaal kompas een belangrijke mijlpaal, omdat hiermee een duidelijke visie is neergelegd voor de wijze waarop de inwoners van Voorburg kunnen rekenen op ondersteuning. Er is niet alleen hard gewerkt aan deze visie. De afgelopen twee jaar is er in de praktijk ook proefondervindelijk gewerkt aan nieuwe vormen van hulpverlening dichter bij onze inwoners en in de wijk op basis van een huishouden. Al deze verantwoorde proeftuinen hebben geleid tot een samenhangend geheel van dienstverlening binnen het sociaal domein, gericht op de inwoner die op eigen kracht samen met de gemeente zoekt naar passende oplossingen. Voorzitter, voor Gemeentebelangen is het duidelijk: laten we dit kompas vaststellen en het verder ontwikkelen, want dat moet de kracht zijn voor het ingezette beleid. Toch, voorzitter, nog een belangrijk aandachtspunt vanuit Gemeentebelangen. Volgens Gemeentebelangen ontbreekt er nog een essentiële schakel in dit netwerk en dat hebben we al ook eerder aangegeven: de verpleeghuizen in onze gemeente. In totaal zes locaties die middenin verschillende wijken van onze gemeente staan. Er staat daar vastgoed met vele voorzieningen zoals keuken, restaurant, vergaderruimte en wat niemand zich realiseert, ook democratica is daar veelal aanwezig. Dat zijn kansen om in de wijken rondom deze locaties netwerken uit te bouwen. Dat is de volgende fase in de ontwikkeling van het sociaal domein, wat wij noemen maatschappelijk verantwoord zorgen. Gemeentebelangen wil dat het college zich gaat inzetten voor deze kansen die voor het oprapen liggen. Dat betekent dus in gesprek met de bestuurders van deze zorginstellingen. Daar horen we graag de reactie van de wethouder. Dank u wel.
U wel, dan is nu het woord aan de heer Verschoor. Dank u wel.
Voorzitter. Ik wil me graag aansluiten bij de woorden van de vorige spreker en ik wil graag ook iets beschouwelijks zeggen. Toen ik het sociaal kompas nog eens aan het doornemen was, dat was zo ongeveer nog in de verkiezingscampagne die we achter ons hebben. Toen zat ik op een gegeven moment te denken: het gaat nu vaak over onze nationale identiteit. Maar ik denk, er zullen weinig landen ter wereld zijn waar een gemeente een sociaal kompas schrijft en vaststelt op dit gebied, en dat zegt dus iets over ons als natie, over ons als Nederland. Het is een mix van kijken naar de samenleving vanuit eigen verantwoordelijkheid, naastenliefde en sociaal vangnet. Een hele mooie mix en dat zegt gewoon iets over ons. Het zegt gewoon iets over Nederland, iets over onze wortels. En ik wilde dat een keertje noemen. Ik denk het, misschien is het zelfs iets waar we trots op kunnen zijn. Natuurlijk, het is niet perfect of zo. Maar ja, en er zitten ook natuurlijk het dichtbij organiseren van de zorg bij. Mensen heeft natuurlijk ook een kostenbeheersingsaspect, maar zelfs dat is geen kostenbeheersing omdat het een doel an sich is, maar dat is kostenbeheersing juist om te proberen om de zorg overeind te houden en op de lange termijn betaalbaar te houden, dus zelfs dat is een redelijk nobel doel. En misschien mogen we er als natie best trots op zijn. Het zou voor niemand een verrassing zijn als ik nogmaals de steun van de ChristenUnie-SGP uitspreek voor de manier waarop de gemeente dit beleid tot stand heeft doen komen. Wij steunen het sociaal kompas, de benadering, de harde eurobalans. Dat is allemaal eerder gezegd. Uiteraard komt het aan op de uitvoering in de praktijk. Dat is een open deur, zolang wij ook, naast wat mijn buurman al gezegd heeft, ook zorgprofessionals de ruimte blijven geven, wij hen blijven luisteren. En zelf ook blijven investeren in het werven van goede consulenten en het trainen van de consulenten. Als ze daarmee bezig blijven, dan zou het ook in de uitvoering goed kunnen gaan. Dank u wel, voorzitter.
Dank u wel, dan is nu het woord aan de heer Van der Houwen. Dank u, voorzitter.
Voorzitter. Soms is het beste de vijand van het goede. Dat lijkt ook te gelden voor het sociaal kompas. Het is verplicht voor alle gemeenten om een beleidsplan te hebben op het sociaal terrein en terecht, nog steeds gelden de 3 D's decentralisatie als een hele grote operatie voor de gemeente. De uitdaging is groot, maar de kansen ook. De kans om er vanuit de gemeentelijke overheid aan bij te dragen dat mensen mee kunnen doen, of ze nu oud zijn en sommige dingen niet meer alleen kunnen, of jong met gedragsproblemen, werkloos, in de schulden, hulpbehoevend of wat dan ook. De gemeente kan eraan bijdragen dat de mensen weer volwaardig in de samenleving kunnen functioneren met maatwerk, uitgaande van de eigen verantwoordelijkheid en de kracht van degenen waar het om gaat. Door middel van het bieden van voorzieningen die op elkaar zijn afgestemd. Per individueel geval, dat is de uitdaging voor het sociaal domein. Het beleidsplan of het sociaal kompas, zoals het hier heet, moet richting bieden aan deze opgave. En eerlijk is eerlijk, het is tot stand gekomen met de input van de Raad en net als met de input van vele andere partijen. Het stuk is opgezet langs de lijnen van de maatschappelijke doelenboom aan de hand van een aantal hogere doelen die ik. Wordt uiteindelijk toegewerkt naar concrete aspecten en indicatoren die we onderweg gaan meten. Maar mijn collega Philip van Veller, die heeft in de vorige commissie ook al aangegeven dat het stuk misschien een beetje uit de hand is gelopen. Nog steeds bestaat het uit 16 maatschappelijke doelen, 4 hoofdkoersen, onderverdeeld in 16 gewone koersen en weer onderverdeeld in 71 hoofd inspanningen en 442 inspanningen. En dat aangevuld met 5 leidende trends. Die zijn onderverdeeld in totaal 18 kansen en uitdagingen plus 10 knooppunten op de weg. Dat is allemaal heel indrukwekkend. Maar door deze bomen is het bos misschien wel niet eens meer zichtbaar. De status van al die inspanningen is ons nog steeds onduidelijk. Ook in de vorige behandeling hier in de commissie en vragen aan de vorige wethouder Bruines kwamen we daar met zijn allen toch nog niet helemaal goed uit. Gaat het nu om vage ideetjes die misschien worden uitgewerkt of misschien ook niet? Of gaat het om concrete plannen die straks in uitgewerkte vorm terugkomen? En geldt dat dan voor alle plannen? En stemmen we dan nu ermee in dat deze plannen worden uitgewerkt, maar dat er ook geld wordt gezorgd om dat allemaal te dekken. Naar aanleiding van deze discussie zijn ten opzichte van het vorige document een paar zinnen toegevoegd. Met de woorden als bijvoorbeeld en gedacht wordt aan moeten we nu achterhalen of het serieus voornemen betreft. Of dat er misschien nooit meer iets van horen. En dat doet geen recht aan de inhoud. Ik neem bijvoorbeeld. Ik neem een voorbeeld waar onze partij iets van vindt. Het basisinkomen. In het kompas wordt nu genoemd dat we een onderzoek gaan doen naar invoeren van het basisinkomen. De VVD is tegen een basisinkomen. Het ontneemt de mensen van de verantwoordelijkheid om zelf voor hun inkomen te zorgen. En laat de mensen die wel werken voor de hoge kosten opdraaien. Gratis geld, dat bestaat niet.
Interruptie van de heer Van Rossem Ja, dank voorzitter, ja, dit klinkt natuurlijk allemaal mooi en als klare rechte taal, maar ik ben wel benieuwd of meneer Van der Houwen bekend is met de experimenten die gedaan zijn bij het basisinkomen, waardoor juist meer mensen gingen werken dan voor het basisinkomen. Dus ik vind het, ik snap best de weerstand die de heer Van der Houwen heeft, maar dit is een beetje een al te kort door de bocht verhaal. Laat onverlet
Dat op dit moment uit het huidige proces zoals het nu staat, de status daarvan onduidelijk is. Gaan we het wel doen? Gaan we het niet doen? Gaan we het wel onderzoeken, gaan we het niet onderzoeken? Bijvoorbeeld gedacht wordt aan... Ik vervolg mijn betoog.
Voorzitter, de heer Van Rossem, ja, daarover zijn de heer Van der Ham en ik het natuurlijk eens dat het er zo in staat. Maar wellicht is het dan zinniger om daar een vraag over te stellen dan om te zeggen dat het basisinkomen een slecht idee is. Het is misschien zinnig om te kijken of we het ook gaan doen. Volgens mij is dat niet het geval als we het plan lezen. Het zou voor
Tweeërlei uitleg vatbaar zijn. Laten we hem even parkeren. In tegenstelling tot het basisinkomen, sorry. Tegelijkertijd staat in het sociaal kompas iets over de tegenprestatie en in de bijstand, in tegenstelling tot basisinkomen, hebben we daar als gemeenteraad wel een bestaande lijn in. Die tegenprestatie is terecht, want het laat juist de mensen daardoor meedoen in de maatschappij en dat is goed. Nu staat er zowel een onderzoek naar basisinkomen als de tegenprestatie in dit kompas. En ik heb even geen idee waar we nou mee instemmen. Maar één ding weet ik wel zeker. Wij als VVD willen geen basisinkomen en dus ook geen onderzoek hiernaar. Voorzitter, de VVD-fractie twijfelt terecht. Als u...
Geen basisinkomen willen en u er zo van overtuigd bent dat dat ook niet nodig is, laten we het dan vooral onderzoeken, want dan komt het eruit dat het niet nodig is. Of wel?
Tijd zal leren. Voorzitter, de VVD-fractie twijfelt oprecht aan wat we nu van dit stuk moeten vinden. Er staan veel richtingen in. En met de meeste kun je het niet oneens zijn. Sterker nog, vaak is het een mooie uitwerking van eerder gekozen richtingen. Wat ons betreft is het wel erg optimistisch over de overheidsbemoeienis en wordt nog weinig aandacht besteed aan wat we noemen de donkere kant van het sociaal domein, zoals fraude. Maar onze sterke twijfel hangt vooral samen met de omvang en vooral de status van het aantal inspanningen. Het is geen kompas, maar meer een routekaart, en met meer dan 400 uiteenlopende bestemmingen. Omdat men alles wil zeggen, zegt het document feitelijk vrij weinig, ondanks alle goede bedoelingen. Dank. Dank u.
We hebben al vaak over het kompas gesproken, dus het risico is dat we een beetje in herhaling vallen. Volgens mij hebben we 11 januari in de commissie over het kompas gesproken en is het daarna ook vrijgegeven voor inspraak. Dus wat we nu eigenlijk nieuw hebben, dat zijn ook heel veel reacties van maatschappelijke organisaties, dus daar wil ik naar. Aanleiding daarvan wil ik toch nog iets zeggen. En dan wil ik even beginnen bij een mail die wij als PvdA onlangs kregen van de dochter van een 91-jarige mevrouw die in onze gemeente woont en die veel moeite had om iemand te vinden die als vrijwilliger af en toe op bezoek komt voor een praatje of om samen koffie te drinken. En deze mevrouw was ook lid van de Zonnebloem. Dat is een vrijwilligersorganisatie die mensen met een beperking helpt om uit een isolement te komen en haar dochter gaf ook aan dat die organisatie moeite had om betaalbare ruimte te vinden voor activiteiten. Nou, we hebben dat, als het goed is, is die mail ook doorgestuurd of in ieder geval de informatie is ook doorgestuurd naar de gemeente. Maar het bracht mij wel, het zette mij wel aan het denken toen ik dat sociaal kompas las. En met name ook de reactie van de zorgorganisatie Florence, want die doen heel veel suggesties in een zienswijze op het terrein van zorg voor kwetsbare mensen met ook ideeën over het vinden, het scholen en het begeleiden van vrijwilligers. Nou en ik, ik noem dit omdat dit is echt een heel concreet punt waar je dus echt per direct iets mee zou kunnen doen. En ik lees in de reactie op de brief van Florence en dat zit in dat stuk over de inspraak, lees ik dan toch een beetje ambtelijke formuleringen in de zin van dat hoort in de implementatiefase of dan staat er. Het is onderwerp van gesprekken en daar spreekt niet echt uit van een soort commitment van we vinden het belangrijk en we gaan dit ook echt concreet oppakken. En dat vind ik jammer. Ik snap dat niet alle ambities uit de sociale kompas nu meteen allemaal per direct kunnen worden opgepakt. Het lukt gewoon niet. Maar ik zou toch kijken van zeker daar waar er gewoon maatschappelijke organisaties zijn die aan de slag willen met iets en het voorbeeld van die vrijwilligers vind ik dan heel concreet. En laten we die dingen dan wel echt met voorrang oppakken en laat het college ook kijken van wat is daarvoor nodig? Als het nou zo is dat dat niet kan met het geld wat er is, laat dat dan weten voor de kadernota, want dan kunnen we daar als raad iets aan doen. Dus, kortom, ik zou het jammer vinden als alle goede ideeën die nu opkomen en die zijn gegenereerd, ja verdwijnen in het beleidsproces. En we zijn misschien pas over een lange tijd weer terugzien. Nou, ik heb ook nog een vraag over de sociale conferentie. Ik weet niet of dit soort onderwerpen daar ook aan bod zouden kunnen komen. Misschien is dat ook wel een platform om eens te kijken van nou hè, heb je nou 10 dingen die echt nieuw zijn die hier uit kan halen en die je met voorrang gaat oppakken? Nou, als we dan toch zo'n shortlist zouden hebben van goede ideeën die we echt gaan oppakken, dan zou ik namens de PvdA het basisinkomen daar zeker op zetten, want ik steun ook wat de heer Van Rossum zegt, daar moet je niet heel ideologisch naar kijken en gevangen in je eigen vooroordelen. Maar je moet gewoon kijken wat werkt. Voorzitter, daar laat ik het bij. Dankuwel. Dank.
Dank u wel, dan is nu het woord aan de heer Van der Griend. Voorzitter dank. Eerst een compliment aan het betoog van de heer Verschoor. Daar sluit ik mij van harte bij aan. Ik vond dat mooi. Het is mooi dat we zo'n sociaal kompas hebben, dat denk ik ook. En ik vond die gelaagdheid in het kompas. Dat vind ik juist mooi dat we zeggen van dit zijn onze idealen en dit zijn inspanningen die we gaan leveren. Wij hebben, en daar heeft de heer Blokland ook gelijk in, hier al veel over gesproken dus de lange aanloop hebben we gehad. Maar er ligt ook wat moois, aardig staaltje werk zit hierin. Wij hebben een paar mooie gesprekken gehad over de bedoeling, ieder het zijne en de transitie eigenlijk van de verzorgingsstaat die hieronder zit, hè? De fundamentele verandering van zonder aanzien des persoons een recht vaststellen en ieder het gelijke en in plaats daarvan met aanzien des persoons de verschillen durven maken omdat, zoals hierin staat, ook ieder mens uniek is en ook iedere situatie een andere is. Ik lees hier in veel resultaatgerichtheid, eigenlijk is het in taal allemaal goed. Maar wat hierin staat wat mij betreft, ik vat het ook zo op als hè, wat ik begrijp ook wel wat meneer Van der Houwen zegt, er staat ook wel heel veel in. En wat gaan wij nou hier concreet van doen, hè? Als het gaat om zo'n basisinkomen? Ik vat het zo op, dat mocht het die kant opgaan, dat wij daar bijvoorbeeld een onderzoek naar zouden gaan doen, dan zouden wij eerst hier een debat met elkaar hebben, ook over dat onderzoek al. Dus ik lees hier niet uit, is mijn interpretatie dat we zo'n onderzoek gaan doen, dat is jou ik eerst hier tot onderwerp van gesprek willen maken, dus ik vat dat maar op als een voorbeeld van wat we zouden kunnen ontdekken met elkaar. Dat is volgens mij ook precies wat we moeten doen met dit handvat in de hand. Hier kijk, de werkelijke verandering die zit er natuurlijk in iets anders. En dat is het daadwerkelijk naleven van wat hier staat. Wij hebben ook een paar vergaderingen terug een heel lang debat gehad over wat betekent het nou als je zegt zorgprofessionals meer verantwoordelijkheid geven, hè? Door groentje wat, wat je daar dan precies mee bedoelt en wat je daar precies mee zegt. Dus laat ik het volgende zeggen, laat ik de hoop uitspreken dat in de totstandkoming van dit traject, zowel voor ons geld als voor het college als van het ambtenarenapparaat, dat het geholpen heeft en ook het zou opschrijven om ook die verandering door te maken, hè? Ik moet terugdenken aan een aantal werkconferenties die we hebben gehad met de participatieraad, waarin ik ook in een werkgroepje belandde en dat een consulent van het doorbraakteam, het ACT-team geloof ik, een opmerking maakte over: ik mag niet op die meneer of mevrouw af. Hé, ik wist niet hè? Die consulent zei, ik weet niet meer of de meneer of mevrouw leeft en die zei, ik mag er niet naartoe, omdat dat een bevoegdheid is voor mijn collega. Toen dacht ik, kijk, daar gaat het om dat je dat dus wel doet, zeker als je lid bent van een doorbraakteam. Ik herinner me ook een debat hier over de schuldhulpverlening en dat de wethouder aangaf. Wethouder Kist destijds: ik heb op advies ook van mijn collega's in het ambtenarenapparaat een andere keuze gemaakt dan het beleid mij voorschreef. Ik heb een groter bedrag kwijtgescholden omdat ik daarmee van mening was dat ik dat gezin weer toekomstperspectief gaf. Dat is het en dat je dat durft uit te leggen en kunt uitleggen. Er staat ook iets over samenwerking, daar ben ik het van harte mee eens. Dat is redelijk abstracte taal, want in samenwerking komt het aan dat je dat ook daadwerkelijk gaat organiseren. En ook met die grote monologen in dit land. Dat moet je gewoon echt doen, hè? Dus naast de hoop die ik zojuist heb uitgesproken, laten we wat mij betreft dan ook de afspraak maken dat we samen ontdekken wat werkt, want volgens mij gaat het daarom hè, dus een leidraad zou ik willen toevoegen, proberen en leren en dat doen. Dat doet u met ons hier en het basisinkomen zou een prachtig onderwerp zijn om dat eens met elkaar te bespreken hier. Voordat we zover zijn, dus dat debat is voorbarig vanavond, maar ik ondersteun het sociaal kompas van harte. Dank u wel, dan is nu het woord aan mevrouw Hohage.
Dank u, voorzitter. In Leidschendam-Voorburg zijn veel problemen, de bevolking veroudert en bijna 30% van onze bevolking is ouder dan 60 jaar. Steeds meer mensen zijn afhankelijk van bijvoorbeeld thuiszorg. Noodvoorzieningen zijn in Leidschendam-Voorburg niet meer op peil. De SEH in het ziekenhuis MCH Haaglanden Antoniushove en de huisartsenpost zijn of gaan weg. Er zijn circa 4400 werklozen, 12,5% van onze werkende bevolking, waarvan meer dan 3600 langer dan een jaar werkloos. Circa 21.000 mensen moeten leven van een inkomen van minder dan 130% van het minimumloon. Het aantal sociale huurwoningen in Leidschendam-Voorburg is beneden de landelijke streefnorm. Er blijft meer dan 5 miljoen over aan gelden uit het sociaal budget. En zo kan ik nog wel even doorgaan, liever niet. Het concept sociaal kompas is een visie op wat deze gemeente wil doen. Ik hou het hier even bij kort, want ik vond de woorden van onze collega, meneer Van der Houwen, erg goed. Er wordt veel naar externe partijen verwezen. Het wordt steeds meer een regiegemeente. Waar is onze visie? Dit is geen kompas. Dit is inderdaad een routeplanner, een route waarvan men niet weet waar die eindigt. Dank.
Voorzitter. Ik vrees dat ik net als de vorige keer dat we het over het sociaal kompas hadden, wel een beetje een ambivalente houding heb ten opzichte van het document, want aan de ene kant is het een visiedocument, dat volgens mij voortborduurt op waar we het al maanden zo niet jaren over hebben. En wat er ook voortborduurt op alle beleidsstukken die we inmiddels bij elkaar verzameld hebben. Er staat een indrukwekkend rijtje beleidsstukken op de pagina vastgesteld beleid in het sociaal kompas en daar kunnen we zien hoeveel beleid we eigenlijk al vastgesteld hebben. En wat dat betreft is het een prima visiestuk, maar het is ook een wollig document en ik begrijp de opmerking die de heer Van der Houwen zegt volledig, er staat zoveel in dat je je bijna begint af te vragen of er nog wat gezegd wordt waarmee we misschien bijna wel teveel beleid hebben gemaakt in plaats van te weinig. En ik kan me ook voorstellen als we dit sociaal kompas gaan communiceren dat mensen wellicht door de bomen het bos niet zien, volgens mij wel met de beste intenties. Het is mij inmiddels wel volledig duidelijk welke status dit document heeft, maar ik ben het ook wel eens dat de begeleidende brief ook best wel de woorden nodig heeft om de status van ons sociaal kompas te duiden, wat niet zegt dat ik er niet blij mee ben. Als er een verandering geweest is, denk ik de afgelopen jaren waar we trots op mogen zijn en laat ik dan ook even waarderende woorden uitspreken naar collega van ChristenUnie-SGP. Dat was een betoog waar ik me volledig in kan vinden. En de Hart voor Euro balans waar we hier al zo vaak over gesproken hebben, is volgens mij een mooi voorbeeld van hoe we dat aanpakken en een mooi voorbeeld van een aspect waar we trots op mogen zijn, zeker nu dat langzaam meer vorm krijgt en ik kan me ook aansluiten bij de heer Van der Ging die het nog even had over de bevoegdheid van een hulpverlener. Ik denk dat we daar steeds verder in komen. Ik vind het wel terecht om ons de vraag te stellen of het oké is dat we nou met de heer Van der Houwen een indrukwekkend rijtje een sociaal kompas nu neerleggen met een uitkomst van zo vreselijk veel paden waar we naartoe kunnen. Ik denk dat het heel interessant is om al die paden eens te bekijken. Ik denk ook dat het interessant is om met elkaar te spreken over wat nog mogelijk is, maar ik ben het ook eens als we het onderzoek gaan doen naar het basisinkomen waar GroenLinks voorstander van is. Laten we het dan eerst daar eens in de Raad met elkaar over hebben. Ik kom overigens wel direct van dat basisinkomen naar een puntje wat ik de vorige keer ook op tafel heb gelegd en ik kan het niet laten dat nogmaals te doen. Ook ons sociaal kompas gaat vreselijk uit van de eigen kracht en ik ben daarvoor. Ik denk dat het goed is dat we als gemeente stimuleren dat mensen zo lang mogelijk voor zichzelf zorgen, maar er zijn daar wel grenzen aan. Overigens zou ik de collega's van de VVD willen toefluisteren als we het dan toch hebben over eigen kracht is basisinkomen nou echt een steuntje in de rug om die eigen kracht te bevorderen, maar ik denk wel dat we daar voorzichtig mee moeten zijn. Er zijn ook doelgroepen die gewoon minder eigen kracht hebben en die moeten we zeker niet uit het oog verliezen, ook niet in een soort positieve flow van kijk ons eens even faciliteren dat iedereen voor zichzelf zorgt. Er zijn altijd nog inwoners die wat minder voor zichzelf kunnen zorgen. En dan noem ik toch nog een keer het SER-advies waar ik daarstraks al even aan refereerde. Dat is het nadeel van zo'n uitgebreid document. Ik kan hem elke dag in de waan van de dag met een nieuwe bril bekijken en ook elke dag concluderen dat een bepaalde groep net iets te weinig aandacht heeft gekregen. En de laatste keer volgens mij dat we het echt uitgebreid hebben gehad over armoede onder kinderen was toen ik meen me te herinneren collega Blokland met het voorstel kwam van het kindpakket. Misschien kan het geen kwaad als we binnenkort nog eens een boom opzetten met elkaar over armoede onder kinderen, want ik denk dat we dat serieus moeten nemen.
Rossum, ik heb dat SER-document ook gelezen. En dat gaat niet alleen over armoede onder kinderen, maar ook over armoedebeleid dat verder strekt dan alleen armoede onder kinderen. Ja.
Ik weet niet wat mevrouw Verhagen daarmee wil. Volgens mij zijn we het daar over eens dat het over beleid gaat. Ik hoor mevrouw Verhagen heel vaak in deze arena zeggen dat er geen beleid is. Ik raad haar aan om het lijstje even te bekijken in het sociaal kompas, het is een indrukwekkend stukje documentatie. Ik ben het wel eens, want volgens mij vinden mevrouw Verhagen en ik elkaar daar dat het goed is om daar nog eens over te praten of we dat aan kunnen scherpen, want volgens mij kunnen we meer doen. Daar wou ik het bij laten, voorzitter. Dank u wel, dan
Dan is nu het woord aan de heer Bos. Dank u, voorzitter, wat een werk is er gepleegd aan dit voorstel. Wat een zoeken naar samenhangende beleidsvorming, een compliment is op zijn plaats. Wij hadden als CDA-fractie prijs gesteld op een inleidende beschouwing over de keuze van een sturingsmodel van de gemeentelijke overheid in het sociaal domein. Aan de decentralisatie door het rijk gingen vele discussies in de Kamer vooraf over de rol van de overheid. Weg van de rechtmatige overheid, de klassieke verzorgingsstaat, weg van de presterende overheid. Ja, die te veel aan de markt overlaten. Nieuw public management op weg naar een Civil Society waarin tussen de overheid en markt heel verschillende activiteiten, organisaties en informele verbanden zijn. Deze discussie verdient ook een plek in de gemeenteraad van onze gemeente. Nu het rijk heeft gekozen een stap terug te doen, heb ik de indruk dat de gemeente Leidschendam-Voorburg in dit plan een stap vooruit doet. Wij volgen kennelijk niet het rijk in het streven naar een terugtredende overheid. Het sociaal kompas dat vol met voornemens in de gebiedende wijs. Om maar wat te noemen: informeer, stimuleer, signaleer, voorkom, vergroot en bevorder. Achter vele geboden kan de vraag gesteld worden door wie en hoe? Het antwoord op die vraag bepaalt de keuze van het sturingsmodel. Wanneer, waar en hoe krijgen we antwoord op die vraag? Als je kiest voor een Civil Society, dan kun je kiezen voor een netwerkende overheid of een participerende overheid. In een netwerkende overheid is het streven naar burgerparticipatie waar de overheid eigenaar is en de burger vraagt om mee te doen. Als je kiest voor een participerende overheid, dan kies je voor overheidsparticipatie. Dat houdt in dat zelfsturende burgers eigenaar zijn en de overheid vragen om mee te doen. Via loslaten, stimuleren, faciliteren en reguleren, participeert de overheid als het ware in de samenleving. Deze werkwijze leidt tot een participatiesamenleving. De CDA-fractie staat een ontwikkeling voor naar een participatiesamenleving waarin ook de overheid participeert. Dat betekent geen overheid die zich in allerijl terugtrekt, maar goed in kaart brengt welke taken en verantwoordelijkheden burgers en hun organisaties aankunnen en daar waar nodig probeert toe te rusten. Het beleid gericht op maatschappelijk verenigen is daarvan een goed voorbeeld, voorzitter. Maar wanneer komt het college met de sociale kaart? De CDA-fractie kiest voor een groeimodel. Er zullen nog vele voorwaarden moeten worden geschapen. Allereerst moet het primaat van de samenleving nog worden verinnerlijkt, de rol en de taakopvatting gaat kantelen. Wat dat betekent voor de overheid en de ambtelijke organisatie is geïllustreerd in een rapport van de PBL en NSOB. De CDA-fractie wil niet alleen oppassen voor ver-gemeentelijking van de samenleving, maar ook voor de vermaatschappelijking van het gemeentelijk apparaat. Het instrumentarium van de overheid kent daarbij een rangorde: in beginsel verdient voorlichting de voorkeur boven subsidiëren en vervolgens regelgeving. Een vraag van ons is of het college onze opvatting deelt dat het sociaal kompas het nieuwe beleidskader voor de subsidiëring van de organisatie is. Wij hebben de indruk dat gemeentelijke subsidie particuliere initiatieven hier en daar wegdrukt. Waarom subsidiëren wij commerciële organisaties? Toch nog een opmerking over de doelformulering in het sociale kompas, voorzitter. Een doel is een droom met een einddatum. Het omschrijft de wenselijke situatie, liefst in meetbare termen. Wij stellen voor om de doelen te herformuleren zonder de toevoeging 'meer'. Wij geven daarnaast in overweging om de Raad te betrekken bij de keuze van de indicatoren in de monitor sociaal domein. Kiezen we voor directe meting of indirecte meting? Passen we op dat de voorziening in de informatiebehoefte de decentralisatie niet tot een dode letter maakt of leidt tot teveel administratieve lasten voor uitvoerende medewerkers? Wij vragen overigens in zijn algemeenheid op welke gronden het college kiest voor een raadsvoorstel dan de aanbieding voor een raadsbrief. Nog een vraag, verwijzend naar de wet artikel 3.2 sub 4b: waar hebben wij de bijzondere aandacht moeten begrijpen voor de samenwerking met zorgverzekeraars in het sociale kompas en eisen die de wet stelt? Voorzitter, dat was het. Dank u wel.
Dan is nu het woord aan wethouder De Ridder. En ik verzoek u om uw ambtelijke ondersteuning ook even te introduceren.
Dank u wel, voorzitter, ook voor het welkom aan het begin van deze vergadering. Ook ik kijk uit naar een goede samenwerking. En om even te reageren met alle complimenten. De complimenten gaan natuurlijk uit naar, oh, ik moest beginnen met het introduceren van mijn buurvrouw. Sorry, daar begin ik mee. Dat is Dorien van Vinkel en die zit hier in plaats van Leonie Hoksbergen. Die hebben jullie eerder gezien. Die heeft tot nu toe ambtelijk het traject in heel belangrijke mate getrokken, maar is niet meer in staat om hier aanwezig te zijn. Vandaar dat Dorien hier zit. Dan ja, dat is de eerste keer dat ik hier zit en met een heel mooi onderwerp. De complimenten wil ik toch wel even mee beginnen. Die gaan in eerste instantie natuurlijk uit naar mijn voorganger, mevrouw Bruijnis, en mijn collega's Kirsten Stemerdink, want het is het resultaat van hun werk. Maar ik vind het ook wel heel erg mooi dat ik hier nu mag zitten, want zoals u weet loop ik wel een tijdje mee in overheidsland en heb ik ook zo mijn opvatting over het sociaal domein en wil ik graag met u delen dat zodra ik het sociaal kompas gelezen had, dat ik alleen maar heel enthousiast was en dat ik reageerde van ik ben alleen maar heel blij dat ik de verantwoordelijkheid mag dragen, want ik mocht willen dat ik aan de start van dit proces had gestaan. Ik kan mij daar volledig in vinden en zal dus ook vol overgave reageren op uw inbreng in de eerste termijn. Want waar gaat het om? Sinds de gemeente die verantwoordelijkheid hebben gekregen voor het sociaal domein, staat ons een aantal dingen te doen als gemeente. Wij moeten zorgen voor meer integraal beleid op de terreinen werk, inkomen, jeugd en zorg en we moeten zorgen voor meer verschuiving van zorg naar preventie, hè? Van curatief naar preventief en we moeten zorgen dat we meer mensen erbij betrekken, want het is niet iets van de overheid, maar iets van de samenleving, zo mooi verwoord door meneer Verschoor. En in mijn optiek? Ik hoor wat zeggen. Heb ik een naam verkeerd? Nee, wel Verschoor, ja. Er is aan al die voorwaarden met het sociaal kompas dat voorligt heel goed voldaan, want het is ontwikkeld met heel veel partijen in het sociaal domein. Het voorstel, het plan, het kompas zoals ik het wil blijven noemen, wordt dus gedragen door heel veel mensen en kent dus ook heel veel ambassadeurs. Het is een heel integraal beleid, want eigenlijk staat het hele beleid op één pagina voor iedereen die zich over de boom in het bos. Het is heel overzichtelijk. Ik zou het eerder een park willen noemen. En het is toekomstgericht omdat er heel erg uitgegaan wordt. Alles wat hierin staat zijn resultaten die we willen halen, dus waar gaat het over? Wat willen we graag en hoe je dat dan gaat bereiken? Ja, daar denk je nu wellicht anders over dan volgend jaar of dat jaar daarop en daarom is het een heel goed document en zijn inderdaad de kleine onderdelen die opgenomen zijn in de tekst, hè? De kleine bolletjes dat zijn voorstellen, dingen die uitgewerkt kunnen worden. Dat even voor wat betreft de introductie. Nou, ik wil één ding met de introductie nog even kwijt wat ik zelf ook heel erg mooi vind is dat het wordt ingepast in de P en C cyclus, dus het biedt een aanleiding voor gesprekken en uitdaging voor professionals, maar ook voor inwoners om mede invulling te geven aan het ultieme beleidsdoel, meetellen en meedoen in Leidschendam-Voorburg. Maar door het voorstel om het met de P en C cyclus te laten meelopen, biedt het ook een hele goede aanleiding voor u als raad om betrokken te blijven, hè? De verantwoording mee te krijgen en te blijven sturen op de prestatie-indicatoren. Nou, dan heb ik bij iedere spreker ook wel een puntje genoteerd waarvan ik dacht, daar zal ik dan toch even op reageren. Om te beginnen meneer Bosbaan Benders de essentiële. Ja, ik moet echt. Ik ben slecht in namen, maar ik heb het toch goed genoteerd, toch?
Nou, bijna goed, u heeft ook onderwijs, hè? Het is met een R, Ros Benders. Oké, sorry.
Sorry, dan heb ik. Ja, nou ja, oké, bedankt hiervoor. Ik moet hier thuis raken en ik zeg het maar, namen zijn dus altijd een struikelpunt voor mij. U miste een essentiële schakel. Het wil zeggen, de verpleeghuizen waar toch een hoop uitdagingen en kansen tegelijk liggen. Nou ja, u heeft vast in de voorbereiding meegekregen dat partijen als Florence en WZH ook meedoen in dit traject, dus dat zal bij de uitwerking zeker de aandacht gaan krijgen. Dan in reactie op meneer Verschoor van de ChristenUnie. Ja, de uitgangspunten zoals u het verwoordde, hè? Naastenliefde, sociaal vangnet. Dat is inderdaad voor een heel belangrijk deel de kern waar het om gaat. Wat we met het sociaal kompas proberen te bereiken, is dat we van dingen waar we ons als overheid verantwoordelijk voor voelden, dat meer delen met zowel professionals als inwoners, zodat wij allemaal kunnen werken aan de solidaire en inclusieve samenleving van Leidschendam-Voorburg en het blijven trainen van consulenten is absoluut onderdeel. Het staat ook omschreven in het document. Dan meneer Van Houwelingen van de VVD, ja, andere partijen hebben er al op gereageerd op uw voorstel over de inspanning om onderzoek te doen naar de mogelijkheden van experiment met basisinkomen. Nou ja, zo voorzichtig staat het er ook in, maar gezien de discussie zou ik bijna zeggen, dit stuk moet misschien wel met spoed opgepakt worden, want dan krijg je meer helderheid toch? Want ja, als het gaat om als er discussie is, wat is het doel van discussie? Zorgen voor helderheid. Soms is discussie niet voldoende om voor helderheid te zorgen en helpt een onderzoek. Voorzitter, dank.
Ja, ik zou de heer Van der Grind willen voorstellen eerst de experimentjes af te wachten in andere gemeenten. En dan doen we het bij de formatie. Voor de volgende keer maken we er een afspraak over.
Kunnen uitmaken van het onderzoek. Ja. Nou en ik wil ook wel reageren op wat u zei. U zei het stuk is erg optimistisch over de invloed van de overheid, terwijl dit hele stuk, dit hele kompas, er nou juist op gericht is om het niet alleen een overheidsverantwoordelijkheid te maken, maar een verantwoordelijkheid die gedragen wordt door de overheid, door uitvoerende organisaties en door inwoners samen, want juist daardoor krijgen we die inclusieve samenleving die zorgt voor elkaar en die zorgt dat we minder snel afhankelijk zijn van zorg.
Ja, dat deel ik inderdaad met de wethouder dat alle partijen erin zitten en dat die verbanden er zeker in zitten. Alleen, het stuk is zo geschreven, zo erg van wij als overheid gaan dit doen, gaan dat doen, dat ik me ook kan voorstellen dat de inwoner en de zelfredzaamheid daarin misschien zelfs ondersneeuwt als die niet heel zelfstandig daarin is. Dus vandaar het risico. Wij met...
Zijn allen willen graag dat dat en dat gebeurt. En wie dat dan doet, dat is nou juist wat de kracht is van dit document. Het nodigt eigenlijk iedereen uit om zijn bijdrage daaraan te leveren. Dan meneer Blokland. Even kijken, jammer dat er geen commitment is uitgesproken voor sommige onderdelen. Nee, dan wil ik inderdaad verwijzen naar de PC-cyclus waar het in wordt opgenomen, waardoor u dus elk jaar opnieuw de gelegenheid krijgt om uw prioriteiten aan te geven bij de onderdelen die worden opgepakt. Want nou ja, nogmaals, er zijn 16 doelen waarvan we hopen dat zoveel mogelijk mensen een bijdrage willen leveren om de doelstellingen te bereiken. Maar we kunnen niet overal tegelijkertijd aan werken en daar kunt u via de PC-cyclus invloed op uitoefenen. Dan meneer Van der Griend, die had het over zorgprofessionals meer verantwoordelijkheid geven dat dat niet iets is wat je op moet schrijven, maar wat je vooral moet doen en naar aanleiding daarvan zou ik wel willen verwijzen naar wat ik deze week zelf heb meegemaakt, want daar wordt dus heel hard aan gewerkt. Maandagmorgen was er in deze zaal een bijeenkomst van mensen die bezig zijn op het terrein van de zorgpreventie voor de jeugd. En daar werd heel nadrukkelijk gezocht naar wat ons nog tegenhoudt om effectief ons werk te doen. En daar ging het ook heel nadrukkelijk over de wat-vraag, die moet van de gemeente komen. De gemeente moet daar ook op sturen, hè? Van wat moeten we precies doen, hoe we het gaan doen? Dat moeten we met zijn allen opnieuw uitvinden, want we moeten veel beter samenwerken. We moeten elkaar veel beter leren vinden en daar is ook concreet afgesproken dat binnen een paar weken er opnieuw bij elkaar gekomen wordt om daar ook concrete voorstellen voor te ontwikkelen met elkaar. Dus ja, het is een uitdaging. Daar moeten we aan werken en daar wordt ook aan gewerkt door gemeente en zorgprofessionals met elkaar. We moeten inderdaad proberen en leren. Dat is wat we moeten doen, want laten we ook niet ontkennen. Het vaststellen van dit document is eigenlijk een start. Vanaf dat moment moeten we het gaan doen en hoe we het gaan doen is echt anders dan voorheen. Het is integraal, het is meer gericht op samenwerking, meer op het uitdagen van partijen en inwoners om het te doen en dat is voor iedereen leren. Dat is voor iedereen wennen. Maar als we het met zijn allen gaan doen en bereid zijn om ook bewust te zijn dat iedereen moet wennen, dan gaan we wel belangrijke stappen maken op weg naar die samenleving die we met zijn allen willen zijn. Dan had mevrouw Hoger de mededeling, het is geen kompas, maar een routeplanner. In mijn ogen is het toch echt een kompas. Het is iets dat helpt om de richting te bepalen. Dan mevrouw, meneer Van Rossem Voorzitter. Mevrouw van
De Ridder, dat is nu juist het probleem. De gemeente weet niet goed waar we naartoe gaan. Regiegemeente legt het bij externen. Er is te weinig expertise om te kijken wat wij als gemeente nu willen doen. Dat is het probleem.
Nou, volgens mij is dat in het stuk heel goed wat we willen doen. Alleen staan er suggesties voor hoe we het kunnen doen en hoe we het gaan doen. Dat zal de praktijk straks laten zien en daar kunt u via de PDCA-cyclus sturing op blijven uitoefenen. Ga ik toch door naar de inbreng van de heer Van Rossem. Nou ja, de angst voor de bomen in het bos heb ik eigenlijk al gezegd, hè. En nou ja, ik vind dit echt een heel duidelijk plaatje wat je echt overal steeds weer tevoorschijn kunt halen, waar heel veel in staat wat heel veel aanleiding voor gesprek is. Ook wat ook voor iedereen begrijpelijk is. En dankzij het proces dat afgelopen is, zijn er heel veel ambassadeurs die allemaal met dezelfde infographic aan het werk kunnen gaan. Dus ik ben daar minder bang voor, maar ik deel wel de opmerking dat het heel veel aandacht nodig heeft en niet alleen voor het proces in zijn algemeenheid, omdat we nou eenmaal wel doelen willen bereiken, maar ook juist voor die specifieke kwetsbare groepen waar we het in belangrijke mate ook voor doen. Dan tot slot meneer Bos van het CDA, ja, netwerk en participeren dat willen we eigenlijk allebei. Dus door als overheid te werken aan een steeds steviger wordend netwerk in de samenleving, kunnen we steeds meer overgaan naar een participatiesamenleving waarin mensen met elkaar heel veel op heel veel aspecten van het leven het met elkaar vormgeven en de overheid alleen nog dat vangnet en die stimulator hoeft te zijn en die rol willen we met verve vervullen, die rol als stimulator. Met name, want dat is op dit moment echt nog nodig. Dan die sociale kaarten. Ja, u deed het een beetje klinken alsof er ooit een toezegging is gedaan voor een sociale kaart daar. Daar weet ik niet van dus. Maar ik weet wel dat een sociale kaart, daar kunnen mensen verschillende invulling bij hebben, dus misschien kunt u in de tweede termijn nog even aangeven wat uw invulling van de sociale kaart is. Ja. En ja, waarom worden particuliere initiatieven niet gesteund? Die worden juist gestimuleerd met dit document, dus iedereen die een bijdrage wil leveren aan deze doelen, die vindt een ontvankelijk oor bij de gemeente om te kijken hoe deze partijen een bijdrage kunnen leveren aan het realiseren van de doelen die zo breed gesteund worden. En daar ben ik blij mee. Tot slot de laatste vraag over de raadsbrieven en de raadsvoorstellen begreep ik niet helemaal, maar doorgaans is een raadsbrief bedoeld ter informatie en een raadsvoorstel, daar wordt u iets voorgelegd met de vraag om daarover een besluit te nemen en tot zover, voorzitter.
Dan ga ik even kijken of er behoefte is aan een tweede termijn. De heer Rotsveen is niet de heer Verschoor. Ja, gaat uw gang.
Graag gedaan. Sorry, ik dacht dat u aan het inventariseren was, dank u wel. Ik zat na te denken over een klein compliment, omdat ik zelf complimenten gekregen heb vanavond. Ik wil een klein compliment doen uitgaan in de richting van de VVD. Toen wij hier de vorige keer bij elkaar zaten en over het sociaal kompas hadden toen het werd vrijgegeven voor inspraak, kreeg het sociaal kompas van de VVD-fractie zoveel kritiek dat ik even dacht dat ze kwijt waren dat we hier landelijk VVD-beleid aan het uitvoeren zijn.
Maar die notie was nu heel duidelijk aanwezig bij de VVD en dat vond ik echt goed. Het stond nu weer in het kader en ik heb de bijdrage ook gewaardeerd. Dank u wel, voorzitter.
Dank u wel, dan is het woord nu aan de heer Van der Houwen. Nee, de heer Blokland.
Ja heel kort. Nou, ik wil de wethouder bedanken en ook feliciteren met het eerste optreden in deze commissie. Ik vroeg om een vorm van commitment om, zeg maar, de goede ideeën uit het sociaal kompas op te pakken. Nou, het antwoord van de wethouder is inderdaad het antwoord, zoals het ook in de stukken staat, dat ja, dat komt dan in een normale cyclus weer terug. Maar wat ik denk wat we misschien moeten doen als raad, is dan zelf het initiatief nemen. Als wij denken als raad van er zijn gewoon een aantal dingen die zulke goede ideeën zijn, daar moet je eigenlijk gewoon nu iets mee doen. En niet wachten tot het college met een initiatief komt, dan kunnen we als raad natuurlijk zelf ook altijd met een voorstel komen. Dus ik neem dat mee naar de fractie en ik zou de andere collega's eigenlijk ook wel oproepen dat als zij ook dat soort ideeën hebben, dat zij contact hebben over hoe we dat dan misschien kunnen agenderen als raad. Dank u wel.
Dank u wel de woorden staan de heer Van der Griend. Ja voorzitter, een prima oproep van de heer Blokland, dus die onderschrijf ik van harte. Ik hoor rechts van mij basisinkomen bespreken. Doe een volgend jaar. Voorzitter, we hebben zojuist ging het ook het gesprek een beetje de kant op alsof we hele nieuwe dingen aan het doen zijn, dat bestrijd ik wel, want we zijn hier al jaren mee bezig. Het is ook gewoon een beleidsplan voor de komende jaren en dat doen we op een innovatieve manier met veel gelaagdheid. De essentie zit wat mij betreft echt, hè? Dus ik zie allemaal juist idealen staan en daarom vind ik het een kompas en van: dit vinden wij belangrijk en dat onderschrijf ik van harte en er zitten heel veel dingetjes in van dat zou je zo kunnen bereiken. En daarover moeten wij hier het gesprek willen hebben, denk ik, hè, zo lees ik hem echt. Maar de essentie van de verandering zit echt in dat we in gedrag en de benadering van de burger op een andere manier gaan doen en kijken wat werkt. En dat gesprek, dat moet hier zijn. We dingen die werken en als dingen niet werken, gaan we dat dan ook vanuit deze raadszaal helpen oplossen? Nou, dat is mijn laatste oproep en verder doen we er een strik omheen.
Dank u wel, mevrouw Hagen, niet de heer Van Rossum. Dank voorzitter, laat ik mevrouw De Ridder, onze nieuwe wethouder, geruststellen. Ik ben over de inhoud best te spreken en ik wil ook nog wel met haar eens zijn dat de eerste mooie pagina, het park of het kompas of het bos met alle bomen, een helder plaatje is. Volgens mij gaat het mis daarna in de vreselijk lange uitwerking, wat niet betekent dat er wat GroenLinks betreft op dit moment best een strik omheen kan en ik kan vinden in de woorden van collega Van der Griend en ook van collega Blokland. Ik zou wel willen voorstellen, voorzitter, om het SER-rapport waar ik inmiddels twee keer aan gerefereerd heb vanavond te agenderen voor de volgende commissieronde in de commissie MA. Dat stelt mij gerust om dan het sociaal kompas zo door te geleiden naar de raad als hamerstuk.
Ik beschouw dit als een concreet voorstel om dat rapport op de agenda te zetten en dan verzoek ik aan de griffie om dat mee te nemen voor de volgende commissievergadering. De heer Bösch nog. Voorzitter, dank u. De portefeuillehouder die wijst op de P en C-cyclus. Maar ik denk dat er een element voor geschakeld moet worden. Er zitten zoveel actiepunten of voornemens in, waarvan het de vraag is of de overheid het doet dan wel je initiatieven uit de bevolking laat komen. Dat je als het ware voordat je in de P en C-cyclus centjes hecht of tijd hecht aan inspanningen die hier staan, dat je met elkaar kijkt, waar ga je tijd en geld in investeren? En dan denk ik dat, zeg maar, het basisinkomen niet de hoogste prioriteit krijgt. Ja, en dat voedt dan ook de voorstellen van het college die verwerkt worden in financiële termen, in capaciteits-termen in de P en C-cyclus. Maar het is een suggestie, voorzitter. Als er gesproken wordt over samenwerken in dit stuk, dan is het steeds dat het initiatief bij de overheid ligt om samen te werken. Voorzitter, dat noemen ze nou burgerparticipatie.
De heer Van Rossem bij interruptie, ja, voorzitter. Dit is nou zo spannend aan dit stuk, want we hebben Pleij van der Houwen ook al gehoord, die in dit stuk las dat de overheid bijna verstikkend aan het betuttelen is. GroenLinks heeft hetzelfde rapport gezien en dacht nou nou, er gaat wel veel over eigen kracht. Dus ik denk dat dit een interpretatieverschil is tussen de heer Bos en het college. Voorzitter, daar...
Daar reageer ik op de interruptie. De eigen kracht wordt steeds toegeschreven aan burgers. Ik hou een pleidooi voor de eigen kracht van maatschappelijke organisaties en dat vind ik onvoldoende in dit stuk naar voren komen. Het is het aanbod van: we gaan samenwerken, we gaan overleggen, maar het initiatief komt van de overheid vandaan. Die keuze wordt op vele plekken gemaakt en dat is die keuze voor burgerparticipatie. En eigenlijk zou je wat ons betreft veel meer moeten kiezen voor overheidsparticipatie, waarbij de initiatieven van de burger liggen. Ik zal eens, maar dat is eigenlijk voor een nieuwe portefeuillehouder een vervelende vraag. Het is een lakmoesproef. Vlakmoesproeven, zoals coöperaties, ja, die hebben in andere gemeenten personeel in loondienst. Waarom in onze gemeente niet? Maar misschien is dat een antwoord voor de volgende keer.
Missie. Goed, wat de sociale kaart betreft. Er zijn vele organisaties. Gisteren weer bij de KBO geweest. Ja, leuk kijken wat die doen, hè? Er zijn vele organisaties, ook niet-gesubsidieerde, ja, mensen waar mensen elkaar treffen, waar mensen elkaar in de gaten houden, ja. En wij hebben onvoldoende kennis van die sociale kaart met al die organisaties waar mensen zichzelf organiseren. Als je dat weet, dan kun je daar ook op inspelen en bij wijze van spreken via dat programma van maatschappelijk verenigen die mensen wellicht helpen om die functie te verbreden, te verdiepen, uit te breiden. Ga zo maar door. Daarvoor is nodig: eerst sociale kaarten. Dit stuk ademt niet op alle plekken de bereidheid tot samenwerken met vaak gesubsidieerde partners. Dat die sociale kaart onverwacht meer en we moeten juist die samenleving triggeren om zelf te organiseren, ook zonder subsidie of misschien straks met Horizon-subsidie. Nou, mevrouw Hagen, over mijn interruptie van de sociale kaart. Meneer Bos, er is een interruptie, mevrouw. Meneer Ros.
Meneer Bos, wat ik u heel graag wil vragen. Het is even bezijden. Maar u vraagt toch niet aan een externe partij die die sociale kaart verder in kaart gaat brengen? Heel graag. Ik denk
Dat er expertise voldoende in huis is om dat in kaart te brengen naar mijn mening. Maar ik heb een geheugen voor 90%. Zeker is er een keer beloofd dat er een sociale kaart zou komen. Maar goed, een jaar geleden, 3 jaar geleden denk ik dan nog even over het verschil tussen raadsbrief en een raadsvoorstel, voorzitter. Ik vind dat het college soms vrijelijk omgaat met de keuze. Als we nou de raadsbrief nemen over de Rijnlandlaan. Daar staat een impliciete nee in het vergeven. Als we het integrale huisvestingsplan voortgezet onderwijs bekijken. Daar staat er een impliciete keuze in dat het college wil afwijken van het kwaliteitskader wat landelijk is vastgesteld. Dus de schoolbesturen en gemeentebesturen. Dat staat in een raadsbrief, is een collegebesluit. Zou je dat niet even willen voorleggen aan de Raad om een aantal redenen? Het is nogal een wezenlijke beslissing. En waarom zet je hem alleen in de raadsbrief, dan kunt u zeggen, ja, je kunt het altijd laten agenderen, maar ik vind dat de gemeente de... Voorzitter, de...
Moet hebben om als meneer Bos hier binnenkomt. Interruptie. Ik heb weer een interruptie, meneer Bos Benders. Als u
Vind dat dit een belangrijk punt is, dan zou ik u adviseren om dit via uw fractievoorzitter naar het presidium door te geleiden. Want ik vind het eerlijk gezegd prima om daar een keer over te spreken, maar het lijkt me niet verstandig in dit gremium en het lijkt me ook niet verstandig met een wethouder die nu voor het eerst aanschuift om die discussie te doen. Maar werd een
Vraag gesteld, en ik leg wat uit, ja. En dat hoeft de wethouder niet te weerspreken of anderszins. Ik geef het gewoon mee via de wethouder aan het college. Ja, en we hebben ook een agendacommissie die ook wel wat alerter zou kunnen zijn. Of het een raadsbrief wel verdient of een raadsvoorstel zou moeten zijn, maar dat terzijde, voorzitter. Ik laat het even hierbij. Ik had ook even willen reageren op uw betoog over raadsbrief of raadsvoorstel, maar de heer Ronnes heeft het al gedaan. Maar dan nog als tenslotte. U kunt zelf altijd een voorstel indienen. De raad is altijd de baas, hè? Dus je kunt wel mopperen van waarom allemaal het college er een raadsbrief van maakt of een raadsvoorstel. Als u vindt dat een raadsbrief een raadsvoorstel is, dan moet u dat voorstellen. Heel simpel. Met respect, voorzitter, op een raadsbrief kun je een motie indienen. Een raadsvoorstel kan geamendeerd worden. Nee, dat betekent dat je door de keuze van een raadsbrief over raadsvoorstel in feite in de bevoegdheid van de raad treedt en daar moet het college uit blijven. Meneer Bos, ik denk dat u, nou ja, misschien leg ik het niet goed uit, laat ik het zo zeggen. U kunt altijd van een raadsbrief een raadsvoorstel maken, dat bedoel ik. En dan kunt u amenderen wat u wilt. Ik bedoel, u bent de baas als raad. Hè, dus niet te veel mopperen op het college, gewoon als je vindt dat het niet goed is zelf een voorstel doen. Heel simpel lijkt mij. Maar goed, misschien komen we daar nog wel een keer op terug. Wethouder De Ridder, heeft u nog behoefte om te reageren op de tweede termijn?
Nou, tot de laatste spreker dacht ik van nou, dat gaat allemaal goed zijn. Allemaal afrondende besprekingen. Ja.
Maar ik wil over die sociale kaart maar één ding zeggen, ja, het is heel belangrijk dat al die sociale en maatschappelijke initiatieven die er bestaan bekend zijn, dat mensen de weg daar naartoe weten te vinden. En daar hebben we de sociale servicepunten voor. Dat zijn de plekken waar mensen naartoe kunnen. Als je niet weet waar je heen moet, dan kan je naar het sociaal servicepunt en daar kan men je op weg helpen naar de plek of de hulpverlener die je zoekt. Dank u wel.
Nou, kijk, ik kijk even de kring rond. Ik heb begrepen dat de heer Blokland nog iets gaat bespreken in zijn fractie en misschien daarmee in de Raad terugkomt.
Nee, in de zin van dat het geen hamerstuk zou kunnen zijn, maar op een later moment verder in de vergadering besproken moet worden.
De notitie voor de komende raadsbehandeling. Nou, dan ga ik gewoon vragen. Vindt u dat we dit als hamerstuk moeten agenderen? We hebben hier uitgebreid over gesproken, zowel in januari als vandaag. Ja voorzitter, ondanks het compliment van de heer Verschoor, de heer Brokken excuus, waarvoor dank, wil ik het toch even nog terugnemen naar de fractie om even kort te sluiten wat we exact hiermee gaan doen. Zijn de anderen voor een hamerstuk?
Oké, dan zullen we in beginsel zeggen dat het op de hamerstukkenlijst komt. En als u in uw fractieberaad hebt geconstateerd dat u het toch wilt bespreken, dat u dan aangeeft dat het overgeheveld zou moeten worden. Ja oké, gaan we dat zo doen?