Raadsvoorstel vaststellen inkoopkader jeugdhulp Haaglanden
De inkoopstrategie voor de jeugdhulp, te weten de kaders waarmee we straks de markt op gaan. En voorzitter, ik heb daar best wel wat op zitten zwoegen, omdat ik het een ingewikkeld stuk vond. Niet alleen is het zeer technisch, maar ook de manier waarop het opgeschreven is. Ik vind het dan ook erg jammer dat er niet voor gekozen is om een beeldvorming te organiseren. En vooral ook omdat de overige acht, zijn het er tegenwoordig nog, gemeenten wel een dergelijke soort beeldvorming of openbare werksessie hebben gehad. Voorzitter, ik heb een aantal vragen over het systeem, maar ik ga me vooral richten op wat dit nou betekent voor ons lokaal. Wat ons gevraagd wordt te besluiten is een inrichting aan de hand van vijf segmenten. En mijn vraag zou daarop zijn: betekent dat dat we dan ook de financiering in vijf segmenten vast gaan leggen? Oftewel, kan het geld voor segment één ook gebruikt worden voor segment twee, of juist niet? Ik kan mij herinneren dat we een aantal jaar geleden ook werkten met percelen en dat we daar eigenlijk van afgestapt zijn omdat we juist tot de conclusie kwamen dat afschaling van een perceel of het samenwerken tussen percelen daardoor bemoeilijkt werd. Hoe zien we in het licht van die ervaring een aantal jaar terug nu deze vijf segmenten? Maar ik ben ook benieuwd hoe we nou gaan sturen op deze vijf. Kan dat bijvoorbeeld door die financiën? Of kan dat doordat we echt ook keiharde doelen per segment vaststellen?
Mevrouw Wildt ja, dank voorzitter. Ik ben heel even benieuwd wat mevrouw Van den Heuvel doet met een plafond daaraan plakken. Wat voor soort plafond ziet zij voor zich? Een financieringsplafond. Als het geld op is, zeg ik maar even kort, dan is het al klaar. Volgens mij is één van de doelen in het stuk ook veel meer sturen op afbakening. Veel meer sturen op efficiëntie en effectiviteit.
Ik denk dat een van de instrumenten daarvoor is door te zeggen, nou, dit is ook echt het bedrag, daar doen we het mee. Een financiële prikkel dus. Ja, dank, en dan vraag ik me wel af hoe dat dan gekoppeld moet worden aan het feit dat het ook een
Open einde regeling is om de reden dat wij iedereen die hulp nodig heeft dat ook moeten kunnen bieden als gemeente. We hebben die plicht en die plicht moeten we ook voelen. Hoe ziet mevrouw Van Heuvel dat? En dat is altijd de discussie geweest, hè? Eén wettelijk inderdaad. Als er een hulpvraag komt, moeten we aan de bak. Tegelijkertijd willen we, of heeft dit college ook uitgesproken, toch af te willen bakenen dan wel te willen gaan sturen op de uitgaven. Ja, ik heb daar ook niet meteen het antwoord op, hè? We zijn daar nu, denk ik, wat is het, 7 jaar of misschien nog wel meer mee bezig. Maar ik denk wel dat we ergens met elkaar moeten gaan zeggen dat je...
Zodat je daarna alsnog dat gesprek kunt doen in plaats van oneindig maar de rekening open te stellen en aan het eind van de avond te zien wat de rekening bij de bar is. Laatste vraag, als het mag, dat ik mij wel toch verwonder over het feit dat de aanpak die ik dus nu enigszins hoor is om eerst gewoon een plafond in te stellen en daarna het met elkaar daarover te gaan hebben, wat de consequenties daarvan zijn, terwijl het me volgens mij heel erg belangrijk lijkt. En dat zien we ook terug in dit stuk om juist via andere
Andere wijze te proberen te zorgen dat die afbakening plaatsvindt, dat er überhaupt minder kinderen en jongeren last zullen hebben van mentale problemen en dus dit nodig zullen hebben. Hoe kijkt de VVD daarnaar? Voorzitter, u legt me nu woorden in de mond, hè? Ik heb het nergens gehad over dat dat ten koste moet gaan van de kwaliteit. Ik heb ook gezegd dat dat een ingewikkelde discussie is, maar ik vind niet meer. Dan wil ik...
Zelf geef ik. Interessant om jeugdzorg een feestje te noemen, maar verder helemaal goed. Meneer Koster. Ja voorzitter, het CDA heeft zelf ook altijd wel gezegd hè? Budget, professionaliteit et cetera, dat moet je in toon houden. Ik ben wel benieuwd naar hoe mevrouw Van den Heuvel dan...
Gemeente die al werkt met populatiebudgetten en of dat niet iets is wat we moeten onderzoeken en of zij daar al positieve signalen over heeft. Nou, ik ben niet genoeg specialist om daar zelf meteen een positief of een negatief advies op te geven, maar ik vind hem zeker...
U moet zeker vragen aan de wethouder of dat mogelijk is als bekostiging. En volgens mij heeft u het dan ook over het systeem dat gehanteerd wordt in Den Haag.
Ja, onder andere Den Haag werkt volgens mij met een vorm van populatiebudget. Maar het populatiebudget is een term breder, volgens mij. Nou...
Ervaring daarmee heeft, ben ik ook erg benieuwd of de wethouder daar wat meer over kan vertellen of dat eventueel ook schaalbaar is voor de rest van de regio. Ga ik door. Ik was even bij de contracten van 6 jaar. Die snap ik hè? Meerjarige contracten tegelijkertijd vraag ik me af hoe wij als Raad tussentijds kunnen sturen of wij als gemeente dus misschien dat de wethouder daar wat meer over kan vertellen. Dan in het stuk in het raadsbesluit worden ook risico's benoemd. Een van die risico's zijn onbedoelde prikkels. Ik ben even benieuwd wat daarmee bedoeld wordt of daar een uiteenzetting van kan. Maar voorzitter waar ik vooral benieuwd naar ben is dat als wij op deze manier vanaf de tweede lijn gaan acteren, betekent dat wat voor onze toegang en ons lokale voorveld. Hoe gaan we de kwaliteitseisen van de toegang ook realiseren? Hoe gaan we zorgen dat als we echt per 1 januari 2027 deze manier van inkoop willen en dus deze 5 segmenten etcetera etcetera dat kinderen lokaal geholpen kunnen worden? Dat doe ik ook deze vraag met in het licht. De discussie die we recent hebben gehad, hè, mevrouw Kok, die aangaf de motie die nou ja onbedoeld of misschien iets te snel als afgedaan werd beschouwd door het college, maar waarin duidelijk gevraagd wordt om een plan voor de toegang in ook het bredere verhaal van het voorveld. Dus ik ben even benieuwd, hoe gaan we nou echt zorgen dat we lokaal ook gesteld staan per 1 januari 27 en eigenlijk? Nou deze discussie is niet nieuw hè? Er liggen twee moties, er ligt al wat eerste stuk een pedagogische visie. Er ligt een actieplan, maar ik heb wel behoefte aan eigenlijk wat meer inzicht in het proces en de route kan
Lokaal naar die 1 januari 27 tot zover even. Dank u wel het CDA, meneer Koster. Ja voorzitter dankjewel. Voorzitter, voordat ik vanavond de inhoud in ga over dit nieuwe inkoopkader wil ik kort stilstaan bij het proces. Voorzitter, vanavond is de eerste keer dat wij in deze Raad in politieke zin in gesprek gaan over dit nieuwe inkoopkader. We zijn eerder geïnformeerd, maar hebben nooit ergens formeel feedback of input geleverd. Voorzitter, zouden wij dat doen, dan zouden we dat hier ook in de Commissie doen. In een politiek debat. Voorzitter, het zit mijn fractie dan ook niet lekker dat het inkoopkader aangeeft dat gemeenteraden inspraak hebben geleverd. Er zijn geen informele werksessies geweest, zoals het in de raadsbrief benoemd wordt, waarin wij hebben gewerkt aan dit plan. Dit plan is iets van de colleges waar wij als Raad nu voor het eerst over in gesprek gaan en aangeven wat we ervan vinden. Daarom, Voorzitter, had het het college ook gesierd, dus halverwege dit proces er ruimte was geweest voor een politiek debat in publiek over deze plannen. Immers, een jaar geleden wisten de colleges al dat in juni dit stuk door de Raden vastgesteld moest worden. Zeker, Voorzitter, omdat deze Raad zelf ook meermaals op het gebied van uitvoeringsprogramma's heeft aangegeven niet te willen staan voor voldongen feiten. Ik zou graag willen weten van de wethouder hoe hij hiernaar kijkt en hoe de colleges in de toekomst dit anders gaan doen. Voorzitter, dan naar de inhoud. Voor het CDA staat een samenleving centraal waar we met elkaar voor elkaar zorgen, waarin sociale vraagstukken niet in silo's maar breder aangepakt worden, waar we investeren in een sterke pedagogische basis en waar we uitdagingen in het opgroeien en ontwikkelen niet automatisch beschouwen als een zorgvraagstuk voor de overheid, maar een ontwikkelingsvraagstuk voor de samenleving. Eerder, Voorzitter, heeft het CDA aangegeven te willen inzetten op drie nodige transformaties: een wijkgerichte sociale dienstverlening en toegang, en zorg normaliseren, afbakenen en inhoud en budget naar de professionals krijgen. Mijn eerste vraag, Voorzitter, en dat is een wat bredere: is er iets in deze inkoopstrategie dat voor onze gemeente het onmogelijk zou maken om deze transformaties vorm te geven? Voorzitter, het college kiest ervoor alle segmenten behalve veel voorkomende jeugdhulp in taakgerichte instelling. Het CDA deelt dat van de twee opties. Deze keuze het beste is voor deze segmenten. Wel heeft die aanvragen waarom het college ervoor kiest bij veel voorkomende jeugdhulp, het segment met de meeste kosten, het bij het oude te laten en een prestatiegerichte financiering van PM aqu in stand te houden. Het leest alsof de hoeveelheid aanbieders hier een belangrijke doorslag heeft gegeven. Waarom kiest het college ervoor om de hoeveelheid aanbieders als een gegeven feit te accepteren? Waar is de ambitie om met strengere kwaliteitseisen minder aanbieders te realiseren? Is overgaan tot taakgerichte financiering juist niet nodig om minder aanbieders meer duidelijkheid en controle te realiseren? Zoals het college aangeeft in de antwoorden op de feitelijke vraag van het CDA, is het absoluut mogelijk om taakgericht te financieren binnen het segment veel voorkomende jeugdhulp. Voorzitter, dit raakt dan iets breders. Dit stuk leest als een stuk dat via de keuze voor segmenten als ambitieus wil blijken. Maar, Voorzitter, dit stuk is ook een stuk dat een systeemgerichte kijk uitstraalt die vanuit wat we nu doen kijkt naar wat we moeten gaan doen. Wat mijn fractie mist, is de beantwoording van vragen als: wat voor zorg willen we leveren, hoe zouden we die zorg willen leveren, wat moet de samenleving leveren, en wat doen we met elkaar voor elkaar? En vanuit die vragen, zonder enige vorm van vooringenomenheid, de inkoop vormgeven. Ziet het College in deze segmenten dit voldoende beantwoord op die vragen vooraf voordat we de techniek ingingen? Want mijn fractie heeft daar twijfels bij. Voorzitter, inkopen is wellicht technisch van aard, maar wat je koopt en hoe je koopt, bepaalt uiteindelijk toch wat voor zorg je levert en hoe je dat levert. Zou de wethouder kunnen toelichten hoe dit stuk zich verhoudt met de ambitie om niet meer stelselgericht naar de zorg te kijken, maar vanuit de inhoud? Daarnaast, Voorzitter, nog wat losse vragen. Wij gaan als gemeente zelf zorg afbakenen. Dat heeft de wethouder eerder toegezegd. Hoe verhoudt zich dit tot de regionale inkoop van zorg? Twee, Voorzitter, van de websites met informatie over jeugdzorgbekostiging benoemen ze allemaal nog outputbekostiging als optie. Is het risico dat ook de college beschrijft in de feitelijke vragen een absoluut nee of eerder een risico waar we dan over na moeten denken als we voor outputgerichte bekostiging kiezen? Daarnaast, Voorzitter, het college kiest bij veel segmenten om door te gaan met de bestaande afbakeningen en die door te ontwikkelen. Hier is consensus voor nodig met de huidige partners. In hoeverre is daarvoor kiezen als gemeente je niet afhankelijk stellen van de huidige partners en hun wens in plaats van onze eigen inhoud? En als laatste, Voorzitter, dit inkoopkader gaat niet in op de kwaliteitseisen die wij als Raad mogen stellen en hoe we die kunnen gebruiken om meer te sturen. Als Raad wordt daar door het college wel naar gekeken. Voorzitter, mijn fractie heeft veel zorgen bij dit stuk en vraagt zich openlijk af of dit stuk de juiste richting op gaat in het kader van de bredere ambities die...
Die deze Raad meermaals gesproken. Daarom dat ik de reactie van
Een aantal vragen richting het college over wat voor gemeente we willen zijn en welke zorg daarbij past. En nou ja, hè? Dat dat vanaf de andere kant bekijken, wat is daar uw antwoord op? Nou ja, voorzitter, ik probeerde aan het begin van mijn betoog daar al enige sturing aan te geven door te zeggen, zorgen met elkaar voor elkaar. Ik denk dat we veel meer lokaal gerichte zorg moeten hebben, dus in die wijkteams integraal en daar zoveel mogelijk zorg leveren. Als er specialistische zorg is, probeer je die lokale zorgverlener erbij te houden, zodat die zorgverlener professionaliteit doorontwikkelt, maar ook zodat je één aanspreekpunt hebt als gezin. Laten we ook duidelijk maken dat jeugdhulp vaak ook gezinshulp is die dan nodig is. Dus we moeten ook daarin breder durven kijken.
Met elkaar voor elkaar, dat dat de kernpunten zijn en dan kan ik het verhaal nog wel uitdiepen. Maar ik denk dat daar de startpunten zitten.
Dan mag u meteen verder, mevrouw Vogelaar namens D66, met uw inbreng. Dank u wel, voorzitter. Ja, de inkoopstrategie jeugdhulp, het proces wat hieraan voorafging, is al benoemd door de collega's, dus daar zal ik het even bij laten en ik ga me beperken tot de inhoud. Ik vond het een belangrijk, maar ook zoals mevrouw Van den Heuvel al zei, een technisch en ingewikkeld stuk. En ik zal eerlijk toegeven dat ik best heb moeten puzzelen om te proberen te begrijpen en tot een afgewogen oordeel te komen. En er staan bij mij vooral nog een aantal vragen open, waarvan ik hoop dat de wethouder ze voor mij kan verduidelijken. Ik heb er zes en ik ga ze even heel droog, één voor één af. Ten eerste, in het inkoopkader worden per segment voorlopige richtingen gegeven voor contractvorm, bekostiging en toegang. Op pagina 7 van de raadsbrief geeft het college aan dat er op een later moment, en ik neem aan dat dat na het vaststellen van dit inkoopkader zal zijn, de definitieve keuzes zullen worden gemaakt. Dat riep bij mij de vraag op, wanneer worden deze definitieve keuzes dan gemaakt? En als daar nog geen formele beslissing over is genomen of gaat worden genomen voordat wij als Raad dit inkoopkader vaststellen, ja, wat is dan de waarde van het vaststellen van dat inkoopkader? Want bekostiging en contractvorm is toch wel de kern van het stuk. Dan de tweede vraag, in het inkoopkader wordt gewerkt met de ordening van de jeugdhulp in vijf segmenten, welke alle regionaal ingekocht zullen worden. Voor segment 4 en 5 riep het bij mij enige verbazing op omdat we recentelijk het lokale actieplan jeugd hebben vastgesteld en één van de uitgangspunten daarin is dat we lokaal meer regie gaan nemen en lokaal meer zelf gaan doen. En segment 4 en 5 lijken me daarom nou bij uitstek geschikt voor. Kan de wethouder toelichten waarom dat dan toch onderdeel is van de regionale inkoop? Derde vraag, in segment één wordt als doel genoemd het voorkomen en verkorten van de jeugdhulp met verblijf. Natuurlijk ook een hele dure vorm van jeugdhulp, dus in die zin kan ik hem wel begrijpen. Vanuit kostenperspectief is dat een begrijpelijke ambitie, maar ik zou toch graag door de wethouder bevestigd horen dat de veiligheid van jeugd daarbij altijd voorop staat en het eerste uitgangspunt is, want zoveel mogelijk thuis blijven wonen is mooi, maar soms is dat verdrietig genoeg gewoon niet mogelijk of veilig. En moet het belang van de jeugd toch er dan wel degelijk boven de financiën gaan naar ons inzicht. Vraag 4, ten tijde van het schrijven van het inkoopkader was de rijksvoorjaarsnota nog niet gepubliceerd. Inmiddels is deze wel bekend en we weten dat het Rijk 414 miljoen structureel extra voor jeugd aan de gemeentes geeft, plus incidentele extra gelden voor 26 en 27. Dat is op macroniveau niet genoeg en bovendien ontstaat er vanaf 28 weer een financieel gat. Daarom mijn vraag, wat is het gevolg van de rijksvoorjaarsnota voor de financiële paragraaf van het inkoopkader? En hoe denkt de wethouder om te gaan met de financiële, nou ja, enigszins precaire vooruitzichten? Dan de vijfde vraag over de keuze in bekostigingsvormen. Voor segment één tot en met 4 wordt voorlopig gekozen voor een taakgerichte financiering, oftewel lumpsum bekostiging. De argumentatie hierbij is dat deze vorm van bekostiging vooral geschikt is voor situaties waarbij er weinig aanbieders op de markt zijn. Nu weet ik toevallig dat scholen vanuit het Rijk ook bekostigd worden met lumpsum financiering en er zijn toch niet bepaald weinig scholen in Nederland. Dus in die zin kan ik de argumentatie niet helemaal volgen. Kan de wethouder daarom uitleggen waarom hij vindt dat deze vorm van bekostiging in deze situatie toch het meest geschikt is? En dan tot slot nog even verder over de lumpsumbekostiging in mijn laatste vraag. De lumpsumbekostiging lijkt, zoals ik het begrijp, ik ben geen bekostigingsexpert, maar dit is wat ik uit het stuk haal, niet aan te sluiten bij een doel wat we lokaal hebben en wat ook in het inkoopkader expliciet naar voren komt, namelijk lokaal meer sturen. Lumpsumbekostiging houdt tenslotte in, en dan zeg ik het even plat, dat je een zak geld geeft aan de jeugdzorgaanbieder, welke dat geld naar eigen inzicht mag verdelen en daar dus ook een zekere mate van...
Van autonomie uitgaat. Dat lijkt mij toch op gespannen voet te staan met
Met de wens tot meer sturing, dus daar hoop ik graag ook een toelichting van de wethouder. Dat was de eerste termijn. Dank u wel, mevrouw Veld. GroenLinks, ja, dank u wel, voorzitter. Jeugdzorg, jeugdhulp, het blijft een heel moeilijk complex vraagstuk, niet voor ons. In de eerste plaats natuurlijk voor de kinderen, jeugd en gezinnen zelf, maar ook voor de aanbieders en hoe wij er als gemeente mee omgaan. We hebben het in de afgelopen periode echt mede met dank aan deze wethouder veel gehad over het grotere plaatje, over het zogenaamde boemerangbeleid. En dan bij dit soort stukken vraag ik me ook weer af, is het weer een nieuwe boemerang die we opwerpen? En ik kan me voorstellen dat dat ook de vraag is die de wethouder misschien zelfs wel wakker houdt. En ik weet ook niet wat het antwoord daarop is, want ik denk ook dat het gewoon een zo moeilijk onderwerp is dat we het misschien ook niet gelijk helemaal goed kunnen doen. Ik zie in het stuk namelijk een aantal nieuwe richtingen, maar niet echt extreem grote veranderingen en daarom wil ik toch wel aan de wethouder vragen of hij denkt dat dit inkoopkader bijdraagt aan onze visie tegen opnieuw weer boemerangbeleid en dat het ook meer aandacht geeft op de mentale uitdagingen van jongeren en dus echt vraaggericht werkt. Echt kijken, wat is er aan de hand met onze jongeren, met onze jeugdigen en wat kunnen we daarmee doen? En of dit ook werkt aan wijkgerichte en collectieve oplossingen, helpt het inkoopkader ons daarbij? Daarnaast, wat mij opvalt, is dat er in het inkoopkader juist wel ook heel veel wordt benoemd over de lokale teams en hier en daar valt ook het woord wijkteams in de inkoopstrategie zelf en ook in het advies van de adviesraden. En hoe staat het hiermee in deze gemeente? Het is er echt al meermaals over gegaan. Inderdaad, een motie die nog niet is afgedaan. Hoe gaat het nu met deze lokale teams? De reden te meer om dit te vragen is omdat er in dit stuk een aantal risico's worden beschreven. Randvoorwaarden die noodzakelijk zijn voor succesvol beleid, als die niet aanwezig zijn, dan vormen dat risico's. En hierin ligt één grote rol voor de gemeente, onder andere in een sterke sociale basis. Nou, laat duidelijk zijn dat wat GroenLinks en als ik even namens PvdA mag spreken, betreft we hier echt strikt op moeten zijn dat dit echt uitgebreider en beter kan. Maar daarnaast, als het ook gaat over stevige lokale teams, het inrichten van toegang conform het richtinggevend kader, waarin dus ook weer die lokale teams worden benoemd. Sterke samenwerking met andere domeinen en een robuuste governance. Dat zijn de randvoorwaarden die worden benoemd in het beleid. En ik vraag me af, hoe gaat het daarin met deze gemeente? Zijn wij één van die risicogemeenten of gaan wij hier goed mee om? En tot slot de bekostiging, waar het ook wel vaker over is gegaan. Het lijkt allemaal wat rauwe technische kost, maar het gaat natuurlijk wel degelijk ook impact hebben op, als het goed is, op de aanbieders en daarmee op de zorg die geleverd wordt. En in een onderzoek van de Rekenkamer van Amsterdam vond ik toch een paar risico's die werden beschreven bij taakgerichte bekostiging waar ik me wel een beetje zorgen over maakte en waar ik me afvraag hoe we gaan zorgen dat dit niet gaat gebeuren en hoe we erop inspelen als deze risico's zich wel vormen. Dan gaat het onder andere over verminderde kwaliteit van de zorg en wachtlijsten.
En ook verslechtering van de gemeentelijke informatiepositie. Het lijken me zaken waar we wel echt goed naar moeten kijken, juist om niet weer
Op te gooien. Dank u wel, dank u wel, mevrouw Van Zaltbommel. Ja, voorzitter, zoals al gezegd is, we vernemen een bezuiniging op het gebied van jeugdzorg voor de komende jaren. Hoe gaan we daar in Leidschendam-Voorburg het jeugdbeleid vormgeven? Waar we weten dat momenteel één op de zeven jeugdigen een vorm van hulpverlening krijgt en het streven is nu één op de veertien. Dat is een uitdaging. Waar ga je als gemeente op bezuinigen? En dat als je bedenkt dat er een toename is van jeugdhulpvragen? De nieuwe inkoopstrategie gaat 1 januari 2027 in werking, echter, de inkoop is slechts een sluitstuk als het gaat om doelen die je wil bereiken en daar kom ik later op terug. Voorzitter, waar hebben we het dan over? Het inkoopplan wordt besproken en ze hebben het over segmenten waar gerichter op gestuurd gaat worden. Hooggespecialiseerde jeugdhulp, dagbehandeling, dagbesteding, onderwijs en jeugdhulp en veelvoorkomende jeugdhulp. Hierop gaat bezuinigd worden. Er komt regie op, zover ik het heb begrepen. Jeugdhulp blijft inclusief crisisopvang. Er komt gerichte sturing per segment om inhoud en doelen te behalen en de kosten te beheersen. Dat zien wij als Raad natuurlijk graag terug. Hoe de monitoring is? Taakgerichte bekostiging voor specialistische segmenten, prestatiegerichte bekostiging voor veelvoorkomende jeugdhulp. De gemeente Leidschendam-Voorburg presenteert het actieplan om jeugdzorg fundamenteel te hervormen. Door de stijgende kosten en de toenemende vraag naar jeugdhulp is er een andere aanpak nodig. Het doel is om het jeugdhulpgebruik tegen 2030 te halveren. Van één op de zeven naar één op de veertien jongeren door meer te focussen op de context waarin kinderen opgroeien in plaats van direct jeugdhulp in te zetten. De afwegingen, de verantwoording voor een veilige kansrijke omgeving voor een kind ligt primair bij de ouders. Dan krijg je het onderwijs, verenigingen, gemeenten en andere partijen samen. De gemeente benadrukt dat structurele veranderingen nodig zijn en dat blijvende samenwerking essentieel is. En dan krijg je een heel inhoudelijke uitwerking, de kaders, de investeringen, de impactmeting, de context centraal en die vind ik best wel interessant. Er staat dus minder nadruk op het individuele kind. Meer op ouders, op groeiomgeving, waardoor het kind in zijn of haar kracht komt te staan. De samenwerking die is belangrijk met het onderwijs, sportverenigingen, kinderopvang en deze zal versterkt worden. De betrokkenheid van ouders, onderwijsprofessionals, jeugdhulpaanbieders, ervaringsdeskundigen en adviesraden zijn betrokken geweest bij het opstellen van dit plan en blijven ook betrokken tijdens de uitvoering. Dat is mooi, zo kunnen we van elkaar leren en bijstellen. Voorzitter, ik wil graag beginnen met de visie van dr. Bert Wiene. Hoe hij aankijkt naar het huidige jeugdbeleid en wat zijn visie en advies is voor onder andere beleidsmakers bij de gemeente. Dr. Wiene pleitte in zijn laatste boek voor het volgende: laat de pedagogische basis met rust en daar bedoelt hij mee, laat het kind met rust, heb vertrouwen in het kind, laat het machinedenken, zoals hij dat noemt, los. We zitten nu in een dominante cultuur. Er wordt gedacht, wie heeft het kind nodig in plaats van wat heeft het kind nodig? Dr. Wiene gelooft in inclusief onderwijs. Hij geeft ons het volgende advies mee: laat de hulpverlening buiten de deur, ga kinderen niet labelen, geloof in groepsdynamiek, geloof in het kind, geloof in de ouders. Dr. Wiene wijst ons erop, ga kinderen niet labelen, met andere woorden, houd de hulpverlening zo ver mogelijk buiten de deur. Indien nodig kan altijd hulpverlening worden ingezet. Deze visie is een omslag in denken en handelen bij professionals, alsmede ieder die betrokken is bij een opgroeiproces van een kind. Voorzitter, GBLV is blij met een bevlogen portefeuillehouder jeugd en vraagt hem in hoeverre de visie en de adviezen van dr. Wiene worden meegenomen in het nieuwe jeugdplan? En dan ziet GBLV niet alleen een positief effect voor het kind, maar door de hulpverlening buiten de deur te houden, met als bijkomend effect minder kosten. Voorzitter, met deze visie van dr. Wiene in het achterhoofd heeft onze fractie gekeken naar het raadsvoorstel. Wat ons betreft kan dit beleid en onze visie prima uitgevoerd worden in het inkoopkader. Tenslotte, voorzitter, ik kom tot een afronding. Voor ons als gemeente en als persoon. De vraag, hoe kan ik actief bijdragen aan het versterken van netwerken tussen ouders? Hoe
Rond opvoeding en onderwijs? Tot zover. Dank u wel, ik zag dat mevrouw Van den Heuvel nog een vraag had. Ja voorzitter, ik zit ernaar te luisteren en altijd fijn, hè? Verschillende visies, want dan kunnen we met elkaar onze eigen visie aanscherpen. Maar ik was wel verrast omdat
Omdat ik in mijn eigen woorden hoor dat eigenlijk nu het pleidooi is van Gemeentebelangen dat we geen jeugdhulp meer gaan doen, hoor ik u dan goed en betekent dat dat u dus ook tegen dit inkoopkader gaat stemmen? Nee, nu moet ik het even rechtzetten. Ik ben zeker, we zijn zeker niet tegen hulpverlening. En we zijn ook voor het inkoopkader, want daar waar hulp nodig is voor een kind, zal dat altijd ingezet moeten worden. Maar de lichtere vorm van hulpverlening, die...
Die kan je buiten de deur houden, want daar hebben we geen invloed op.
Volgen, maar dan wel de vervolgvraag, hoe houden we dan die lichte vormen van jeugdhulp buiten de deur? Heeft u daar een visie op of een idee bij? Ja, en dat is de uitdaging om dat goed te monitoren. En vooral dan zit ik aan dokter Bert Wienen te denken die heel erg bij scholen begint, hè? Van door het heel snel doorverwezen en we hebben in onze gemeente niet alleen de gemeente, maar overal heel veel nieuwe zzp'ers die dan die coaching doen met kinderen en opvang. En daar zal je denk ik als gemeente heel goed op moeten monitoren om
Hoor ik u dan goed als u zegt dat u meer sturing op de kwaliteit van de aanbieders bedoelt?
Bedoelt eigenlijk dan geen aanbieders. Ja, ik bedoel inderdaad kwaliteit op aanbieders, een kind echt centraal stellen van.
Voor een kind niet gelijk als het kind even afwijkend gedrag vertoont de hulpverlening inschakelen en
En kunnen we elkaar vinden, denk ik mooi. Ja meneer Koster, mevrouw Kok. Ja, dank u wel, voorzitter. Ja, ik heb ook een vraag aan mevrouw Van Santbommel, eigenlijk in het verlengde van de interruptie van mevrouw Van den Heuvel. In het inkoopkader lezen we dat terughoudend doorverwijzen naar hulp kan, mits er effectieve en collectieve alternatieven zijn.
In het voorliggende veld. Daar hebben we het heel erg over. Die sociale basis, hebben we dat voldoende in deze gemeente, volgens Gemeentebelangen, of kunnen we daar meer in doen? Ja, hebben we dat voldoende? Ik denk dat het een hele grote uitdaging is, ook wat ik in mijn betoog zei: er moet een omschakeling komen in denken. Hè? Dus er moet veel meer vertrouwen zijn in groepsdynamiek en dan denk ik eigenlijk: zet ouders bij elkaar, hè? Dat zie je in het buitenland ook: ga in een speeltuin iets organiseren zodat ouders met elkaar kunnen praten over opvoeding. Ga eigenlijk weer terug in de tijd, heb vertrouwen in een ouder en een kind. Om zoveel mogelijk, ja, vanuit je eigen kwaliteit die je hebt als ouder verder te kunnen gaan. En niet stempeltjes geven aan kinderen, want we weten nu dat er heel veel kinderen afhaken in het onderwijs en ontsporen. En dan moet je eigenlijk in het begin daar al voor gaan liggen en het kind de kans geven om zich te ontwikkelen. En wij zullen als gemeente, niet alleen gemeente, maar scholen en ieder daarin moeten kunnen ondersteunen. En dat is wat ik al zei in mijn betoog: een verandering in denken. Hè, dus we moeten niet meer dat machinedenken, maar...
Ja meneer Koster. Niet meer, OK, dan is dit ja tot slot graag de opmerking, want ik kan me erg vinden of de komende deels erg vinden in de woorden van mevrouw Saltommel, ook zeker de woorden van Bertwine. Maar ik zou daarbij wel willen oppassen dat het dus niet gaat over de overheid buiten de deur houden, maar dat het erover gaat dat we op een andere wijze als overheid kinderen ondersteunen, dat dat bijvoorbeeld juist ook ligt in die sociale basis. Maar dat het dus aan de ene kant wellicht vraagt dat je zegt, we zouden minder snel door moeten verwijzen naar jeugdzorg, dat je aan de andere kant juist wel investeert en bijdraagt aan een sociale basis. En er ligt wel degelijk...
Dan de overheid buiten de deur houden, is mevrouw Schaldemom daarmee eens? Daar ben ik het zeker mee eens. Dank u wel, dan is dit de eerste termijn.
Termijn van de zijde van de Commissie en dan kijk ik naar wethouder Keus om zich te richten op de beantwoording. En daarbij de vraag of hij even de persoon naast me zou willen introduceren. Ja, dank u wel, voorzitter. Allereerst de heer Tettero aan mijn linkerzijde ter advisering op dit stuk en ook het bijhouden van de vragen. Het zijn er veel, maar ik denk dat ze redelijk te clusteren vallen. Het inkoopkader. Normaal gesproken zeg ik altijd een belangrijk onderwerp om het met elkaar over te hebben. Dat zeg ik nu nadrukkelijk niet, niet omdat ik het onbelangrijk vind, maar omdat het inkoopkader vooral een sluitstuk moet zijn van je inhoudelijke doelstellingen. En dat verklaart wellicht ook wel de meer technische aard van het stuk. Overigens zijn er, ik meen, twee bijeenkomsten ook geweest waarin er gelegenheid ook is geweest vragen te stellen over die techniek. We hebben twee keer een raadsessie ook daarover georganiseerd, maar ik snap heel goed dat je niet als raadslid overal bij aanwezig kan zijn. Maar toch wil ik inderdaad wel eventjes het in het juiste perspectief stellen waar we het hier over hebben, want enerzijds begrijp ik ook heel goed, zoals de heer Koster ook aangeeft, van onbehagen van ja, wat is het nou, hè? Dit wordt een raadsvoorstel. En ja, waar ligt dan nog de invloed van de raden? Laat ik even de beeldspraak gebruiken van bijvoorbeeld een verbouwing in je huis. Je gaat nadenken over hoe je die gaat financieren. Is dat een tweede hypotheek of een hypotheek ophogen, persoonlijke lening of een lening bij familie of spaargeld inzetten en eigenlijk kom je pas aan die vraag toe als je weet wat je überhaupt wil verbouwen in je huis. En daar zit uiteindelijk je invloed en dan is de inkoop en de manier waarop je dat gaat financieren, dat moet aansluiten bij je inhoudelijke doelstellingen. Dus ik zou zonder af te doen aan het belang van dit onderwerp en ook de impact van dit onderwerp vooral ook willen benadrukken dat de invloed hem zit uiteindelijk in het vaststellen met elkaar van die inhoudelijke doelstellingen, die deels natuurlijk in het actieplan ook aan de orde zijn geweest, maar ook hun beslag gaan krijgen in de nieuwe verordening. En zoals terecht ook is opgemerkt, ook door de VVD en andere fracties, ook de openstaande motie nog over de toegang en komen. 20 mei is er een beeldvorming over de stand van zaken rondom de toegang, waar u ook wordt bijgepraat hoe het daarmee staat en komt er in Q2 uit mijn hoofd, dus dat is dit kwartaal ook een startnotitie over hoe we de verordening, hoe het proces voor ons zien, hoe we uiteindelijk gaan komen tot die nieuwe...
Ook een sluitstuk eigenlijk is van de inhoudelijke doelen die we met elkaar willen bereiken. Meneer Koster. Ja voorzitter, ik vind dat de wethouder een in die zin passende metafoor heeft die ik even dan bij hem terug wil leggen, want wij gaan vanavond de financiering van onze verbouwing...
Bespreken. Maar u zegt zelf ook dat de inhoud van onze verbouwing nog moet worden besproken. En toch moet de financiering juist aansluiten bij die inhoud. Dus ik ben wel benieuwd hoe de wethouder daar naar kijkt. Ja, voorzitter, terecht. Er staan een aantal inhoudelijke doelen, ook in het stuk. Het gaat ook over dat we zaken minder individueel willen gaan bekijken, maar meer het collectief centraal willen gaan zetten vanuit het actieplan. Mevrouw Saul had het ook al over de overpeinzingen en de reflectie die hij heeft gegeven. Ook op het actieplan om in plaats van het individuele kind ook ouders centraal te gaan zetten. De pedagogische basis, dat zijn de bewegingen, hè? En ik zeg dan zelf een halvering. Jeugdzorg betekent niet dat jeugdzorg uitgesloten wordt, maar dat we eigenlijk teruggaan naar de kern van wat opvoeden en opgroeien in deze gemeente is. En dat we dat willen gaan versterken. Daar hoort zeker ook een rol van de overheid bij, maar meer een faciliterende rol in plaats van dat het naar je toe trekt en dat we inderdaad blijven in het frame van medicaliseren en eigenlijk ook het uitsluiten. Ook van kinderen, bijvoorbeeld in het onderwijs die niet mee kunnen komen nu. Dus ik denk dat er voldoende inhoudelijke punten zijn waaraan je dit zou kunnen toetsen. En dan is het even heel plat, zoals ik er ook in alle eerlijkheid naar heb gekeken. Kan dit inkoopkader dan kwaad, zit het in de weg om die inhoudelijke doelen te bereiken of sterker, kan het ook helpen? En ik ben overtuigd dat het antwoord het laatste is, dat dit inkoopkader ons kan helpen bij het bereiken van de inhoudelijke doelstellingen. Enerzijds omdat er rust en, ja reinheid wilde ik bijna zeggen, maar omdat er rust in het proces komt, in plaats van een compleet nieuwe aanbesteding te gaan organiseren met alle ruis, alle techniek en alle onrust die dat ook veroorzaakt, kijken we inderdaad naar hoe we rust in het proces kunnen inrichten en met strategisch partnerschap met een aantal aanbieders kijken hoe we die inhoudelijke doelen gaan bereiken met elkaar. En daar draagt dit toe bij. Verder denk ik dat de taakgerichtheid op de vier segmenten ons ook voor verblijf, waar we denk ik op aan het voorbereiden zijn, dat dat ook kan bijdragen aan een stuk voorspelbaarheid ook van aanbieders. Het is bijvoorbeeld bij verblijf dat daar niet een constante vraag dan wel aanbod is en het is dus gevoelig voor allerlei externe omstandigheden, terwijl het ook wel eens vergeleken wordt. Het is eigenlijk een beetje de brandweerfunctie. Je hoopt niet dat het nodig is, maar je zorgt er wel voor dat je voorbereid bent op een mogelijke brand en daarop ben je ook ingericht en daar, zo kijken we er ook naar, dus we zorgen ervoor dat er voorspelbaarheid is. Ook van de aanbieders dat we deze voorzieningen in voldoende mate aanwezig hebben en dat daar ook duidelijkheid is over de financiering daarvan. Maar waarmee het natuurlijk wel is dat we ook met realistische bedragen moeten gaan werken. Ja voorzitter, dat is eigenlijk al een beetje de techniek waar we op komen. Dat geldt dus over de andere segmenten en er was ook een vraag over van ja en waarom dan niet juist bij de veelvoorkomende jeugdzorg? Waarom doen we die dan wel eenmaal P maal Q? Ik begon al van de lokale invloed, zit hem in de verordening uiteindelijk en de toegang, dus dat zijn de vertaling van je inhoudelijke doelen. Intern hebben we het wel eens ook vergeleken bijvoorbeeld dat je op deze manier inkopen dat je ervoor zorgt dat je voorraad op orde is, maar dat verplicht niet tot afname van de producten die in die voorraadkast of in het voorraadmagazijn aanwezig zijn en dat geldt dus ook bijvoorbeeld voor die veelvoorkomende typen van jeugdzorg, waarvan mijn overtuiging is dat de focus vooral daar moet liggen dat daar heel veel jeugdzorg ingezet wordt. Waar eigenlijk maatschappelijke problemen of problemen in het onderwijs echt aan ten grondslag liggen en dat we ons daarop moeten gaan richten in plaats van individueel jeugdzorg.
Ook juist daarin ook voor onszelf, maar ik denk ook voor aanbieders dat daar de juiste prikkel van uitgaat. Meneer Koster ja voorzitter wat ik mij dan afvraag bij taakgerichte financiering kan je toch juist met een aantal partners afspraken maken, wat voor zorg wat voor zorgproducten willen we wat voor niet? Dus dan heb je je warenhuis aan goederen ook op orde, maar dan maak je wel veel gerichtere afspraken met een budget.
Niet de aard heeft van een open house-constructie. Dus ik ben toch wel benieuwd waarom dan zo'n taakgerichte bekostiging niet kan. Ja voorzitter, volgens mij hebben we ook in de behandeling op de technische vraag ook weer aangegeven dat dat wel kan, maar het is maar net inderdaad welke doelen je nastreeft en ook bij een taakgerichte bekostiging leg je je eigenlijk vast op een weinig gegarandeerde omzet. Het kenmerk van de veelvoorkomende, ja, de wat lichtere zorg die wordt ingezet, is dat er aan vraag geen gebrek is en een aanbod ook niet. Dat is eigenlijk de wildgroei, denk ik, aan aanbieders die we daar ook zien. Dat is anders dan bijvoorbeeld bij verblijf, waar inderdaad maar een beperkt aantal aanbieders actief is en dat je daar dus ook ander type afspraken inderdaad mee maakt. Maar laat ik ook vooropstellen dat geen enkele manier van bekostiging ideaal of perfect is. Het gaat er juist om hoe je die randvoorwaarden met elkaar regelt, want ook aanbieders zijn niet alleen maar gedreven door de wijze van bekostiging of door de financiële prikkels, maar je zal ook inhoudelijke afspraken moeten gaan maken in partnerschap. Alleen voor dit type is dat minder geschikt dan voor...
Aanbieders die inderdaad in beperkte mate aanwezig zijn, bijvoorbeeld bij het verblijf. Meneer Koster, voorzitter, uit dit antwoord volgt eigenlijk de impliciete aanname. Veel voorkomend kent veel aanbieders dat, hè, u noemde het zelf wildgroei, dus daar zit enigszins een soort ongemak dat we dat eigenlijk niet willen. Maar omdat er zoveel aanbieders zijn, gaan we maar door met hoe we het nu doen. En ik vraag me dan af, kan dan niet juist het overgaan naar taakgerichte financiering of, als het college dat echt niet wil, veel strakkere kwaliteitseisen? Die wildgroei aan...
Aanbieders gewoon inperken, zodat we meer duidelijkheid hebben welke aanbieders we hebben. En dat we daar met die aanbieders ook betere afspraken kunnen maken in partnerschap. Voorzitter, ik denk dat in dit geval waar de heer Kost het over heeft, dat het veel belangrijker is om hele goede afspraken te gaan maken met de andere verwijzers, bijvoorbeeld inderdaad huisartsen, maar ook de informele verwijzers, het onderwijs. En dat werd daarnet terecht door mevrouw Kok ook naar gevraagd dat je moet gaan kijken van welke behoefte er nou echt is. En hebben we dan dat aanbod, zijn die voorzieningen daarop ingericht? En ik denk op deze manier doorgaan met afspraken, bijvoorbeeld taakgericht, is heel erg aanbodgericht en dan stel je het aanbod centraal en daar maak je afspraken over, terwijl ik denk dat er met name in de veelvoorkomende zorg dat daar jeugdzorg eigenlijk wordt ingezet waar eigenlijk andere meer collectieve voorzieningen oplossingsrichtingen geïnvesteerd in moet worden dan het faciliteren van individuele jeugdzorg. En dat is de afweging om hier niet taakgericht aanbodgericht eigenlijk, maar dat je hier zo met je toegang en daar heb je een belangrijke rol in als gemeente. Althans, daar ga je gewoon over van hoe je die toegang inricht dat je op die manier ja veel minder...
Uiteindelijk als gevolg moet gaan hebben. En dan maakt het aantal aanbieders ook minder van belang dat vraagstuk. Tot slot dan, want daar wil ik de wethouder vragen zijn beantwoording te vervolgen. Mijn laatste vraag, voorzitter, is: als we met elkaar de vraag willen beantwoorden, wat voor zorg willen we leveren? Dat is een aanbodvraag. Wat voor zorg willen we leveren is een aanbodvraag, dus wat ik dan niet volg in het betoog van de wethouder, en wellicht dat hij dat kan uitleggen, is...
Is dan niet taakgerichte financiering die vanuit de aanbod begint niet juist de financiering die aansluit bij de eerste vraag, wat voor zorg willen we leveren? Voorzitter, ik denk dat bij dit segment waar we het over hebben dat niet de vraag moet zijn, wat voor zorg moeten we leveren? Ik denk dat daar veel fundamenteler de vraag nodig is, wat voor gemeente wil je zijn voor kinderen om hier op te groeien? Wat voor gemeente wil je zijn voor ouders om een kind in op te laten groeien en wat heb je daar collectief met elkaar voor nodig? En dan kom je uiteindelijk misschien ook en wat in sommige gevallen, waar hebben we dan inderdaad misschien ook wel professionele zorgstructuur voor nodig? Ik denk dat dat de volgorde is en dat daar ook echt die fundamentele omwenteling in zit. Voorzitter, ik wil graag verder. Het feit dat dit een regionaal proces is, betekent niet dat er lokaal geen invloed is geweest op deze inkoopstrategie. Ik wil met name benadrukken dat wij als Leidschenland ons hard hebben gemaakt om ervaringsdeskundigheid een stevige plek te geven in dit proces en niet alleen in dit proces, maar ook dat we met de aanbieders waar we dan uiteindelijk mee samenwerken dat die ook ervaringsdeskundigheid serieus omarmen en ook een rol geven in hun uitvoering. En daarnaast, voorzitter, en daar hebben we ook bij de eerste bijeenkomst een toelichting op gekregen, is het het principe van liefdevolle jeugdhulp. Dus de jeugdhulp die wordt ingezet, die is liefdevol. Dat is niet een sentimenteel argument of een emotionele oproep, maar dat is gewoon een bewezen manier van een gelijkwaardige relatie tussen hulpverlener en degene die hulp ontvangt. Dat gaat over uitgaan inderdaad van de kracht van personen, van gelijkwaardigheid nogmaals, van empathie en inlevingsvermogen. En dat klinkt inderdaad allemaal vanzelfsprekend, maar dat is niet hoe in de praktijk door jongeren die jeugdzorg hebben ontvangen of in een traject zitten of ouders die ermee te maken hebben, de behandeling of de omgang ervaren. En nogmaals, het is niet sentimenteel. Eigenlijk de voorwaarden om een behandeling of een interventie te laten slagen is dat er juist sprake is van gelijkwaardigheid, een respectvolle behandeling, omgang en ook empathie en inlevingsvermogen. Dus ook in financiële zin en de taakstelling die we met deze manier van inkopen, maar ook in het actieplan nastreven, dus ook in de financiële doelen die we willen bereiken, daar is dit ook randvoorwaardelijk bij. Voorzitter. Dan de techniek. Ik gaf al eerder aan, ook in antwoord op de vraag van de fractie van D66 over de lumpsum. Die vergelijking, ja taakgericht. Ik krijg een zak met geld, maar het is meer een financieel kader die je meegeeft die ook vanuit dat strategisch partnerschap als realistisch moet worden gezien. Inderdaad, voor dit bedrag kunnen wij het doen. En dat kan zijn dat er minder geld uiteindelijk nodig is geweest of dat er meer geld voor nodig is geweest. Bij de brand weet je het ook nooit. Je weet niet wat voor jaar je te wachten staat en je gaat ook uit van een inschatting. Maar dat gaat vooral om dat er voorspelbaarheid is bij aanbieders en niet dat ze afhankelijk zijn van die P maal Q met ook de perverse prikkels die daarin zitten. Dus dat bedden gevuld moeten blijven en dat ook zorgt. Dus dat er allerlei perverse prikkels zijn om juist meer kinderen in het verblijf te krijgen.
Zijn beschikbaarheid en dat is wat we nastreven hiermee, voorzitter. Mevrouw Vogelaar, dank u wel. Ja, dank aan de wethouder voor de uitleg van de lumpsumbekostiging en ik snap op zich welk argument hij maakt en daar kan ik nog wel in meegaan. Alleen mijn vraag was, hoe verhoudt deze financieringsvorm waarmee je inherent autonomie...
Verlener of een aanbieder zich tot de wens om lokaal meer sturing uit te oefenen. Die kan ik niet helemaal rijmen. Ja voorzitter, als we het hebben over bijvoorbeeld verblijf, dan heb je het echt over een heel beperkt aantal kinderen dat daar uiteindelijk terechtkomt, gelukkig ook maar. En daar zit de sturing ook niet op. Je wil dit juist. Het is ook vanuit het rijk ook bepaald dat we op deze vorm regionaal moeten samenwerken. Er zijn gemeentes in de samenwerking die, ik meen zelfs maar één keer volgens mij in een jaar, en dan is het veel gebruik daarvan moet maken, dus je zal daar met elkaar ook afspraken moeten maken over de verdeelsleutel bijvoorbeeld, maar hier zit niet. Ja, dat is misschien een persoonlijk opval, maar hier zit niet de regie waar we het over hebben, denk ik. Dit is denk ik dat je het hier over de groep kinderen hebt waarvoor je dit inricht. Waarvoor het denk ik ook echt primair bedoeld is, dus in zoverre houdt dit. Wij zouden dit lokaal niet kunnen organiseren, ook dus nog even los van de verplichting om hierop samen te werken, zouden wij dit lokaal ook niet zelf kunnen organiseren. Het betekent wel wat voor de toeleiding inderdaad van wie gaat daar dan over? En dat zijn, dat leest hij ook dat daar de ideeën zijn om dat regionaal dan ook inderdaad in te richten van de toeleiding dan naar verblijf. Ja voorzitter, en als het gaat over die invloed. Ik gaf het daarnet al aan, hè? Vergeleek het net met een magazijn, betekent wel dat je het moet aanwezig hebben. Je moet het in je magazijn voorradig hebben om even heel oneerbiedig, maar betekent niet dat je het moet afnemen en daar zit je regie op, dus het is niet zozeer van hoe dat magazijn eruit komt te zien waar je regie op wil hebben, maar wel wat er afgenomen uiteindelijk gaat worden. Voorzitter, ik heb nog een aantal open vragen staan ook van de fractie van D66 over die definitieve keuze. Ja, u legt eigenlijk wat hier met dit raadsvoorstel wordt gevraagd is om op doelstellingen erkenning te geven dat dit de doelstellingen zijn waarop we uiteindelijk de inkoop gaan inrichten en het kan zijn dat dat er door wat voor reden dan ook, maar of in overleg met aanbieders dat die doelstellingen dat dat bijvoorbeeld bij verblijf of een ander segment beter bereikt kunnen worden met voortschrijdend inzicht met een andere bekostigingsvorm dan ja, is dat niet per se een politieke keuze, want dat is die doelstelling. Alleen dan is dat inderdaad de invulling daarvan dus. Vandaar dat het denk ik nu wel vast dat het door de raden dat die daar een besluit over zouden kunnen nemen, wetende dat er nog een definitieve keuze over de definitieve inrichting nog gemaakt moet worden. Dan. Jij het gevolg van de voorjaarsnota op het inkoopkader? Ja die taakstelling, die staat gewoon en ook de hervormingsagenda volgens mij Commissie van Ark heeft ook niet gezegd dat het commitment niet meer op de hervormingsagenda of dat dat komt te vervallen. Alleen het realisme inderdaad van die taakstelling die is ter discussie komen te staan, dus wij staan nog steeds gewoon als gemeente aan de lat om die taakstellingen in te vullen dus in zoverre botst dat wat mij betreft niet. Ik draag dit inkoopkader bij aan het realiseren. Ook
Hebben opgedragen gekregen. Mevrouw Vogelaar. Nou, ik vraag me dan ook af of de taakstellingen die vanuit de voorjaarsnota volgen en zeker vanaf 2028 zijn echt heel fors. En dat gaat ook effect hebben op onze gemeente als het rijk niet met aanvullende middelen komt.
Dat daar maak ik me namelijk zorgen om. Het houden. Ja, voorzitter. We hebben. Ze ontstellen dat hij het te gast ook gehad en 50 jaar hervormingsbeleid. Ik durf geen enkele garantie in dat opzicht te geven. Ik weet alleen wel dat er fundamenteel andere keuzes gemaakt moeten worden en dat is ook wat Commissie van Aartsen ook adviseert, om dat geld wat we dus eigenlijk niet hè? Waarvoor we eigenlijk gekort waren vanwege die hervormingsagenda waar dat nu van wordt gezegd van hè dat dat moet fifty fifty om die middelen beschikbaar inderdaad te stellen voor het verstevigen van bijvoorbeeld pedagogische basis en juist aanpalend beleid. Waar jeugdzorg eigenlijk afhankelijk ook van is waar het goed moet gaan. Ja, daar staan we voor aan de lat. Ik denk dat dat de stok en de wortel is. Ik denk dat we hem inderdaad moeten de wortel en dat is een beetje denkend perspectief van hoe je het eigenlijk zou willen hebben. Maar ik denk dat dat ook gepaard moet gaan met wel ook fundamentele keuzes over wat je dat niet meer gaat doen en dat is ook in lijn met het advies van de heer Wienen van het algemeen weet de gemeente heel goed te vertellen wat ze extra nodig hebben, maar minder goed van waar ze mee gaan stoppen en dat ze stopstrategie waar je het over heeft. En daar, dat moet zijn beslag ook.
Waar in de gemeenteraad uiteindelijk een goed debat over moet gaan plaatsvinden. Mevrouw Vogelaar, ja, laatste hierop, dank u wel, zegt de wethouder daarmee dan ook, oké. We gaan nu voor een gedeelte stoppen, want we gaan de jeugdhulp afbakenen met de verordening, maar straks over, nou ja, over een aantal jaar als als
De financiering dus mogelijk best wel een scherpe klifduik naar beneden neemt, gaan we dan nog een keer die keuzes maken over wat? Waar gaan we dan mee stoppen? Begrijp ik hem dan goed? Dank voor deze vraag en voorzitter, ik begrijp mij inderdaad niet goed op deze, want ik denk dat de bezuiniging of de kosten die naar beneden zouden moeten gaan, een gevolg is van de inhoudelijke doelstellingen die je ambieert. Dus wat gun je kinderen in deze gemeente? Wat voor gemeente wil je voor hen zijn, ook voor ouders, en dat het hartstikke logisch is dat daardoor minder beroep op jeugdzorg gedaan gaat worden met als gevolg dat er ook minder geld voor nodig zal zijn. En dat klinkt een beetje idealistisch wellicht, maar er zijn voorbeelden en dat is allemaal wellicht anekdotisch en is één, maar wel exemplarisch voor hoe kinderen, hoe ouders meer geholpen zijn bij gesprekken met andere ouders of met ervaringsgroepjes. Dus dat is een waar uiteindelijk veel meer en veel duurzamer resultaat mee kan worden bereikt, zodat je ook de druk van deze sector afhaalt en de jeugdzorg beschikbaar maakt voor die groep die daar wel behoefte aan heeft en waarvoor je wel de specialismen wil kunnen inzetten, waar nu hele lange wachtlijsten voor zijn. Dat je die daarvoor beschikbaar gaat maken, dus dat is de beweging, dus de bezuiniging is niet de prikkel om in actie te komen. De actie is echt vanuit de inhoud, maar als gevolg, dat is de ambitie, dat ook de kosten zullen gaan afnemen. En nou ja, dat is eigenlijk ook ter afsluiting voorzitter de gewetensvraag die GroenLinks stelt. Natuurlijk van, is dit niet weer een boemerang? Ik denk dat we daar zelf bij staan. En zelf, ja eigenlijk de gewetensvraag, blijven we de dingen doen die we als gemeente al 10 jaar doen en eigenlijk landelijk al 40, 50 jaar qua hervormingen of zijn we echt fundamenteel anders bezig? En ja, mijn inzet is in ieder geval dat laatste en daar hoort een inkoopkader bij dat dat op...
Zijn minst niet in de weg mag zitten. Maar sterker nog, wat moet bijdragen juist daaraan. En daar denk ik dat dit inkoopkader kan bijdragen. Dank u wel, voorzitter. Dank u wel, dan kijk ik even rond of alle vragen
Vragen beantwoord zijn en zo niet dan. Ik zie meneer Koster, mevrouw Van den Heuvel, meneer Koster, welke? Ik had nog een vraag over onze lokale ambities op afbakenen en of daar dan problemen zitten als je regionaal gaat inkopen en waar de ruimte daar zit. Ik had een vraag over de ambitie rondom de kwaliteitseisen en waarom daar heel weinig hierover in het stuk staat en of het college daarmee bezig is. Ik had een vraag over de doorontwikkeling van de huidige contracten en of je jezelf dan niet heel erg afhankelijk stelt van bestaande aanbieders in je inhoudelijke ambitie.
Outputgerichte bekostiging echt gewoon niet kan of het eerder gewoon een groot risico is waar je over na moet denken, als je dat toch zou willen doen. Mevrouw Van den Heuvel: Ja, ik had een vraag over de reflectie naar dat we ooit al in percelen hebben gewerkt en daar ook een aantal conclusies negatief uit hadden getrokken. Hoe zich dat verhoudt tot deze segmentering? Ik had een vraag over of 1 segment betekent ook 5 keer financiering. En of het dus daarmee dus ook niet de bedragen voor segment één voor twee konden gebruiken. En
Als risico's benoemd in het raadsvoorstel onbedoelde prikkels om die nader te duiden. Heeft u ze scherp, wethouder? Ik
Ik hoorde vier vragen van het CDA nog en drie van de VVD en dan komen er nog twee bij van D66. En welke waren dat? Ja, dank voorzitter. Ik had nog een vraag uitstaan over de reikwijdte van het doel van het verkorten van het verblijf in segment één en een vraag over waarom de...
gaan we verder, terwijl we lokaal juist meer zelf willen gaan doen. Met die twee
Voorzitter, ik vrees dat er nog wat vragen bij komen. Nog meer, maakt het een rondje. Ik zie twee vingers, mevrouw Veltman nog, ja, dank. Ik had nog de vraag openstaan over hoe het nou eigenlijk gaat met onze sociale basis en de lokale teams in deze gemeente. En of we daarmee dus ook wel voldoen aan die randvoorwaarden die besproken worden in het stuk en...
Kan reflecteren op de risico's die ook worden benoemd bij taakgerichte bekostiging, waaronder wachtlijsten en verminderde kwaliteit van zorg.
Is het toch nog wel veel openstaande vragen kunnen beantwoorden. Ja dank u wel, voorzitter. Twee vragen van het CDA en D66 over de relatie tussen enerzijds de ambitie om lokaal meer regie te hebben en hoe dat zich verhoudt tot regionaal inkopen. Ik maakte net al de vergelijking met het magazijn. Wij hebben de plicht om een dekkend zorglandschap in te richten. Dat doen we regionaal. Dat is een expertise. Op zichzelf zouden wij lokaal ook niet moeten willen doen. Alleen het verplicht ons niet om ook alles in dat magazijn af te nemen en daar zit lokale regie op. Dus, wat wil je inzetten, wat heb je nodig? En daar kan je vanuit dat magazijn dat je dan hebt ingericht, regionaal, ja, daar kan je dan een keuze in maken. Dus de gecontracteerde zorg, daar kan je een keuze in maken. Dus de regie zit hem vooral ook in wanneer zet je het in, onder welke omstandigheden, welke voorwaarden wil...
Verbinden dus het verplicht niet, tot ook het daadwerkelijk afnemen. Mevrouw Vogelwijn, dank u wel voorzitter. Misschien heb ik het al verkeerd in mijn hoofd. Dat zou kunnen, maar ik heb altijd, zeg maar onder: we willen sterke lokale...
Teams verstaan dat wij ook voor de lichtere vormen van hulp daar ook zelf in gaan doen en ik hoor u nu toch over het magazijn dat we inkopen, dus ik help mij nee, maar voorzitter beide is waar. Dus als het gaat over de toegang en sterke lokale teams waar ook lichte hulp dan zou kunnen worden verleend, iets wat we nu niet doen en dat ook ooit bewust hebben gekozen om dat niet zo te doen, gaan we die beweging wel maken. En dat is ook hè? De stand van zaken is dat we 20 mei daar ook meer over kunnen vertellen in de beeldvorming over hoe het staat met de toegang en de lokale teams en hoe we daar naar kijken. Maar dat kan natuurlijk alsnog betekenen dat de vorm van hulp die nodig is, niet door het lokale team zelf kan worden verleend. En dan heb je inderdaad de beschikking over een aanbod in je magazijn om het zo maar te zeggen waaruit je dan gebruik van kan maken. Ja voorzitter, vraag van de VVD over de percelen met gelijk het excuus dat ik denk dat ik de laatste vraag niet heb meegekregen of misschien niet goed heb begrepen, maar mevrouw Van den Heuvel maakt een vergelijking met de percelen. Nou, de terminologie die je gebruikt als je aanbesteedt en dat je dat in percelen doet. Hier is juist de flexibiliteit heel erg van belang. Naast dus de rust die je wilt creëren omdat je in één grote transformatie eigenlijk zit. En de beweging die je wil maken met ook, nou ja, een duidelijke financiële taakstelling, gaat het ook om dat je met deze percelen ook kan inzetten op flexibiliteit. En natuurlijk taakgericht is één budget en dat is de omvang waarmee je het per jaar eigenlijk zou moeten kunnen doen. Maar het gaat natuurlijk om die veel grotere beweging die je wil maken in die taakstelling en minder beroep op jeugdzorg en daar zit ook flexibiliteit in. Dus het is niet dat het juridisch of zo gescheiden van elkaar is, maar het zijn wel de financiële kaders die afgebakend zijn.
Onderbouwd zijn in de inkoopstrategie waar je dan aan moet denken. Mevrouw Van Heuvel, dank u wel voorzitter, ik probeer het te snappen. Betekent dat? Nee, laat ik het anders formuleren. Maar het kan wel zo zijn dat we per segment een ander contract sluiten met de aanbieders. En, hoe verhoudt zich dat dan? Want als ik voor segment
Ook niet heel makkelijk meer afschalen van één naar twee of andersom. Voorzitter, het zijn natuurlijk inderdaad de segmenten, ook andere typen zorg en andere voorzieningen die onder dat segment gaan vallen. Nogmaals, de taakstelling die we zien is macro en we maken een inschatting per jaar, per saldo, zegt u. Maar het gaat over het segment welke beweging we willen inzetten en dat doen we op basis van naast de systematiek ook uiteindelijk het budget wat je daarvoor beschikbaar hebt en waarvan we in redelijkheid met elkaar vinden dat we voor dit bedrag enerzijds de aanbieders deze voorziening in de lucht kunnen houden en beschikbaar voor die kinderen waarvan dan uiteindelijk wordt bepaald dat die daar baat bij hebben. En anderzijds ook dat wij gerichter met de financiering die beweging naar beneden kunnen krijgen, zodat we er minder kosten aan hebben. Zoals dat zeg ik hier even heel hoog over is dat we macro een taakstelling met elkaar hebben afgesproken die vanuit de hervormingsagenda ook mede is bepaald en die we lokaal ook nog hebben opgeplust vanuit de lokale taakstelling die we met het actieplan hebben bepaald. Is dat we op dat totale budget naar beneden willen en dat we per segment zien dat de potentie zit in hoe we straks die segmenten, hoe we die taakgerichte bekostiging, hoe we die ook financieel gaan invullen. Maar klinkt een beetje wollig allemaal, maar het is macro. Het is niet dat we nu strikt gescheiden segmenten hebben in een financiële zin. Je maakt natuurlijk inderdaad, want het segment maak je ook afspraken met elkaar en...
En de contracten die je daarin afsluit. Maar financieel is het een macrobedrag. De taakstelling die we willen realiseren. Toch nog even te checken of ik het goed begrijp. Als ik het heel concreet maak, wij willen jeugdhulp met verblijf, hè, gesloten jeugdhulp afbouwen, dus we willen de Schakenbos-plekken van deze wereld afbouwen. Als je daarop inzet, betekent dat iets voor zowel je hoogspecialistische GGZ als, nou ja, voor de meest kwetsbare kinderen ambulant, dus dan zit je in je andere segmenten. Volgt het geld dan ook die kinderen? Betekent dat als we dus segment één, jeugdhulp met verblijf cq crisis gesloten jeugdzorg...
Komt dus op een ander segment te staan. Volgt dat geld in die 6 jaar dan ook die druk die kinderen? Nou voorzitter, het zijn geen communicerende vaten of zo. Als u dat bedoelt en dus als de druk door het segment.
Dacht dat u zei over verblijf en dat dat zorgt voor druk in een ander segment dat dat geld dan ook volgt. Bedoelt u dat? De les die we van de recente tijdperk hebben geleerd, is dat we misschien juist door de manier, hè, de aanbesteding. De juridische manier is dat dat dus niet kon, hè? Als je één aanbesteding afbouwde, betekent dat niet dat je die in een andere aanbesteding afspraken kon drukken. Dus mijn vraag is, als ik nou kijk naar die segment, hè? Als wij inzetten op het verminderen van schakenbosbedden, hè? Jeugd op met verblijf crisis gesloten jeugdhulp. Zul je die kinderen dus op een andere jeugdhulp voor moeten opvangen, hè?
Dan wel, want dat gaat dus wel een druk geven op het andere segment. Volgt dat geld dan automatisch in deze constructie wel. Dat. Probeer hem even te doordenken, maar daar zit geen automatisme in en het sluit wel aan terecht op van als je iets afbouwt omdat je dat niet meer wilt. Maar wat wil je dan wel en heb je daar dan ook voldoende financiële middelen voor om dat dan ook op te bouwen om het zo maar te zeggen? Dus het is een terecht voorbeeld, het is nee, geen automatisme, dus dat je inderdaad bij bijvoorbeeld verblijf hè. Die beweging wordt natuurlijk al gemaakt, hè, naar nul plekken. Naar nul uithuisplaatsingen, maar ook nul gesloten jeugdzorg. En ik denk in alle eerlijkheid dat daar dat dat onvoldoende. Dat het afbouwen niet het probleem is, want het is bijzonder succesvol dat afbouwen. Alleen het opbouwen van voorzieningen die er. Dat gaat veel langzamer daar daar. Ik denk dat dat het voor een voorbeeld inderdaad is dat dat niet automatisch gebeurt, dus het afbouwen ergens en dat dat ook in financiële zin naast het organisatorische wat moeilijk is, maar ook in financiële zin dan dat geld volgt. Naar een segment of naar voorzieningen die dan nodig zijn. Dat is, daar staan we inderdaad. Dat vraagt inderdaad wel scherp en elke keer de vraag stellen en daarom ben ik ook andermaal blij dat we nu meer naar een vraaggerichte benadering gaan in plaats van aanbodgerichte benadering. Want daarmee kan je ook in financiële zin.
gaat investeren. Maar dat is geen automatisme. Als mevrouw Van den Heuvel dat inderdaad de vraag was. Overigens is daar dus wel wat helder. Ik wil u vragen het tempo iets op te voeren, want we zijn denk ik nu een half uur bezig met de beantwoording. Het ligt niet aan u, want u krijgt ook vele vragen. Maar ja, voorzitter en
En ik wil toch deze avond, waarin we twee onderwerpen niet behandeld hebben, toch niet gaan vragen om nog extra spreektijd vanavond, dus gaat uw gang. Ja voorzitter, dan even kijken, de lokale teams heb ik gehad, de kwaliteitseisen. Dit gaat inderdaad over de bekostiging. Maar een van de kwaliteitseisen gaat bijvoorbeeld over die liefdevolle jeugdzorg. Wat is meegegeven? Ik weet niet op welk detailniveau de heer Koster inderdaad over kwaliteitseisen heeft. Het is natuurlijk wel echt onderdeel van de afspraken die je in de contracten met doorontwikkeling gaat maken. En juist ook de rol van ervaringsdeskundigheid hierin is cruciaal en die gaat ook bijvoorbeeld over de Big 5, dat dat op orde moet zijn. Liefdevolle jeugdzorg waar ik het al over had en zo zijn er nog een aantal thema's te bedenken waarin juist die ervaringsdeskundigheid toegevoegde waarde heeft. En dan de vraag nog van de heer Koster over of de doorontwikkeling en dat je je niet afhankelijk maakt van partijen, ja compleet onafhankelijk ben je nooit. In alle eerlijkheid dus, het gaat erom strategisch partnerschap. Hoe je dat invult is dat je erkent dat je elkaar nodig hebt. Met name inderdaad bijvoorbeeld toch weer verblijf. Dat is geen markt en gelukkig ook, maar tegelijkertijd moet je daar ook zakelijker mee omgaan. Het feit dat je bent aangewezen op bepaalde partijen moet je daar dus vanuit een gedeeld belang gaan kijken hoe je daar de samenwerking vormgeeft. En ja, dat een antwoord op de vraag, het maakt je niet afhankelijk, maar wel wederzijds is er een afhankelijkheid die je goed en...
Ik heb mevrouw Veld nog niet ontmoet, of tenminste u nog niet. De naam mevrouw Veld.
Veld had het over lokale teams volgens mij en daar heb ik inderdaad van gezegd dat...
Antwoord geven geluid ja zeker, maar over lokale teams heeft u inderdaad een duidelijk antwoord gegeven. Maar als het gaat over de risico's van taakgerichte bekostiging wil ik graag nog wat meer horen. Ja voorzitter, dat is eigenlijk in lijn met het vorige antwoord over afhankelijkheid of wachtlijsten. Kijk, ik denk dat die risico's er zijn en het gaat erom hoe je die uiteindelijk ook mitigeert. Ik denk dat veel wachtlijsten ook worden veroorzaakt doordat vraag en aanbod niet op elkaar aansluiten en dat wachtlijsten meer het aanbod centraal stellen in plaats van wat de vraag is. En ik denk dat we daar echt nog een hele grote slag te maken hebben om dat ook te migreren. Dat de mensen die voor deze voorziening in aanmerking komen daar ook gebruik van kunnen maken. Maar wat je nu ziet, is dat er een beschikbare plek is en dat niet de hulpvraag dan centraal staat, maar het feit dat...
We moeten ook echt een beweging in maken, dus dat is één van de manieren om dat te mitigeren.
Voorzitter. Mevrouw Vogelen, hier graag een reactie op geven. Op een gegeven moment, als het gaat over bijvoorbeeld uithuisplaatsingen, dan kan ik hier in de argumentatie volgen. Maar als het gaat over jeugdzorg en jeugdhulp die gewoon wel hartstikke nodig is, maar waarbij we ook zien dat er een tekort is aan hulp die geboden kan worden, aan de andere kant wel juist een grote vraag, blijft mijn zorg zeker bij zo'n taakgerichte bekostiging dat dit kan leiden tot verminderde kwaliteit van zorg of meer wachtlijsten omdat ze een bepaalde taak krijgen en daarbinnen willen blijven fungeren? En dus daarmee bijvoorbeeld mensen weigeren of...
Makkelijker of snellere behandeling geven dan wellicht nodig zou zijn en dat zijn risico's die worden beschreven in het rapport van de Rekenkamer van Amsterdam. En daar ben ik benieuwd naar hoe we daarmee omgaan. Voorzitter, het is een terecht punt en ook denk ik een reëel risico. Ik denk, ik verwijs weer naar het strategisch partnerschap waar het uiteindelijk niet bij mooie woorden moet blijven, maar dat je hier dus in gesprek met elkaar over blijft gaan. Want die prikkels die kunnen wel degelijk inderdaad ontstaan en het gaat erom: welke kwaliteit sta je voor, welke risico's ben je ook bereid om met elkaar te nemen als er gewoon feitelijk door bijvoorbeeld personeelstekort geen plekken zijn? Hoe kunnen we in die tussentijd het inrichten zodat kinderen niet tussen wal en schip belanden? En dat vraagt echt een strategische dialoog die niet ophoudt bij het vaststellen van deze contracten, maar wat eigenlijk de gehele contractperiode door.
Door moet blijven gaan en bijsturen als dat nodig is, zodat we daar ook dan gezamenlijk voor aan de lat staan.
Mea culpa. Maar ik had nog een vraag openstaan. Zal ik hem even herhalen? Dat gaat over... Oh, nou werkt mijn computer niet mee over het doel, wat bij segment één staat: het voorkomen van verblijf en...
De veiligheid van de situatie van de jeugdige, want vanuit financieel perspectief snap ik hem, maar...
Maar in dit soort heftige situaties mogen financiën wat ons betreft niet leidend zijn. Beiden eens. Heel goed, dan gaan we nu wel naar de tweede termijn toe en ik verzoek u aan te geven wat u mee wilt geven over de afhandeling van dit raadsvoorstel in.
De Raad. Hamerstuk bespreekpunt. En indien het laatst het geval is, graag de openstaande punten nog. Ik kreeg eens aan mevrouw Van den Heuvel. Ja, ik werd, we werden net zojuist even onderbroken door de voorzitter, dus ik ga hem toch even oppakken. We hadden net even een klein debatje over, hè? Op het moment dat je het allemaal niet afbouwt, dan wel de druk verschuift tussen de segmenten of het geld dan automatisch volgt. En toen hoorde ik u zeggen, nee, dat is niet zo. Terwijl er wel ingezet wordt op bepaalde segmenten afbouw. Wat betekent dat dan? Want hoe voorkomen we dan dat we, nou ja, kinderen tussen wal en schip, maar dat we uiteindelijk tot de conclusie komen halverwege dat we te weinig plekken, nou ja, specialistische GGZ ambulant hebben uiteindelijk. Gaan we dan rücksichtslos, mijn woorden, bijkopen? Staan de instellingen daar opgesteld? Hoe werkt dit systeem? U op mijn vraag over dat ik wel wat behoefte had aan een soort van stappenplan, hoe wij lokaal gesteld staan richting 1 januari 27. Hè, gaf u aan er komt. Ik weet niet meer waarom u het noemde, maar er komt iets met een soort van procesoverzicht. Is dat ook echt een stappenplan naar die 1 januari 27? Want ik, ik heb echt wel even behoefte aan wat meer concrete duidelijkheid hoe we dit...
Die datum een stuk en dan komt er op die datum nog een stuk. Tot zover, voorzitter. Meneer Koster. Ja, dank voorzitter. Ik wil toch van de wethouder weten hoe hij nou reflecteert op dat de Raad nu pas de kans krijgt om echt een politiek oordeel en discussie over dit stuk te hebben. Hij benoemt eerdere informele sessies, de stukken benoemen informele werksessies. De Raad heeft hier geen werk, we hebben informatie gekregen. Dit is het eerste moment dat we er wat van vinden. Ik ben wel benieuwd hoe de wethouder er daarnaar kijkt. Richting behandeling in de Raad zou ik het graag als bespreekpunt willen, mijn fractie overweegt een aantal moties en daar willen we ook nog intern met de wethouder in gesprek gaan over hoe we naar dit stuk moeten kijken. Hoe mijn fractie naar dit stuk moet kijken, want mijn fractie heeft nog wel echt zorgen als het gaat om het afbouwen van of bij de aanbieders, de controle over de afspraken die je maakt, de keuzes die je maakt in wat verzorg je leven, de transformatie die je lokaal wil waarmaken. Daar heb ik gewoon nog wel zorgen over.
En vragen voor openstaan, dus daar wil ik wel nog notities over kunnen indienen. En
En het gesprek met de wethouder over voortzetten tot zover, voorzitter. Er was even zoeken naar een aantal zorgen en vragen waar u moties over gaat indienen. Ja, mogelijk als het moties zullen zijn, zal het gaan op het gebied van de hoeveelheid aanbieders afbouwen/slash daar controle op krijgen, daar in ieder geval eentje, verwacht ik. Maar ik wil ook nog in gesprek met de wethouder de komende twee weken om even te kijken wat er mogelijk is, ook richting het proces waar we nu eenmaal in zitten richting alle...
Alle gemeenteraden moeten dit stuk vaststellen en daar heeft mijn fractie zijn irritatie over.
Helder dank u wel mevrouw Vogelaar, nee, mevrouw Vilt. Ja, dank voorzitter. Ten dele een half antwoord over hoe het nou eigenlijk gaat met onze lokale teams en onze sociale basis, maar hier praat ik graag op een ander moment verder over, omdat het natuurlijk niet per se is waar we nu in dit stuk het over hebben, maar wat wel een belangrijke randvoorwaarde is en wat gewoon wat ons betreft. En ik hoor dat eigenlijk bij meerdere partijen echt nog zeer ondermaats is, dus daar moeten we echt mee aan de slag. Wat wel echt in dit stuk natuurlijk een belangrijk punt is, is de manier van bekostiging en over die taakgerichte bekostiging. Spelen bij mij dan nog wel die zorgen ook omdat ik hoor bij de wethouder dat dat inderdaad ook risico's kunnen zijn op bijvoorbeeld wachtlijsten of verminderde kwaliteit van zorg. En dat is wat mij betreft echt een boemerang die we in de gaten moeten houden. We gaan weer een andere weg inslaan. Dat kan weer tot weer iets anders leiden en juist om daar dan dus ook op te kunnen blijven sturen, zoals de wethouder op een ander moment zei. Over die boemerangs zit ik te overwegen om daar inderdaad dan nog iets van een motie. Hoe we daar dus inderdaad een terugkoppeling op kunnen krijgen op die risicofactoren en daar wellicht op kunnen bijsturen. En dat leidt ook tot een laatste vraag richting de wethouder hoe rigide die taakgerichte bekostiging is, is dat dus echt een vast plafond. Bijna zoals ik ook eerder van mevrouw van de Heuvel heb gehoord, of is dat eerder dus inderdaad een soort taakstelling? En als dat niet lukt dat
Hierin kunnen we helpen, zodat in ieder geval elke jongere en jeugdige de hulp krijgt die hij of zij nodig heeft. Tot zover? Mevrouw Van Zaltbommel. Ja, wij hebben vertrouwen in het stuk en wij vinden dat het als hamerstuk naar de gemeente kan.
Kan ook omdat er nog verlenging in zit. Er wordt gemonitord, dus wij volgen het kritisch, maar we...
We hebben alle vertrouwen daarin. Tot zover, nou kijken we nog even naar de ChristenUnie en naar de Partij van de Arbeid. Of die nog dingen mee willen geven? Nou, misschien heel kort. We hebben dit debat wel gevolgd, omdat we eigenlijk die bewegingen interessanter vinden dan de techniek. Dus als dit de techniek is die nodig is om al die bewegingen waar het allemaal over is gegaan in gang te zetten, dan is dat wat ons betreft ook goed. Tegelijkertijd hebben wij wel zorgen als het gaat om die taakstelling. Ik verwacht eerder dat we die beweging gaan halen dan die taakstelling. En ook wel over het hoe van al die dingen, dus hoe gaan we collectief voorzieningen organiseren? Hoe gaan we die beweging in...
Want heel eerlijk, daar hebben we denk ik ook wel een beetje hulp bij nodig over wat dan de scenario's en de keuzes zijn. Dank u wel mevrouw Kok. Nee. Of wel ja dank u wel. Ik had inderdaad in eerste termijn samen met GroenLinks eigenlijk de inbreng gedaan. Zelf wat mij vooral nog bijblijft en daar heb ik eigenlijk nog geen helder antwoord van de wethouder op gehoord is. Hij heeft het heel erg over die alternatieven en over die bewegingen naar het collectieve. Maar mevrouw Veld heeft daar wel proberen door te vragen, maar daar kregen we volgens mij nog niet echt antwoord op. Dus daarom stel ik hem opnieuw. Hebben we die alternatieven dan hier in deze gemeente? Als we de jeugdhulp willen gaan terugdringen, hebben we dan wel waar de wethouder naar verwijst, is dat voldoende aanwezig? Dat zit volgens mij in het gesubsidieerde veld. Steekt daar de hand voor in het vuur dat we dat...
Hebben om die beweging te kunnen maken, dat was vooral mijn vraag en ik vermoed...
Dat ze wel richting bespreekpunt gaan inderdaad, dank u wel. De laatste weet ik wel zeker, dus wethouder. Het komt nog een keer terug, kunnen we niet uitlokken, maar nee, voorzitter, en mijn handen in het vuur steken doe ik dan ook maar niet. Maar ja, toch even op die laatste over de alternatieven. Ik wil daar wel een realistisch beeld bij schetsen, want ik denk namelijk dat er niet direct een heel goed beeld staat over wat er dan alternatief nodig is. Ik denk ook dat we moeten erkennen, en ik zeg het, ik heb het hier wel vaker gezegd ook. Niet, dan schaadt het wel dat we ook moeten erkennen dat we met veel van het handelen ook schade toebrengen en dat soms de beste zorg geen zorg kan zijn in sommige gevallen. En dat klinkt een beetje hard. Maar we hebben helaas te veel voorbeelden die we zowel in de media of misschien zelfs wel in de persoonlijke kringen hebben gezien waarin behandeling na behandeling, interventie na interventie meer schade heeft toegebracht dan dat het heeft opgelost. En daar moeten we ook eerlijk in zijn in de maakbaarheid van de samenleving en dat er...
En dat gaat dus ook gepaard, inderdaad, voorzitter. Mevrouw vult aan, ja, dit betoog is een antwoord op onze vraag en daarmee voel ik me toch een beetje geroepen om hierop te antwoorden dat dit ook niet is wat wij bedoelen. We hebben het juist over die sociale basis, juist over die collectieve voorzieningen, het samen zijn, maar daar als overheid wel ook echt een bijdrage in leveren en over die lokale teams dus.
Niet, dan schaadt het wel. Het gaat juist over collectieve voorzieningen en daarbij de vraag vanuit mevrouw Kok: ziet de wethouder dat we daar voldoende op doen momenteel in deze gemeente? Ik denk dat het start, voorzitter, bij de erkenning dat dat nodig is. Ik wil het voorbeeld van de schoolpsycholoog noemen, waarin je inderdaad meer collectief iets inzet in plaats van individuele trajecten doet en ook veel eerder. En dat bekijken we ook naar de zorgstructuren, bijvoorbeeld van alle scholen, kijken wat er per school ook nodig is. Dus in plaats van een one size fits all kijken we echt van: wat heeft een school, wat hebben leerlingen van deze school nodig? Ik denk dat dat ook een vorm van meer collectief inrichten is en ook met partners. Maken we ook echt die beweging? Dus ik denk dat we wel zijn opgelijnd om via die manier te gaan werken. Maar dat maakt niet dat het er morgen meteen ook is. Daarnaast vraagt het ook een andere manier van denken, dat je als overheid veel meer gaat faciliteren, bijvoorbeeld de ouders die elkaar willen ontmoeten. Nou, bij mij is bijvoorbeeld een voorbeeld vanuit het actieplan waar we daarin investeren en daar heb ik wel, laat ik het zo zeggen, wel vertrouwen dat we die beweging aan het maken zijn en dat dat ook een vliegwiel kan gaan zijn. Ja, voorzitter, en die beweging, nou fijn ook dat vanuit de ChristenUnie ook wordt uitgesproken dat we daar wel in geloven, maar de taakstelling dat we daar nog wel wat zorgen over hebben. Ja, en daar wordt het natuurlijk ook spannend, want ik denk dat we heel goed met elkaar kunnen afspreken dat we meer collectieve voorzieningen willen en in de openbare ruimte meer plekken voor kinderen. Maar wat ga je dan niet meer doen? En daar wordt het spannend, inderdaad, en dus die taakstelling ook, maar dat is ook wel onderdeel van dat grotere gesprek wat we met elkaar eigenlijk al aan het voeren zijn. Voorzitter, dan de vraag over de taakgerichtheid, in hoeverre dat rigide is en ook dus ook de vraag eigenlijk vanuit de VVD en GroenLinks. Nou, zo rigide, je moet op basis van de inhoud daar afspraken over maken in strategisch partnerschap, waarbij je erkent dat ook een aanbieder ook belang heeft om de schoorsteen te laten roken zonder dat je zegt, de sluizen zijn alsnog open. Dus we spreken symbolisch, we spreken nog wat af, maar ja, u krijgt een garantie dat op het moment dat er toch meer aanvragen zijn of meer dat je daarna mee ook gegarandeerd ook gaat bekostigen. Dus rigide absoluut niet, zeker zit er ook flexibiliteit in. Je zou continu moeten monitoren of met dit bedrag het waargemaakt kan worden, maar tegelijkertijd mag je partners, aanbieders er ook op houden dat zij ook die beweging maken en naar een vermindering inderdaad gaan, ook vanuit de inhoud. Voorzitter, dan CDA, ja, toch even een vraag over waarom de politiek of waarom we eigenlijk nu pas aan... Kijk, die sessies, het is een ingewikkeld proces om dit regionaal zo in te richten. Ik denk dat we een aantal sessies inderdaad hebben gehad waar er ook mogelijkheid was om met elkaar het gesprek over dit inkoopkader aan te gaan. Ik snap en ik begrijp hem en ik voel hem ook ergens een beetje van: ja, nou, dan is het regionaal samen. Ja, en wat is dan nog aan onze raad om daar dan invulling aan te geven? Ik denk dat die invulling er zeker is, u kunt ook eventueel met een motie het college meegeven om in het regionale proces een standpunt in te nemen of een belangrijke boodschap mee te geven. Maar ik denk, de grootste invloed van de raad zit hem uiteindelijk in de...
En in het proces van de toegang. Ja voorzitter, en dan was er nog behoefte aan een stappenplan vanuit de VVD. Ik meen, ik krijg het hier net mee dat er een overzicht over de planning in hoofdstuk 9 van het Inkoopkader staat, maar als dat niet tegemoetkomt aan de behoefte van mevrouw Van den Heuvel, dan bied ik haar aan om daar ja om misschien hierna ook...
In te grijpen. Mag ik, voorzitter? Ja, de wethouder kan de lening beantwoorden, dus nee, maar gewoon wel even zo waar ik behoefte aan heb is een routekaart hoe wij lokaal gesteld staan om te zorgen dat we deze, nou ja, inkooptransformatie per 1 januari 2027 ook kunnen opvangen.
Dat was hem echt ja voorzitter, ja, ja goed nou, kijk eens. Op 38 minuten van het college zitten, met dank aan ons. Ik concludeer af onder dankzegging aan een ieder dat we dit onderwerp als bespreekpunt gaan agenderen voor de komende raadsvergadering. Dank de wethouder voor zijn bijdrage en ik ga even voor een paar minuten schorsen, dan kunnen we ook even bekijken hoe we het vervolg van de vergadering gaan doen.
Collega's, ik wil graag verder met de vergadering, nadat ik namens u allen de heer Visser wil bedanken voor de versnapering die wij in deze warme dagen tijdens de schorsing hebben mogen ontvangen. En de korte schorsing heeft er ook toe geleid dat ik het voorstel aan u wil doen om de spreektijd voor het college op te hogen met 5 minuten. Mag ik even rondkijken of u daarmee in kunt stemmen? Dat is het geval en die 5 minuten zijn in ieder geval voor het college. Die hebben we.
We voor de raadsbrief informeren over het beheerplan sportparken vanaf 2025. Aangeschoven is wethouder Van Eekelen en de fracties van Gemeentebelangen Leidschendam-Voorburg en D66 hebben verzocht om de raadsbrieven informeren over dit beheerplan te agenderen en weer als bespreekpunt. Want deze twee fracties willen graag richting geven aan het college met betrekking tot duurzame maatregelen. Zo heb ik dat doorgekregen. Ik heb in ieder geval deze twee fracties. Ik kijk even rond of er nog andere fracties zijn die het woord willen voeren. Het CDA, meneer...