2.b Raadsvoorstel: Inkoopstrategie jeugdhulp 2020-2024

Dan ga ik met u naar een ander onderwerp en dat betreft het raadsvoorstel inkoopstrategie jeugdhulp. Daar is in de beeldvormende raad hier vooraf informatie over gegeven en nu ligt hij voor ter bespreking. Vooraf hebben zich de leden gemeld om deze in de eerste termijn te bespreken. De heer Strauss, mevrouw Van den Heuvel, mevrouw Reinders, de heer Verschoor, de heer Streefkerk en de heer Steutel. Allereerst het woord aan de heer Strauss namens het CDA. We komen

Jawel. Dank u wel, voorzitter. Ik heb met plezier kennisgenomen van de stukken en ook van de toelichtende presentatie waarin we zijn ingewijd in de nieuwe strategie voor de inkoop en de inkoop voor de jeugdhulp is een heel belangrijk onderdeel van het beleid dat je wil gaan voeren. Een belangrijk instrument om inhoud te geven aan het beleid. En we maken natuurlijk lokaal voor een deel ons beleid, maar we zijn met alle andere gemeenten samen verantwoordelijk voor een goede inkoop. Nou, na een aantal jaren wordt daar een nieuwe invulling aangegeven met drie doelen: het kind centraal, maatwerk en ruimte voor de professional. Ik denk dat we het stuk gelezen hebben en de goede kant op gaan als het gaat om het werken naar resultaatsturing. Alleen mis ik wel een beetje in het stuk, en dat zou ik een vraag ook aan de wethouder willen stellen: wat zijn nou precies die resultaten waar je op gaat sturen? Er zijn een aantal elementen ingebracht en een aantal profielen ingebracht en de vraag is even, you get what you pay for? Dus het wordt buitengewoon belangrijk om goed te formuleren welke resultaten je wil bereiken en waar je naartoe gaat als je daar alle aanbieders voor wil confronteren. Ik ben heel benieuwd hoe de wethouder daar verder inhoud aan wil gaan geven. Het tweede is, een van de doelen van de strategie is om te werken aan maatwerk en tegelijkertijd worden van een heel aantal producten teruggegaan naar een aantal profielen. En dat lijkt in eerste instantie wel een beetje met elkaar op gespannen voet te staan op het moment dat je met profielen gaat werken, betekent dat je mensen moet gaan inpassen in die profielen. En de vraag is even, hoeveel ruimte geeft dat nou nog aan maatwerk? Want aan dat profiel hangt een vooraf vastgesteld bedrag waarvoor de aanbieder het moet gaan doen. En in hoeverre gaat die aanbieder zich dan echt op dat maatwerk storten of gaat zich toch vooral houden aan het budget dat in dat profiel wordt gegund? En in hoeverre wordt nou niet juist het een ruimere mogelijkheid voor de aanbieder om maatwerk te leveren? Maar wordt die ruimte juist ingeperkt? Die vraag zou ik ook graag aan de wethouder stellen. Tot slot, we hebben het over een inkoopstrategie. Nou, belangrijke elementen als we kijken naar de huidige jeugdzorg is dat je te maken hebt met wachtlijsten en dat we te maken hebben met overschrijdingen van de budgetten. En de vraag is even, in hoeverre geeft deze inkoopstrategie nou een antwoord op die twee belangrijke vragen? Ik lees eigenlijk niet heel goed een antwoord op hoe je de aanpak van die wachtlijsten hiermee verhelpt of hoe deze inkoopstrategie ons gaat helpen om die treeknormen of die normen waaraan je moet voldoen om mensen binnen een specifieke periode te laten behandelen, hoe je die gaat halen. Datzelfde geldt eigenlijk ook voor het sturen op volume. Met andere woorden, sturen op budget. In feite is het een open-eindregeling en er staat één paragraaf in de inkoopstrategie, doelend op hoe wij gaan sturen op volume. Maar het wordt mij niet helemaal scherp hoe de wethouder daar nou straks echt een instrument voor heeft. Dan kom ik eigenlijk op het laatste. Het is een instrument om invulling te geven aan het jeugdbeleid, maar het is maar een onderdeel daarvan. Dat moet eigenlijk rusten op een stevig jeugdbeleid hier in onze gemeente en daarbij is vooral het stuk preventie, denk ik, buitengewoon belangrijk. Het voorstuk van de keten als je met een situatie zit met wachtlijsten en een situatie zit met beperkte budgetten wil je eigenlijk voorkomen dat je doorverwijzing nodig hebt naar de gespecialiseerde jeugdhulp en de vraag is even, hoe kunnen we dit voorstel voor de inkoopstrategie nou goed afmeten aan het beleid aan de voorkant? Het lokale beleid? Ik mis wel in het en ik snap dat dit het stuk is voor de H10, maar ik zou juist van de wethouder willen weten, hoe hang ik dit nou aan de kapstok van ons huidige, van ons gemeentelijke jeugdbeleid? Zover. Dank.

U wel, dan ga ik naar de fractie van de VVD, mevrouw Van den Heuvel. Ja, daar

Daar zijn we. Goedenavond, raad, voorzitter en ook dames en heren op de tribune. Vanavond dan ook eindelijk mijn maidenspeech. Ik had een stukje voorbereid over hoe ik hier ben gekomen. Opvoeding, familie, maar hier staande wil ik eigenlijk maar één iemand bedanken. Zes jaar geleden kwam ik in aanraking met Arie Opstelten, een van de mensen die al twintig jaar werkt aan wat we dan noemen 'de bedoeling'. Ik had een afspraak van 45 minuten. Dat is uiteindelijk 2,5 uur geworden en sindsdien werk ik ook aan de bedoeling. Of laat ik het anders zeggen, hoop ik ook mee te werken aan de bedoeling, dus vanaf deze plek toch nog: Arie, bedankt. Voorzitter, maar vanavond dus op de agenda: de inkoopstrategie jeugdhulp, een strategie om in de tussenfase in 2020 over te gaan op een andere systematiek van inkoop, een systematiek die meer eer doet aan de Jeugdwet, maatwerk mogelijk maakt en vooral ook resultaatgericht gaat werken, met daarachter misschien ook de verwachting dat we toch gaan naar een kostenreductie. Laat ik allereerst toch even zeggen dat zorg voor de VVD gaat over mensen, niet over systemen, maar vooral over mensen. Of dat nu zijn die kinderen, die ouders, of zoals ik altijd door mijn collega-fractielid gemaand word: fitte senioren. Die zorg heeft als doel dat zij zoveel mogelijk hun eigen leven kunnen leiden, al dan niet met een klein beetje hulp. Het zal u dan ook niet verbazen dat wij stonden te juichen dat de hele bedoeling achter de nieuwe systematiek juist is daar naartoe te gaan. Dat resultaat om, ja, zoveel mogelijk terug te gaan naar terug in de wijk, terug naar school, terug de maatschappij in. Maar het stuk lezende kreeg ik toch eigenlijk ook wel steeds meer vragen en juist vooral op dat stuk resultaat. Mijn collega's trouwens hadden het er net al even over. Wat is nou dat resultaat? Er wordt gesproken over doelrealisatie. Dat wordt vooraf weliswaar bepaald samen met het gezin en de jongeren, maar verder niet gedefinieerd. Wat verstaan we dan onder dat resultaat? Wie bepaalt dat dat resultaat gehaald is? Is dat onder andere ook die ouder en die jongeren? En zo ja, vanaf welke leeftijd mag die jongeren dan meepraten? Maar belangrijker, wat gebeurt er als dat resultaat dus niet gehaald is? En nog belangrijker, wat betekent dat dan voor die jongeren en zijn zorgtraject? We hebben het over cliënttevredenheid. De afgelopen jaren hebben we deze wettelijke verplichting gegoten in een vragenlijst. Achteraf gaan we dat nog steeds zo doen. Hoe gaan we daar handen en voeten aan geven? En dan natuurlijk de opmerking dat tevredenheid iets anders is dan resultaat. En dan nog de uitval, daarvan had ik de meeste vraagtekens, want daar wordt verder niks gezegd over hoe we dat dan gaan voorkomen. Graag wethouder toch wel hier antwoorden op. En dan eigenlijk nog het belangrijkste deel, de voorkant, het lokale gedeelte dus. In de strategie wordt heel erg benadrukt dat als we goed op resultaat willen sturen, dat wat vraagt van de verwijzer. Ja, sorry, zij moeten in staat zijn om niet alleen tijdig te valideren en reproduceerbaar te kunnen verwijzen - ik heb de term om eerlijk te zijn ook drie keer op moeten zoeken - maar ook de hulp te kunnen volgen, toetsen en zo nodig bij te sturen. De participatieraad, dank voor de heldere brief trouwens, maakte zich daar toch wel zorgen over en de VVD, leid ze dan voor burgers, steunt die zorgen graag aan de wethouder. Hoe zij deze slag aan de voorkant denkt te maken. En dan als laatste, het belang, ook het belangrijkste, sorry, het is allemaal belangrijk. In de strategie wordt al heel voorzichtig de koppeling gelegd met de andere beleidsterreinen, het onderwijs, de WMO, maar ook werk en inkomen. Maar daarbij wordt vooral heel erg teruggewezen naar onze lokale gemeente. De VVD vindt dit eigenlijk wel te mager. Zonder deze koppeling is er namelijk geen effectieve jeugdhulp mogelijk. Graag horen wij van de wethouder hoe zij deze koppelingen vanuit de inkoop denkt mee te kunnen maken of dan wel goed mee te kunnen nemen naar de nieuwe systematiek. Volgens mij een heleboel vragen om te beantwoorden, dus daar wil ik het even bij laten.

Dank u wel, voorzitter. Het is in ieder geval goed om een raadslid zo enthousiast te zien over uw toespraak. Mevrouw Reinders van de fractie van GroenLinks, aan u het woord. Iedereen...

Die zeg maar meewerkt aan de jeugdzorg gaat gebukt onder grote zorgen. Er zijn geldzorgen, dus grote administratieve druk. Er is grote keiharde concurrentie onder bedrijven onderling, maar er is vooral zorg om de jeugdige. De lange wachttijden helpen niet mee aan de genezing van deze kinderen of beter resultaat. Daarom hebben we elke zorgverlener nodig, niet alleen de grote organisaties, maar ook de zzp'ers en de kleinere organisaties. In andere gemeenten waar ze al met dit systeem werken, zijn er al verschillende problemen naar voren gekomen, waar ik de wethouder ook even op wil wijzen. Grotere organisaties kunnen makkelijk als regisseur optreden, maar voor kleinere organisaties of zzp'ers is dat niet mogelijk om de regisseur te zijn in dit verhaal, vooral omdat ze daar geen tijd of administratieve mogelijkheden voor hebben. Gaan we daarop inzetten dat er betere samenwerkingsverbanden komen tussen zorgverleners in onze regio's? Zetten we in op zorgcoöperaties, of gaan we ervan uit dat alleenstaande organisaties alleenstaand blijven? Tijdens de vraagorganisatie werd al gesproken over cherry picking. Als een kind of een jeugdige niet een zwaar profiel heeft, zal die waarschijnlijk niet gekozen worden door iedere organisatie. Alleen bepaalde organisaties zullen voor dit kind inschrijven. Dan wordt gezegd: ja, we gaan iets inrichten voor een acceptatieplicht, maar zelfs voor de kleine zzp'er is een acceptatieplicht heel lastig, want zij kunnen niet de verminderde bijdrage die ze krijgen verdelen over een groot aantal cliënten. Even kijken, bij kortdurende specialistische behandelingen op de lange termijn komen er bepaalde nadelen als er een specialist wordt ingeschakeld die niet bij de grote organisatie aangesloten is. Grotere organisaties blijken dan toch liever iets of iemand in hun eigen organisatie te vinden om dit kleine puntje op te pakken in de behandeling van een kind, terwijl er iemand die daar veel beter geschikt voor is niet ingehuurd wordt. Even kijken. Ja, eigenlijk zijn dit de vragen die ik wilde weten hoe we dit gaan oppakken met de zzp'ers in onze regio. Dank u wel. Dank u.

Wel. Dan ga ik naar de ChristenUnie/SGP, de heer Stoffer.

Dank u wel, voorzitter. Ik wil graag ietsje meer focussen op het document van de inkoopstrategie zelf. Ja, nog meer. Ik zie allerlei wenkbrauwen omhoog gaan omdat er nu door sommigen toch wat algemener over jeugdbeleid wordt gesproken, maar er wordt ons gevraagd om volgende week in te stemmen met een kader. Het is alsof wij volgende week een paraaf gaan zetten bij een kader wat eigenlijk nog onvoldoende is ingevuld. Als je het zou mogen vergelijken met een kleurplaat, zijn op een heleboel gebieden de lijnen nog niet eens geschetst van de kleurplaat die straks allemaal nog ingekleurd moet worden. Het is inderdaad een kader, maar er zitten echt lege vlekken, witte vlekken in, en dan gaan wij volgende week een paraaf bijzetten. Een voorbeeld: het stuk. Als je het leest en je zou niet beter weten, dan lijkt het net alsof de instroom via het lokale team plaatsvindt en dat daar de hulpvraag wordt behandeld en de indeling in een profiel wordt vastgesteld. Maar dat is in de minderheid van de gevallen zo. Meestal gebeurt het via de huisarts, en over die situatie hebben we nu in dit stuk een zin. Het is de doelstelling dat huisartsen ook op onze manier gaan werken. Ik parafraseer. Ik maak het nu even simpel. Nou ja, dat is denk ik nog door de vingers te zien, want de intentie is in ieder geval wel uitgesproken dat ook dat grote gedeelte van de instroom dat via de huisartsen gaat, binnen het systeem van resultaatgericht werken gaat passen. Maar een ander voorbeeld is dat de zorgprofielen waarvan gezegd wordt die we gaan gebruiken in het nieuwe systeem, de zorgprofielen die staan helemaal niet genoemd. Die komen in het hele stuk niet voor. Ik had zonder meer verwacht na de uitgangspuntennotitie van vorig jaar, en ik denk dat ik niet de enige ben, dat we die profielen nu zouden zien. En we krijgen dan als antwoord: ja, ze zijn nog niet uitgekristalliseerd. Nee, maar we moeten er wel een paraaf bij zetten. Daar wil ik even aandacht voor vragen. Wij gaan volgende week een paraaf zetten met zijn allen bij een kader wat deels echt nog een beetje wit en leeg is. Die profielen hebben we gewoon niet gekregen. En een van de dingen waarom het best van belang is, is dat we te maken hebben met wachtlijsten, dus we hebben alle handen nodig. Ook de handen van de kleine zorgaanbieders en bijvoorbeeld vrijgevestigde eenpitters en zo. Hoe noem je die mensen? Ook die willen we er gewoon bij houden, maar het staat nergens. Er wordt gezegd: er zijn zorgprofielen en intensiteiten. Die zijn zo enkelvoudig, die zijn goed te doen door eenpitters, als ik ze even zo mag aanduiden. Dat komt wel goed, maar het staat nergens. Het staat er gewoon helemaal niet. Dus dat tweede punt lijkt me dermate belangrijk dat ik wil voorstellen dat we volgende week, als we het kader aannemen en ons paraaf erbij zetten, dat we ik wil dan graag proberen een motie te formuleren dat we bijvoorbeeld die kleine zorgaanbieders en die vrijgevestigde, die eenpitters en dergelijke, dat we daarvan vaststellen dat wij willen dat die ook gewoon hun rol blijven houden en hun goede professionele inbreng kunnen blijven houden voor onze jeugdigen, want in het stuk staat het gewoon helemaal niet. Dank u wel.

Dank u wel, dan ga ik naar de fractie van de Partij van de Arbeid. Ik geef het woord aan de heer Streefkerk. Ja.

Geen maidenspeech, maar zo'n belangrijk onderwerp dat dat rechtvaardigt om te gaan staan. Voor ons ligt een inkoopstrategie gericht op het realiseren van een transformatie. We hebben een transitie achter de rug, we zijn nu op weg naar een transformatie. En datzelfde als kader om het kind en de hulpvraag van een kind centraal te stellen? Nou, dat is een kader wat we als PvdA en ik denk als Raad ten volle kunnen onderschrijven. Maar eigenlijk is het onbestaanbaar dat dat in 2018 nog nodig is. Ik reken dat deze wethouder niet aan, maar ik denk dat we ons dat als politiek wel moeten aanrekenen en ik wil daarom ook hardop nadenken over wat voor resultaatverplichtingen we onszelf kunnen opleggen. We hebben het over resultaatsturing, ik vind dat een mooi principe. Ik denk dat het voordelen heeft, maar ik denk ook dat we ons als politiek duidelijke doelstellingen kunnen formuleren, bijvoorbeeld op het gebied van wachtlijsten en bijvoorbeeld op het gebied van budgetten. Ik vraag de wethouder om daar ook concrete voorstellen voor te doen, hè? Dat hoeft niet vandaag, maar ik ben wel benieuwd hoe op die twee gebieden in ieder geval. Misschien zijn er nog wel andere gebieden. We concreet kunnen worden wanneer we waar willen staan op welk moment in 2022 halverwege deze inkoopstrategie eindigt de termijn van deze Raad en van dit college en ik ben erg benieuwd waar we over twee jaar en over vier jaar willen staan en daar wil ik gewoon hardop over nadenken. Samen met het college en in deze Raad. Goed, die resultaatverplichting. Ik denk dat het een goed principe is, hè? Daar kunnen we achter staan. Wat eraan gekoppeld zit is resultaatfinanciering en dat heeft altijd het gevaar in zich dat resultaten gemanipuleerd worden om bepaalde financieringsstromen voor elkaar te krijgen. Ik vraag me af en dat is een vraag aan de wethouder hoe we zoveel mogelijk kunnen tegengaan dat zo'n resultaatfinanciering ook op verkeerde resultaten uitkomt. Dan kom ik op een tweede spanning die in deze strategie lijkt te zitten en dat is de spanning tussen reproduceerbaarheid en maatwerk en er wordt enerzijds gezegd gelijk gevallen moeten zoveel mogelijk gelijk behandeld worden aan de hand van profielen. En die profielen zijn dwingend. Ik vraag me af hoe we ruimte laten aan de professional en hoe we ervoor zorgen dat maatwerk zoveel mogelijk wordt gefaciliteerd. In ons eigen sociaal kompas staat ook niet dat gelijke gevallen gelijk behandeld worden, maar staat dat ongelijke gevallen ongelijk behandeld worden. En ik vind dat eigenlijk een veel mooier uitgangspunt en ik vraag de wethouder hoe we die twee met elkaar weten te rijmen. Verder ben ik overigens blij hoor dat de profielen al meer ruimte laten dan de, wat was het, 1600 productcodes die we op dit moment hebben? Dat sluit ook goed aan op wat we in Samen aan Zet hebben afgesproken, dus dat kunnen we graag onderschrijven, maar wel een vraag op dat punt van dat maatwerk en die spanning die we daar zien. Dan twee kleinere punten. De inrichting van de lokale teams. De participatieraad merkt daar ook het een en ander over op en in de reactie geeft het college aan de inrichting van de lokale teams inderdaad te bezien, maar toch niet ten volle want het centrale lokale team staat niet ter discussie, dus ik vraag me af waarom die afweging is gemaakt en of we dat niet gewoon integraal moeten bekijken. Het tweede punt en dat is meer een blijk van waardering is dat wij blij zijn dat in de inkoopstrategie ook nadrukkelijk aandacht wordt besteed aan de scheiding 18, 18 plus. En misschien is dat ook nog wel hardop nadenkend een van de gebieden waarop we resultaatverplichtingen kunnen formuleren, dus daar ook aan de wethouder en aan de Raad het verzoek om hardop in mee te denken. Dank u.

Dank u wel. Dan ga ik naar de fractie van Gemeentebelangen en ik geef het woord aan de heer Steutel. Voorzitter, dank.

Dank u wel ook. Ik vind staande praten soms toch wel makkelijker. Voorzitter, onze fractie is in ieder geval verheugd dat dit stuk voorligt. Het is een continuering van Samen aan Zet en voor de voormalige leden van de Commissie MA. Die zullen zich nog wel herinneren dat we ons hier in ieder geval sterk voor hebben gemaakt en dat we ook hebben ingezet op de resultaten van het onderzoek dat regionaal is gepresenteerd in kwartaal 4 vorig jaar. Wat ook uiteindelijk het uitgangspunt is geweest voor het stuk dat voorligt, heugelijk is 1600 profielen weg. Dat is wat u moet zich voorstellen dat hij is gevormd. Alle gemeentes hebben zorgprofielen gemaakt en die werden voorgelegd aan zorgverleners, aan zorginstellingen enzovoort. En dat betekende dat door ons gedrag ook de bureaucratie in die zorginstellingen toenam omdat zij mensen aan moesten stellen om al die zorgprofielen te doorgronden en ook te kunnen beantwoorden en ook te kunnen inschrijven. Verzorg dus wat dat betreft vind ik het een fantastisch resultaat dat we naar 83 profielen terug zijn gegaan. Ik maak me minder zorgen dan een aantal collega's over het dwingende. Het onderzoeksbureau heeft indertijd heel duidelijk uitgelegd, ook in een benchmark met andere gemeenten die al volgens deze methodiek werkten, dat als je gaat kijken naar de type zorgaanvraag die er over de volle breedte ligt, dan gaat dat van zeer complex naar zeer laag complex. Wij hebben de zorginstelling met onze huidige werkwijze gedwongen om overal op in te schrijven en eigenlijk bleek dat niet alle zorginstellingen daaraan konden voldoen, wilden voldoen of anderszins. Met de samenstelling van de 83 profielen die redelijk ruim zijn geformuleerd, is het makkelijker om in te schrijven op hoog complex. Dus ben je zwaar gespecialiseerd in hoog complex, dan pak je die doelgroep, zet je meer in op laag complex en alles wat ertussen zit. Nou, dat is dan een keuze dat dat vereenvoudigt ook het werk in de instelling en uiteindelijk denken wij als fractie ook dat dat een resultaat gaat geven in het hele bureaucratische wat nu in de H10 waar te nemen is en ik ga er dan ook vanuit dat 83 zorgprofielen leiden tot minder werk, minder bureaucratie en uiteindelijk minder kosten die uiteindelijk ook door worden gerekend aan de deelnemende gemeentes. Dus dat vinden wij een pluspunt en dat hebben wij ook duidelijk meegegeven in de motie enige tijd geleden. Kijken we nu naar maatwerk, daar hebben we ons ook in de Commissie MA en de heer Van Velden zal zich dat nog zeker goed herinneren, ons sterk voor gemaakt, want dat was echt wel één van de missers in de opzet van de H10 in de tijd. Ik herinner me nog een ruimte voor de professional. Ik herinner me nog een levendige discussie met de heer Van der Grinten van D66 over het begrip discretionaire ruimte voor een professionele hulpverlener. Maar er is ook nog een begrip in discretionair en dat is eigenlijk de ruimte die echt nodig is om het werk goed te doen. Dat gaat nu naar voren komen in onze optiek in het stuk dat voorligt met betrekking tot ruimte voor die professionals. Wat dat betreft zien wij in ieder geval vol goede moed dat traject tegemoet. En wij denken dan ook dat dat voor onze inwoners en de doelgroep die het betreft dat dat in ieder geval hun ten goede gaat komen. Nog even terug naar de wachtlijsten wat net werd genoemd. We hebben in de vorige coalitieperiode ook aangedrongen op actie vanuit het college richting de zorgverleners met betrekking tot beter zicht op hun wachtlijsten, want dat liep erg uiteen. De heer Van Velden heeft zich daar ook zeer sterk voor gemaakt in de tijd. We hebben toen afgesproken en volgens mij hebben we dat niet meer nageleefd dat op onze website de wachttijden van de deelnemende zorginstellingen zouden komen. Dus ik wilde de wethouder in ieder geval oproepen om daar toch actie op te ondernemen, want dat hebben we volgens mij gewoon afgesproken en in die tijd waren we het daar roerend over eens. En dat kan niet anders zijn dat dat nu ook zo is, denk ik. Voorzitter, wij kijken uit naar een goede start van dit proces. We vragen de wethouder wel goed te monitoren hoe een en ander uiteindelijk uit gaat pakken en we verwachten dan ook dat de wethouder met 1, 3 maandelijkse tussentijdse rapportage van in ieder geval de huidige gang van zaken komt en dat continueert met het nieuwe stuk. Dank u wel. Interruptie.

Van de heer Verschoor, meneer Steutel. Waar staan die 83 profielen waar u het over heeft? Maar

Ik heb de regionale bijeenkomst nog goed voor ogen en daar is toen een hele powerpointpresentatie gegeven van hoe het was en hoe het kon zijn en die powerpointpresentatie hebben we toen ook allemaal gehad, dus je kan ook Jansen volgens mij op hoofdlijnen zo terecht vinden. U heeft hem ook gehad? Ja, maar dat...

Is dus het punt wat ik een beetje probeer te maken. In mondelinge presentaties horen we wel hoop dingen. Maar dat staat niet in dit stuk. Het staat er gewoon helemaal niet. Er is niets van uitgewerkt. Niets zelfs voor ons geschetst nog.

Deel die zorg niet, maar wat ik goed aan uw betoog net vond, is dat u met de motie komt. Dus wat dat betreft kunnen we het er dan nog een keer over hebben. Maar wat dat betreft heb ik daar toch een ander beeld bij. Dank u wel. Dank u.

U wel, dan ga ik voor een reactie op deze eerste termijn naar het college. Wethouder Bouw, aan u het woord om een reactie te geven op de inbreng van de eerste termijn.

Ja. Ja voorzitter, we hebben vanavond een heel technisch stuk waar we met elkaar naar moeten kijken, maar eigenlijk gaat het natuurlijk om één ding en dat is dat we allemaal graag jeugdigen, die jongeren in onze gemeente die het zwaar hebben en die het moeilijk hebben, graag verder willen helpen. En ik denk dat het heel belangrijk is dat we dat voor ogen houden. Dat dat uiteindelijk is wat wij allemaal willen. En dat moet natuurlijk op een manier die duidelijk is voor iedereen, waarbij mensen niet hoeven te wachten en waarbij ook niet te veel geld in allerlei bureaucratie gaat zitten. Dat zult u ook met mij eens zijn. Gemeentebelangen zegt van nou, in dit plan zien we ook al dat die bureaucratie aan het afnemen is. De raden zijn ook in het voortraject uitgebreid erbij betrokken en dat is mooi, want er komt meer ruimte voor de professional. De mensen die er echt over gaan. Ik denk dat dat een goed punt is wat u naar voren brengt en u wil graag op de hoogte gehouden worden via tussentijdse rapportages of datgene wat wij nu met elkaar hier verzinnen ook succesvol is. Nou, dat gaan we zeker doen en dat houden we ook gewoon in de gaten dat de raad meegenomen wordt in de effecten van deze hele operatie. Wat betreft de wachtlijsten, dat is natuurlijk een ingewikkeld iets, want als het makkelijk was geweest, dan was het allang opgelost. Er zijn verschillende oorzaken die hier iets anders zijn dan in sommige andere regio's. Wat echt hier speelt, is het gebrek aan personeel. Daar kunnen we allerlei onderzoeken op loslaten. Maar als het personeel er niet is, is het heel lastig om kinderen te helpen. Daar kunnen we vanuit de gemeente ook niets aan doen. Zien we ook natuurlijk meer velden in het zorgdomein, maar het is wel zo. Interruptie de

Maar, mevrouw, u herinnert zich vast nog wel de discussie die we inderdaad in de Commissie hadden met betrekking tot het opnemen van de doorlooptijd van de wachttijden van de zorginstellingen. Want we waren toen ook overtuigd dat als we dat zouden doen, naast druk vanuit het college, nou een aantal zorginstellingen van doe er wat aan, dat we in ieder geval ook duidelijk maken dat het ons menens is om daar iets mee te doen.

Twee kanten aan dat wij blijkbaar niet onze afspraak zijn nagekomen om die wachtlijsten op de website te zetten. Daar zal ik naar kijken wat mogelijk is om dat alsnog te doen. Dat neemt niet weg dat wij niet helemaal als gemeente alleen die wachtlijsten kunnen oplossen. Wat we wel kunnen doen is dat wij in die inkoopdocumenten daar afspraken over maken en dat wij via de trajecten die aangeboden worden en bijvoorbeeld als je een traject bij een jeugdhulpaanbieder neerzet dat daardoor een beter inzicht in die wachtlijst komt. Dus daar kunnen we wel wat aan doen. Maar aan die wachtlijsten zelf kunnen wij, behalve door de druk op te voeren, wat minder doen. Maar het helpt wel als je als ouder op zoek bent naar welke aanbieder je naartoe wilt gaan. Als daar op de website duidelijk is bij welke aanbieder je het snelst terecht kunt. Dus dat is het punt dat daar gaan we zeker nog eventjes naar kijken. De PvdA heeft ook iets gezegd over de wachtlijsten. Nou, we gaan daar opnieuw naar kijken en maakt zich ook zorgen over het maatwerk en over de profielen die er nu zijn. Of er nu voor iedereen ruimte blijft bestaan in de trajecten. Ik denk dat de heer stelt dat net al toelichtte dat juist door minder gedetailleerd de trajecten voor te schrijven die geboden worden dat daar ruimte voor de professional komt om zelf ook meer maatwerk te leveren en om zelf invulling te geven aan die trajecten, dus uw angst dat er te weinig maatwerk geleverd kan worden is volgens mij niet helemaal terecht. Juist omdat er iets meer vrijheid ontstaat doordat die profielen wat minder strikt en wat minder duidelijk gemaakt gaan worden.

Ik begrijp dat ook ten opzichte van de huidige situatie er bijna per definitie meer ruimte komt, omdat we van 1600 naar 83 gaan en dat die 83 ook ruim zijn geformuleerd. We hadden vanavond ook een paar voorbeelden. Wat ik me afvraag is, waarom moeten die profielen dan dwingend worden genoemd? Dat is één. En twee, hoe kunnen we omgaan met wisselingen op basis van de inschatting van de hulpverlener als er wisselingen nodig zijn in die profielen?

Ja, volgens mij is het zo dat die professionals samen met die cliënt en de jongeren en met zijn ouders op een gegeven moment ook tussentijds die trajecten evalueren waar ze mee bezig zijn. In zo'n behandeltraject kijk je na een aantal maanden van: nou, waar staan we nu, hebben we bereikt wat we wilden bereiken? Is deze therapie die nu gegeven wordt een goede therapie of moeten we een andere therapie inzetten omdat deze therapie bijvoorbeeld niet werkt? Dus er zit wel degelijk nog ruimte om te switchen of om te kijken of de behandeling die gegeven wordt de juiste behandeling is. Dat is nou de ruimte die de professional daar heeft. Als jongere weet je dat ook allemaal niet. Je komt daar met je probleem en je wil graag geholpen worden. En als het niet helpt, dan moeten we kijken naar welke andere mogelijkheden daarvoor zijn. Maar die ruimte blijft er gewoon bestaan. Ja, in hoeverre gaan we nu zorgen dat we jongeren goed in kaart hebben en is het zo dat wij?

Vraag over die profielen, hè? Want wat ik begrijp met de presentatie wordt de verwijzer bepaalt voor een belangrijk deel in welk profiel een cliënt terechtkomt en vervolgens is er wellicht binnen dat profiel wel ruimte voor maatwerk, maar aan dat profiel hangt wel een budget vast en dat budget is vooraf door de inkopende partij, de gemeente, vastgesteld. Dus er zit geen budgettaire ruimte voor heel veel maatwerk. En wat ik u nu hoor zeggen, en ik kijk of ik dat goed begrijp, dat er wel ruimte is om profielen te stapelen of binnen een profiel te wijzigen door in overleg met een cliënt. Kan ik dat zo, moet ik het zo?

Hoe dat precies technisch in elkaar zit, dat weet ik niet. Op die vraag kom ik even schriftelijk bij u terug. De PvdA zei ook nog van ja, we moeten kijken naar de problematiek van de aansluiting van 18 min op 18 plus. En misschien moeten we daar meer aandacht aan besteden. Nou, het staat als uitdrukkelijk punt ook genoemd in de inkoopstrategie dat het echt een van de dingen is die verbeterd moet worden, dat we jongeren niet op het moment dat ze 18 zijn, gewoon aan hun lot overlaten. Dat er vanaf 16 al gekeken wordt, samen met de jongeren, van wat ga ik straks doen als ik 18 ben? En hoe zorg ik dan dat ik een opleiding kan doen of dat ik aan het werk ben of dat ik iets anders zinvols doe? Daar moet eerder naar gekeken worden en dat is ook de taak en een van de doelen van dit hele plan. Dus dat gaat zeker gebeuren. Dan zie ik bij de ChristenUnie de zorg, en die zag ik ook bij andere partijen, dat het te weinig duidelijk is dat ook kleinere zorgaanbieders kunnen inschrijven en dat die een rol blijven spelen. Ja, het kan natuurlijk niet zo zijn dat we straks alleen maar hele grote zorgoperaties hebben die trajecten aanbieden. Dat is uitdrukkelijk niet de bedoeling van dit hele verhaal. We zullen even kijken of dat op een of andere manier nog duidelijk gemaakt kan worden, want dat is namelijk niet de bedoeling geweest van het hele verhaal. Dan de zorgprofielen, ja, als die er nu al zouden zijn geweest... Interruptie van

Van de heer Van Rossem Ja, voorzitter Als ik wethouder Bouw een suggestie mag geven, ze prikkelt mij met zeggen. De wachtlijsten worden voor een groot deel veroorzaakt vanwege een tekort aan personeel. Dat is nou precies waar die eenpitters ook heel erg goed in kunnen springen.

Springend dus, misschien los van dit document, kan het überhaupt geen kwaad dat we daar met elkaar eens wat langer over nadenken? Of we daar een verstandige modus voor kunnen vinden? Want alleen maar zeggen, schrijft u allen in, daar gaan we het probleem niet mee oplossen. Wethouder.

Ik vind het een hele goede suggestie van de heer Van Rossem, en ik denk dat het feit dat die wachtlijsten er nog steeds zijn, zeker een bijeenkomst waard is om met elkaar te kijken. Nou, misschien gaan we er niet helemaal over, maar wat kunnen wij toch nog daaraan bijdragen? Dus zorgen dat het minder wordt, want het is wel een prangend probleem. Dank voor uw suggestie.

Sleutel in navolging van de opmerking van de heer Van Rossum. Kan dat nou zoals het de inzet van zzp'ers of die van kleinere organisaties om met name te kijken of je daarmee de wachtlijstproblematiek van de grote instellingen kan omzeilen, kan dat een doel zijn en heb ik u nou daarnet ook horen zeggen dat u in ieder geval in onderhandeling gaat met de partijen die grote wachtlijsten hebben met betrekking tot de uiteindelijke hulpverlening?

Dat laatste hebt u mij niet meteen horen zeggen. Meneer Van Rossem had een hele goede suggestie om eerst eens even nog met elkaar in kaart te brengen wat er speelt en wat de mogelijkheden zijn. Dus die suggestie heb ik in ieder geval overgenomen. Het is goed om te kijken en ook naar wat een pit dus in het hele verhaal betekent. En ik denk dat ik op dit moment niet verder kan gaan dan dat.

Dan. Dat kan toch een enorme prikkel zijn op het moment dat je natuurlijk meer inzet naar de kleinere zorgverlener of de eenmanspraktijk. Richting de grotere dat als je daar meer gebruik van maakt, dat zij ook wel doorhebben dat ze toch echt iets moeten doen aan hun wachtlijst, wethouder. Ja ik.

Ik kan op dit moment nog moeilijk overzien wie wat prikkelt. Wat ik wel zie is dat natuurlijk zo met wat kleine aanbieders niet altijd zo is dat die hele hoge complexe behandelingen allemaal kunnen leveren en dat zie je bij de grotere aanbieders weer wel. Dus het zit nog een beetje complex in elkaar, maar we gaan er in ieder geval met elkaar over praten en ik denk dat aandacht voor dit thema ook al wel weer helpt. Even kijken of ik daarmee de vragen van GroenLinks een beetje behandeld heb. De VVD, je kan geen effectieve jeugdhulp inzetten zonder dat je eigenlijk naar het hele systeem van een gezin kijkt. Hier zit je ja, omdat jeugdzorgproblemen vaak complex zijn, dat zie je. Daar moeten wij ook zeker met elkaar naar kijken. Dat gebeurt natuurlijk voor een deel ook in de lokale toeleiding, maar we zouden best met elkaar nog eens kunnen kijken. Hoe kunnen we dat wat steviger inzetten? Hoe kunnen we nou zorgen dat die verbinding tussen het schoolmaatschappelijk werk en de jeugd GGZ is? Is die goed genoeg, kan die beter? Dat is zeker een aandachtspunt en daar zouden we zeker naar kunnen kijken in de komende periode. Hoe voorkomen we uitval van cliënten in trajecten? Ja, dat is voor ons heel lastig om dat vanuit een gemeenteraad hier te sturen. Sowieso is het zo dat jeugdhulpaanbieders altijd tussentijds evalueren en kijken van nou, hoe gaat het nou? Ik denk dat het aan de professionals is om te beoordelen of zij dingen zien aankomen. Dat een jongere uit gaat stappen uit een traject of niet. In ieder geval is goede communicatie altijd nodig, maar ik zie nog niet echt een rol. Maar als u dat wel ziet, hoor ik dat graag van u. Hoe wij als gemeente iets aan die uitval kunnen doen. Interruptie.

Voorzitter, volgens mij hebben we daar lokaal wel een rol in, want die jongeren komen toch te allen tijde terug naar de gemeente en ik denk dat het wel handig zou zijn als we dus een signaal krijgen als gemeente dat we dus een jongere terugkrijgen om hier verder op te pakken. Ja, we kunnen kijken.

Hoe we dat in het systeem kunnen inbedden, dat wij toen. Had sowieso te horen krijgen dat we niet als straks iemand op straat vinden en dat we dan te horen krijgen van. Nou ja, dit dat komt omdat hij gestopt is met zijn traject, dus dan gaan we daar zeker naar kijken. Nou, preventie is heel erg belangrijk bij jeugdhulp. Daar hebben we natuurlijk allerlei programma's voor om te voorkomen dat jongeren in problemen komen, maar er zijn nu eenmaal een aantal problemen die je met de beste wil van de wereld niet kunt voorkomen en daar moet je ook jeugd op kunnen inzetten. De wachtlijsten, daar is voldoende over gezegd en de vraag van ja, we missen nog een beetje de resultaten, waar ga je nu uiteindelijk op sturen? Nou, we zijn nog bezig met de ontwikkeling van de indicatoren, die zijn nog niet in een fase nu waarin dat helemaal duidelijk is, maar ik denk dat de doelen die geformuleerd zijn en die noemde u dan net zelf al, dat dat al een aardige richting is waar we heen gaan.

Nog een interruptie van mevrouw Reinders? Heb ik dat goed begrepen?

Nog een vraagje over, zeg maar het zogenaamde cherrypicking of de acceptatieplicht, of daar al meer over bekend is dat te verdelen is over de kleinere of de eenpitters, zeg maar. Die hebben daar best moeite mee natuurlijk als zij, zeg maar, een patiënt aannemen met een zwaar profiel. Hoe kunnen zij dat dan voorkomen? Weten de grotere organisaties alleen, zeg maar, de beste cliënten uitkiezen? Ja.

Ik kom op die vraag terug, want daar weet ik het antwoord op dit moment niet van wat de stand van zaken is.

Dank u wel. Oh, toch nog een vraag in de eerste termijn, mevrouw Van den Heuvel. Interruptie nog?

Ja, dank u wel, voorzitter. Ik miste eigenlijk nog het antwoord op de vraag of we het cliënttevredenheidsonderzoek zoals we dat nu vorm hebben gegeven meenemen. Ja, of we dat dan meenemen in deze vorm?

Ik heb veel te lang gepraat, maar heeft straks niemand meer tijd. Klanttevredenheid is een van de dingen die meetellen in de beoordeling of iets succesvol is of niet, dus dat moet hoe dan ook gemeten worden.

Nu is dat nog die vragenlijst achteraf, waarvan we uit de cijfers zien dat die vrij weinig wordt ingevuld, waardoor de output daarvan bijna niet bruikbaar is. Ik denk dat we daar toch wel over na moeten denken hoe we dat anders in gaan richten. Dan wil...

Ik wil nog kijken of er voor de tweede termijn behoefte is om hier verder over te spreken en de heer Verschoor gaf aan dat we daar volgende week een besluit over nemen. Nee, volgende week is er een debattraining en de besluitvorming is op 10 juli, dus dat geeft ook al aan. En de heer Steutel zou graag over de motie die u daarover wilt indienen, waarover u sprak, en als u de motie indient of in ieder geval gereed hebt, dan zou je er bij wijze van spreken op 3 juli ook nog met elkaar over kunnen spreken, zodat op 10 juli verder de besluitvorming gedaan kan worden. Dus u hebt daar nog even mooi de tijd voor, dat geef ik maar even mee. En dat betekent ook dat de toezegging die door de wethouder gedaan is over antwoorden rondom de profielen en de ruimte voor de professional, waar de heer trouwens nog over doorvroeg, de vraag van GroenLinks van mevrouw Reinders om die dan ook voor de besluitvorming richting 10 juli de Raad toch daarover te kunnen informeren, dan kan het allemaal in één keer worden meegenomen. Is er nog behoefte aan de tweede termijn van uw kant? Nee, met het vooruitzicht dat u nog een keer in juli over spreekt, komt het vast goed.

Dan sluit ik hier de bespreking van dit agendapunt en ik ga met u naar het agendapunt over de raadsbrief met beantwoording van de vragen van het CDA inzake een parkeerplaats of parkeerplaatsen aan de Laan van Hillegersberg.

De heer Rozenberg had gevraagd om dit te agenderen. De heer Rozenberg, aan u het woord.