Aangenomen motie: Visie op wijkverenigingen en andere vrijwilligersverenigingen
Gaan we naar agendapunt 7, terugkoppeling gemeenschappelijke regelingen, ook geen verzoek voor overheveling. Dat
Dat betekent dat we toe zijn aan agendapunt 8, het bespreekpunt agendapunt 8. De aangenomen motie visie op wijkverenigingen en andere vrijwilligersverenigingen en de heer Paardenkoper van het CDA heeft verzocht het onderwerp te agenderen voor deze commissie. De wethouder Kist schuift aan en ik geef dus het woord aan de heer Kranenburg en ik kijk straks even of andere leden van de commissie zijn die ook het woord wensen te voeren. Meneer Kranenburg? Dank u.
Wel voorzitter, waar het over gaat. Er wordt gewerkt aan een visie. Dat hebben we allemaal begrepen en gehoord ingevolge de motie. En wat nu blijkt, is dat twee partijen, de Wijkvereniging Essesteijn en Voorburg West, uit het overleg zijn weggelopen. U heeft de mailtjes natuurlijk ook gezien. De redenen zijn uitvoerig aangegeven en waar wij ons zorgen over maken is het proces dat hierdoor nou toch wel averij oploopt. En wat we eigenlijk aan de wethouder zouden willen vragen is, hoe kijkt de wethouder aan tegen wat de wijkverenigingen hier naar voren brengen? En met name wat vindt hij van het rommelige en het, nou ja, kennelijk niet communicatieve proces. U moet het zien als een soort hoor en wederhoor. We hebben de wijkverenigingen gehoord en nu zijn we benieuwd hoe u dat vindt. Het gaat nadrukkelijk niet over de inhoud, want een broedende kip moet je niet storen, zeggen ze. Maar nu er twee eitjes uit het nest zijn gerold voordat er überhaupt een kuikentje geboren is, maken we ons daar toch wel zorgen over. Dus graag uw visie hierop.
Dank u wel. Zijn er andere leden van de Commissie die het woord wensen te voeren over dit onderwerp? De heer Blokland zie ik en de heer Van Rossum gaat even noteren. Verder niet, dan geef ik het woord aan de heer Blokland.
Ja dank u wel voorzitter, ja, laat ik vooropstellen dat wij als PvdA dit een heel belangrijk onderwerp vinden. Het was niet alleen een thema dat ook wel in het coalitieakkoord stond, maar waar we ook, ik meen raadsbreed, een motie over hebben genomen, dus zonder dat we het nu over de inhoud kunnen hebben. Want het voorstel van het college is er natuurlijk nog niet. Zou ik wel van de wethouder willen weten: van ja, wat is er nou eigenlijk gebeurd het afgelopen jaar? Hé, waarom duurt het zo lang? Waarom gaat het in het proces niet soepel? En misschien ook wel het belangrijkste: zijn er nou inhoudelijk ook verschillen van inzicht, want het is mij niet duidelijk. Zijn er verschillen van inzicht tussen wijkverenigingen en wethouder? Want als dat zo is, dan nou ja, dan zouden we die hier natuurlijk ook in de Raad kunnen bespreken. Maar dat is mij niet duidelijk, dus ik hoop dat de wethouder in zijn verhaal, want ik neem aan dat hij wel iets van een toelichting kan geven, ook behalve over het proces en hoe hij misschien het proces weer vlot denkt te trekken, ook iets kan zeggen over de inhoud. En een beetje ja, een tipje van de sluier kan oplichten over zijn visie en of dat tegemoetkomt aan wat de Raad met de motie aan hem heeft gevraagd. Dus dank u wel. Dank u wel, dan...
Dan is het nu het woord aan de heer Van Rossum. Dank, voorzitter. Volgens mij, als we de motie bekijken, dan wordt die uitgevoerd, want er is overleg. Maar als er één ding is waar ik toch maar niet aan kan wennen in het verschil tussen dit raadswerk en mijn dagelijkse werk, is dat mij echt de vraag rijst: waarom duurt dit zo ontzettend lang? Want we zijn wel echt 1,5 jaar verder. Ik hoop dat de wethouder daar iets zinnigs over kan zeggen en ik werd getriggerd door de bijdrage van collega Blokland. Die vraagt, is er verschil tussen wethouder en de wijkverenigingen? En ik begin toch ook het vermoeden te krijgen dat er verschil is tussen wijkvereniging en wijkvereniging. En dat is lastig als je als raad de opdracht geeft om vooral te gaan praten over een visie met die wijkverenigingen. Natuurlijk kun je die verenigingen niet dwingen om het eens te zijn. Ik ben wel benieuwd of het college daar iets meer had kunnen doen en ook wel of we als raad de juiste motie hebben ingediend. Want in zoverre ben ik het eens dat we niet over de inhoud moeten praten, maar wordt er wel iets op tafel gelegd in de brief van Göra dat de financiële onzekerheid en het voortbestaan van die wijkverenigingen toch gevaar loopt. Dus misschien wordt het toch tijd dat we daar nog eens over gaan praten, naast dit visie-verhaal. Ik ben heel benieuwd naar de antwoorden van de wethouder.
Dan is nu het woord aan wethouder Kist. Dank u wel, voorzitter.
Nou, ook ik vind dat het proces en de termijnen die we doorlopen niet goed zijn. Ik ga even twee korte redenen geven waar ik niet al te diep op wil ingaan. Het ene is dat helaas een van de medewerkers die hieraan werkte een chronische ziekte heeft. Een tijdje lang is uitgevallen, maar weer telkens terugkwam en dat we heel lang hebben moeten wachten totdat we zeker wisten dat we haar moesten gaan vervangen. Ik begrijp dat het een interne reden is, maar dat is wel gewoon hoe het is gegaan en ik kreeg het gewoon aan jullie uit te leggen. Het andere is dat we na een aantal collectieve sessies hebben gemerkt dat het ergens begon te schuren en om dat, hè, daar zal ik zo iets over zeggen, maar dat bij die scheuring we hebben gedacht, laat het dan nu maar eventjes iedereen apart gaan bespreken om te kijken waar bestaat die scheuring nou uit omdat we gewoon zagen dat daar iets gebeurde, wat ook ons en mij wat verraste. Staat u mij toe dat ik even een kort aanloopje neem. We hebben natuurlijk al heel lang geleden een eerste bijeenkomst georganiseerd met de wijkvereniging. Ik geloof dat het initiatief van de heer Van Rossem was. Misschien de heer Paardekooper. Ik meen ook dat de heer Blokland en de heer Steutel daarbij aanwezig waren. We hebben echt bedacht, kunnen we nou iets goeds met deze wijkverenigingen doen? We waren het er allemaal over eens en we zijn het er volgens mij nog steeds allemaal over eens dat ze een belangrijke functie in deze samenleving vervullen. We weten ook dat in de vorige raadsperiode vanwege de bezuinigingen daar natuurlijk wel een aantal zaken zijn veranderd en dat we wilden kijken in hoeverre we daar nog een vervolg aan konden geven. De heer, sorry, de voorzitter van Angora is redelijk instrumenteel geweest in een aantal beeldende schetsen in de collectieve bespreking die we hadden over hoe hij dacht dat de wijkverenigingen geholpen konden worden. Als ik hem heel plat sla, maar ik doe onrecht aan zijn uitgebreide verhaal, had hij voor ogen dat we allemaal kleine wondjes zouden maken die we ook zo zouden behandelen. We zouden zijn opdrachtgever zijn, ze middelen geven en dan zouden ze een aantal werkzaamheden kunnen gaan verrichten. Gaande de besprekingen zijn we er echter achter gekomen dat dat geen gedragen beeld is en dat is te meer pijnlijk, omdat dat pas in die individuele gesprekken naar voren is gekomen en plaatsvond omdat we dat eerder op tafel hebben gehad. En dan zie je dus dat je zo'n proces dan vanzelf in een soort van spanning komt te zitten omdat de deelnemers aan tafel gewoon te grote meningsverschillen hebben. Ik heb u, wat is het, een paar weken terug een berichtje gestuurd van wat gaan we doen? Wij constateren dat er vooral heel veel aandacht was voor de unieke positie van de wijkverenigingen in hun eigen wijk en de besognes die zij daar hebben. Die waren: kan ik nog wel vrijwilligers vinden, kan ik nog bestuursleden vinden? Hoe zit het met mijn huur? Kan ik het gebouw verduurzamen? Een aantal van dat soort dingen, hele concrete en praktische zaken waar ze mee zaten waarvan we hebben... nou.
Nou, dat is niet iets wat je in een visie opschrijft, maar...
Maar dat ga je gewoon afzonderlijk aanpakken. Dus we hadden al bedacht dat alle maatschappelijke gebouwen waar dit soort clubs in zitten een verduurzamingsslag zouden gaan maken. En nu hebben een aantal wijkverenigingen hun vinger opgestoken en die staan nu gewoon in de rij om op een gegeven moment gewoon aan de beurt te komen. We zijn nog een beetje aan het zoeken. Een aantal wijkverenigingen wil gewoon het gebouw kopen. Nou, maar even kijken of dat kan, hoe dat kan of het geen strategisch bezit is. Maar dat zijn allemaal de individuele gesprekken die we aan het voeren zijn en vervolgens voor de meer inhoudelijke onderwerpen zoals van wat doe ik met mijn vereniging? Hoe zorg ik dat ik weer verbinding maak met mijn vrijwilligers? Ja, daar hebben we juist nu de maatschappelijk verantwoord verenigingen voor bedacht. Wat we nu op grote schaal hebben aangeboden en ik ben wat dat betreft ook blij te merken dat vrijwel alle wijkverenigingen, helaas Essesteijn en Agora niet hè, nu gebruikmaken van die regeling om gewoon dat proces te doorlopen. Dus als wij het idee zouden hebben dat er niks gebeurt, dan is dat voor divisie. Klopt dat wel, maar voor alle andere onderwerpen klopt dat niet, omdat we juist daar een aantal meters aan het maken zijn. Voorzitter.
Dank u, voorzitter. Wethouder, u zegt dat u bezig bent met individuele gesprekken met wijkverenigingen. Hebben wij daar een raadsbrief over gekregen? Heb ik die wellicht gemist?
Ja voorzitter, als het goed is, heb ik twee of drie weken geleden u een kort briefje gestuurd waarin ik heb aangegeven dat we juist een omkering hebben gehad van een brede visie die allesomvattend was naar een visie waarbij je veel meer naar de individuele krachten van de wijken en de wijkverenigingen zou kijken.
Zou kunnen, wethouder, ja, dat weet ik, maar hebben wij een raadsbrief gehad met concreet? Met welke wijkvereniging u spreekt en waarover u spreekt en als dat niet zo is, zou u ons daarvan op de hoogte willen stellen?
Nou, ik spreek natuurlijk met alle wijkverenigingen, dus ik heb niet een lijstje gestuurd waar ze individueel op gespitst zijn. En ik heb ook nog niet naar u toe gestuurd wat de verschillende onderwerpen waren waar we over zijn gaan praten. Ik heb alleen een soort van tussentijds bericht gestuurd waarin ik heb geconstateerd dat er onderling nog wat meningsverschil was over de visie, maar dat we wel de wijkverenigingen en hun bezorgdheden centraal hebben gesteld in het vervolg van het visietraject. Dank u wel.
Ja, ik vraag u echt om een toezegging. Zou u ons op de hoogte willen laten weten waar u met de gesprekken bent met de wijkverenigingen?
Dat is prima. Ik hoopte na vanavond gewoon met die visie te komen, omdat we daar nu gewoon wat meters aan het maken zijn. En daar staan de dingen in die u noemt. Als u nog tussentijds iets wil hebben, dan vind ik dat ook goed, maar dat lijkt gewoon heel erg op elkaar. Dus ik moet gewoon even kijken in de tijd wanneer ik dat kan doen, maar dat komt eraan. Ik heb
Hè? Waar het vast is komen lopen, los van het personele gedeelte, is dat we er gewoon achter zijn gekomen dat er gewoon onderlinge verschillen zijn tussen de wijkverenigingen, waardoor een brede visie die we aanvankelijk hadden gedacht, die ook voor een belangrijk deel door de voorzitter van Agora is aangereikt, niet op het draagvlak kon rekenen waarop hij had gerekend en waar wij van dachten dat we dat dus hebben omgebouwd naar iets anders, waarbij we veel meer de wijk en de rol van de wijkvereniging centraal gaan stellen en hen gaan helpen om hun positie zoveel mogelijk te versterken. We hebben geconstateerd dat het maatschappelijk verantwoord verenigen in veel gevallen een heel belangrijke drager is om dat te bewerkstelligen. Als u mij toestaat, voorzitter, wil ik nog even twee dingen zeggen over Agora en Systane. Zoals u weet, hebben we een heel leuk idee met Systane dat ze samen met de mantel een aantal informele kanten van formele zorg zouden gaan leveren. Door het uitblijven van indicaties bij de mantel heeft Florence bedacht dat ze dat niet meer bij Systane konden doen, omdat dat gewoon een te dure maatregel werd, en hebben dat weer naar de mantel teruggehaald, waarop Systane aan ons heeft gevraagd: kunnen we dan niet de informele zorg blijven leveren? Dat hadden we op zich goed gevonden, ware het niet dat de informele zorg werd gegeven aan mensen die beginnende dementie dan wel verder gevorderde dementie hebben, en dat het laatste wat je moet doen met zo'n doelgroep is hen op twee locaties laten heen en weren, omdat juist de rust van die ene locatie bepalend is voor een zeker comfort. Dus het is met pijn in het hart dat we niet verder hebben kunnen praten op deze manier met Systane. Maar we zijn nu natuurlijk wel met ze in gesprek, omdat zij zien dat zij inderdaad financieel krap komen te zitten. Dus dat is een gesprek dat we ook met hen aan het voeren zijn. Zij kunnen zeggen dat ze niet meer meedoen aan het visievormingstraject, maar dat wil niet zeggen dat we niet ook nog een-op-een bezig zijn om te kijken wat we daarmee kunnen doen en hoe we ze daarbij kunnen helpen. Wat betreft de situatie bij Agora heb ik gemerkt dat ze inderdaad hebben aangegeven: we willen een soort van woonachtige manier van aanpakken hebben. Daar had ik op dat moment wel moeite mee, omdat aan de ene kant ben je een professionele welzijnsorganisatie en de wijkverenigingen zijn dat niet. Ik ben dan bezorgd dat als we aan een wijkvereniging zo'n taak neerleggen, dat je dan niet de zorg of niet de taken... Ik vind niet dat je dat bij vrijwilligersorganisaties moet neerleggen, maar dat moet je dan professioneel laten doen. We hebben wel gekeken of we dan op andere manieren iets kunnen proberen te doen. Daarom hebben we aan de directeur van Boei gevraagd: ga nou even met de verschillende wijkverenigingen in gesprek om te kijken of er daar nog verbindingen te leggen zijn. Dus dit zijn alle stappen die we aan het doen zijn om te zorgen dat we in ieder geval op individueel niveau de wijkverenigingen zover kunnen helpen om een grote mate van zelfstandigheid te krijgen. En dat is in zoverre ten koste gegaan van de visie, omdat we de visie hebben moeten ombouwen naar iets anders.
Voorzitter. De heer Van Rossum, als u mij toestaat, zou ik graag twee aanvullende vragen willen stellen, allereerst nog even terugkomend op die medewerker. Ik begrijp het verhaal van de wethouder, langdurig ziek. Dat is een vervelende situatie, maar dan kom ik toch even terug op mijn day job: als iemand in mijn team uitvalt, dan vervang ik die, zeker als dat zo lang duurt. Dus ik hoop dat de wethouder mij gerust kan stellen dat dit een eenmalig incident is en dat dit niet de manier van werken is. En dan het laatste waar de wethouder over spreekt. Ik kan me voorstellen dat een aantal wijkverenigingen ook heeft gezegd: we willen graag een rol in dat sociaal domein vervullen. Niet alleen omdat het zinnig is en omdat we daarmee waarde toevoegen aan de samenleving, maar ook omdat het een instrument is om het voortbestaan te garanderen. En ik zou wel graag van de wethouder willen horen of hij dat voortbestaan in gevaar ziet. Nu dit traject zo lang duurt en niet meer zo loopt zoals in eerste instantie gepland was, dus ik hoop ook op dat front wel wat geruststelling te krijgen, anders wordt het toch zaak dat we snel spreken over een noodgreep om de wijkvereniging niet om te laten vallen. Dank u.
Voorzitter, moeilijk was het en de medewerker is niet een keer uitgevallen, maar dat was telkens een beetje met oprisping. En pas toen we dachten van nou moet het echt gaan ophouden, hebben we gewoon gezegd: nu gaan we vervangen. Dus het was gewoon, dat heeft gewoon te lang geduurd en daar ben ik het graag mee eens. Maar dat is gewoon omdat je niet heel graag mensen met een chronische ziekte meteen van hun werk wil afhalen als zij het gevoel nog aangeven dat ze dat kunnen doen. Maar ik ben me ervan bewust dat dat misschien niet op dat moment de keuze was die er zo had moeten uitzien. Wat betreft de tweede, op dit moment heb ik begrepen dat alleen het systeem een financieel vraagstuk heeft. De rest heeft gezegd met MVV en met alle inspanning die we nu doen met de activiteiten die we hebben, kunnen we een heel eind verder gaan. Dat is niet groot en niet heel meeslepend, maar je kunt een heel eind komen met de wijkverenigingen die meer willen. Daar zijn we ook gewoon in gesprek over: hoe kunnen we dat meer dan vertalen? Wat is dat dan en hoe kun je daar dan eventueel een financieel plaatje onder leggen? Dank.
U wel, is er nog behoefte aan een tweede termijn? De heer Kranenburg zie ik en de heer Blokland. Meneer Kranenburg.
Ja, één vraag heb ik nog. Ja, ik vertaal het bericht even zo van, nou, we zijn een beetje klaar met twee verenigingen die eruit gestapt zijn. Ja, ik vind dat nogal wat. Ziet u nog mogelijkheden om hen toch weer in die dialoog te betrekken? Of zegt u van nou, ik begin niet meer aan zo'n brede aanpak? Zou dat wel. Ik zou mij dat wel kunnen voorstellen dat we nog een keer met ze spreken hierover. Dank u.
Ik ben het eens met de heer Kranenburg in die zin dat dat contact wel hersteld moet worden. Want ik zou het heel onbevredigend vinden als we in de volgende cyclus een visie krijgen van de wethouder waar de twee meest actieve wijkverenigingen zich van distantiëren. Dan is het, denk ik, niet wat wij willen als Raad. En het is goed om te horen dat de directeur van Boei ook gesprekken voert om te kijken waar de versterking in het sociaal domein kan plaatsvinden. Maar ik zou de wethouder ook willen vragen om het niet alleen aan de directeur van Boei over te laten, maar ook politiek-bestuurlijk leiding te geven. En het laatste wat ik nog zou willen meegeven is dat die wijkverenigingen heel divers zijn. Dus volgens mij moet de wethouder ook niet op zoek naar een soort grootste gemene deler in de vorm van NVV, maar moet je ook kijken wat wijkverenigingen meer willen. En ook al noemt hij dat mini Boei, dat klinkt negatief, maar je kan ook zeggen dat is juist heel mooi, want die willen blijkbaar heel veel. Dus kijk ook positief naar wat we dan vanuit de gemeente kunnen doen om dat mogelijk te maken. Dus ik zou het meer vanuit die insteek willen zien, dus het maximaal tegemoetkomen van de wijkverenigingen in plaats van zoeken naar een soort grootste gemene deler, waar een deel van de wijkverenigingen eigenlijk weinig fiducie in heeft.
Maar het is wel de tweede termijn, dan is dat in de eerste termijn te doen en de tweede termijn voor meningsvorming. Maar goed, vooruit, gaat uw gang.
Dank u wel. Ik zou in principe hopen dat het programma Maatschappelijk Verantwoord Verenigen (MV), dat dat voldoende omvattend is, voldoende breed dat al dit soort dingen daarbinnen zouden kunnen vallen. En dan denk je van ja, de sportclub die vooroploopt, RKVV, die neemt eraan deel en nu hoor ik eigenlijk u zeggen, wethouder, de twee wijkverenigingen die misschien wel de twee zijn die voorop lopen of misschien het meeste willen, het meest actief zijn, misschien het meest ambitieus, dat die niet aan MV willen deelnemen. Heb ik dat goed begrepen? En wat is daar dan de reden van? Zou u dat willen toelichten, alstublieft? Dank.
Ja, voorzitter, om hier toch maar iets op tafel te leggen. Volgens mij ontstaat hier wat verwarring. Deze raad heeft zelf een motie aangenomen met daarin de vraag of alle wijkverenigingen tot een gemene deler zouden willen komen, dus dat er nu ineens gesproken wordt over waarom we dat doen en toch individueel gaan praten, vind ik een beetje een wonderlijke gewaarwording, wil ik maar even kwijt. Dank.
U wel voorzitter, ja? Ik geloof niet dat we hier een grote onenigheid hebben, hè, want ik heb volgens mij juist proberen uit te leggen dat de grootste gemene deler in belangrijke mate bij Boer ligt en dat daar waar de wijkvereniging meer wil, dat we even aan het kijken zijn van hoe. Hoe pak je dat dan aan? Omdat ik zorgen heb dat als ik de welzijnstaken bij een vrijwillige organisatie ga neerleggen, dat dat dan een andere vraag is die ik daar neerleg. En als ik daar dan een professionele begeleiding aan moet gaan toevoegen, dat ik dan een tweede laag aan het organiseren ben waarvan het de vraag is of dat nou zo is, dus dat is een ander punt, hè? Dat is een grotere vraag dan die, maar goed, we gaan ze helpen omdat ik dan twee of drie of vier of vijf welzijnsorganisaties aan het oprichten ben en ik niet denk dat we dat moeten willen, want we hebben één grote welzijnsorganisatie, vandaar dat ik die verbindingen leg. Maar dat wil niet zeggen dat ik niet bezig ben om te kijken naar die mensen die meer willen van hoe ziet dat er dan uit en hoe financieren we dat dan? Maar daar is het gesprek altijd voor open. Als ik hier de indruk heb gewekt dat ik klaar ben met de Wijkvereniging Agora Hannessensteen, dan wil ik dat terugnemen. Ik heb het gesprek niet verbroken, integendeel. Ik wil graag weer met ze in gesprek en ik ben met ze op dit moment al in gesprek vanwege de financiële situatie waarin ze zitten, dus ze zijn van harte welkom om weer aan te sluiten bij het traject. De visievorming zal er eentje zijn, die zegt we, we zijn blij met de verschillen, omdat iedere wijk zijn eigen wijk is en iedere wijkvereniging past ook het beste in zijn eigen wijk en dat is juist wat we willen versterken en ik ben dus ontzettend blij om te merken dat de meeste wijkverenigingen gebruik maken op dit moment van MW. De andere assistenten en Agora nog niet of misschien helemaal niet. Dat heeft niks te maken met dat ze niet zou willen of niet zou mogen, maar dat is gewoon een eigen keus om het wel of niet te doen. En als zij vinden dat dat niet op dat moment bij hen past, dan is dat ook hun goed recht. Net zoals hele andere verenigingen dat op die manier doen. Dus ik geloof niet dat we heel erg ver uit elkaar liggen, voorzitter.
Dank u wel. Dan stel ik voor dat we dit verder voor kennisgeving aannemen en ik heb dan wel geconstateerd dat de wethouder een toezegging heeft gedaan naar aanleiding van vragen van mevrouw Hagen om een overzicht te geven van de gesprekken met de diverse wijkverenigingen. Dat zien we dan tegemoet. Hiermee sluit ik.