1.b Spreekrecht inwoners

Geachte gemeenteraad. Ik besef dat ik inspreek bij een hamerstuk, maar ik laat dit punt toch niet ongemerkt voorbijgaan. Maar voor ik dat voorstel om de coördinatieregeling van toepassing te verklaren op de nieuwbouwplannen aan de Van Ruysdaellaan, bespreek ik toch eerst het volgende. Het betreft hier namelijk niet zomaar een locatie. De planlocatie ligt namelijk in de officiële centrale groenzone van onze gemeente en is deel van de stedelijke hoofdgroenstructuur. En het westelijk deel van de planlocatie maakt integraal deel uit van het Heempark Rusthout. U kunt het zien in de afbeeldingen één en twee bij mijn tekst die ik via de griffie aan de raad beschikbaar heb gesteld. Deze groene zone van de heemtuin, die dus bebouwd dreigt te worden, is echt de natuur. Geen decor groen en het omvat daarbij een onverhard bospad, zeer zeldzaam binnen de stedelijke omgeving, dat uitkomt op een prachtige watergang en het herbergt waardevolle flora, waaronder de zeldzame kievitsbloem. Zie ook foto's bij de verspreide tekst. Ook zijn er territoria van vijf soorten vleermuizen, tientallen soorten vogels waargenomen. Hier hoort een groene woongemeente niet in het groen te bouwen, ook niet mits of tenzij, nooit. De AVN beschouwt het over de volle breedte volbouwen van deze locatie derhalve als een planologische miskleun, onwaardig voor een gemeente met de ambitie om de groenstedelijke woonstad van Haaglanden te zijn, zoals staat op pagina 33 van het groenstructuurplan ooit vastgesteld door de gemeenteraad. Het plan, het bouwplan is ook strijdig met uw intentie om de centrale groenzone te versterken. Tenslotte is het strijdig met het groenactieplan, waarin groen als essentieel voor gezondheid, klimaatadaptatie en biodiversiteit wordt gezien. De AVN wil u het coördinatiebesluit al met al ontraden. Hierin worden namelijk het wijzigen van één voor de grond bestemmingsplan en het verlenen van alle voor de bouw nodige vergunningen op een hoop gegooid. Maar het wijzigen van een bestemmingsplan om een overmaatse bebouwing binnen de centrale groenzone mogelijk te maken is van een andere orde dan het verlenen van vergunningen. Het gaat om een verrijkend planologisch besluit en dat moet eerst apart beoordeeld worden. Daarna pas bouw- en kapvergunningen. Het stelt de AVN echt teleur dat de raad op 5 januari 2021 een veel te omvangrijk ruimtelijk kader heeft goedgekeurd en haar bevoegdheid tot het verlenen van een verklaring van geen bedenkingen zodanig ruimhartig aan B en W heeft gedelegeerd dat de raad nu niet meer zelf lijkt te kunnen beslissen. Ook ontneemt het inwoners en natuurorganisaties de kans om erover in te spreken. En dat delegatiebesluit is nooit geëvalueerd en dat stond wel in het besluit zelf. Dat had voor een bepaalde datum geëvalueerd moeten zijn. Het valt ook op dat de vergunningsaanvraag is ingediend op 22 december 2023, vlak voordat de motie Beek van Duffel en Klaarhamer per 1 januari jongstleden van kracht werd. Een motie waarbij de raad zich het recht voorbehoudt om zelf vast te stellen of toch een bindend advies van de raad nodig is vanwege maatschappelijke impact of onrust. Nou, van dat laatste is duidelijk sprake. Beste raad, laat u zich op zo'n doorzichtige wijze uw recht ontnemen? Nee toch? De AVN heeft echt wel begrip voor de woningbouwopgave van Leidschendam-Voorburg. Alleen daarom hebben wij geen bezwaar aangetekend tegen de omvangrijke nieuwbouwplannen voor de Klein Plaspoelpolder. Hoewel ook die plannen strijdig zijn met breed aanvaarde richtlijnen ten aanzien van bebouwingsdichtheid, vierkante meter groen, et cetera. Daar betrof het echter een voormalig bedrijventerrein. Daarom konden wij begrip hebben voor de gemaakte afwegingen. Binnen de centrale groenzone dient de belangenafweging anders uit te vallen, temeer daar het hier een project betreft met slechts een geringe bijdrage aan de leniging van de woningnood, 147 woningen. Door het plan te beperken tot de footprint van het huidige, meer bescheiden kantoorgebouw met parkeerterrein zou de gemeente en haar natuurdoelen veilig kunnen stellen en geen wezenlijke afbreuk doen aan haar woningbouwopgave. Vandaar onze oproep: durf toch dit in januari 2021 genomen besluit te herzien, te corrigeren of in ieder geval aan de orde te stellen. De AVN zal dit project in elk geval nauwlettend blijven volgen en zo nodig gebruik maken van onze wettelijke rechten. Verder wijs ik u graag nog op dit tijdschrift Haagwinde van december. Op de balie liggen 20 exemplaren voor geïnteresseerden. Op pagina 11 ziet u een interessant artikel met foto's over onze centrale groenzone, gratis voor u beschikbaar. Als ze op zijn, kunt u zich bij mij melden. Ik kan er meer leveren. Ik dank u wel.

Dank u wel. Heeft u een feitelijke vraag, ga je gang? Ja, dank.

Eh, ik vroeg me af, bent u hierover ook in gesprek geweest ten tijde van uw betrokkenheid bij het groene actieplan met het college?

Nou, de wethouder belt weet hoe wij hier over denken, maar ja. Wij beseffen ook dat er in 2021 besluiten zijn genomen. We hebben toen wel contact gehad met wethouder Roozendaal. En ja, die verzekerde ons dat het ruimtelijk daar een maximum was. En ja, dat betekent dus dat u zou kunnen besluiten om toch binnen dat maximum een kleiner bouwplan vast te stellen. Dus ja, dank u wel en verder wend ik mij echt tot de Raad.

Helder, dank u wel. Dat heeft u gedaan. Gaan we naar de volgende spreker? Dat is meneer Hendrix, Stichting Duurzaam Leidschendam-Voorburg.

Ja geachte voorzitter, geacht college, geachte raad. Ja, mijn naam is Wim Hendriks. Ik spreek inderdaad namens Stichting Duurzaam Leidschendam-Voorburg. En namens de stichting heb ik een tweeledig verzoek aan de raad. Allereerst om het wijzigingsbesluit van het bestemmingsplan en de vergunningaanvraag voor de bouwplannen op de Verheeskade niet in één keer te behandelen. En natuurlijk, ook zouden we graag zien dat het plan in de raad wordt behandeld, zoals meneer Wennekes ook al heeft geargumenteerd. Waarom vragen wij dit nou? Om te beginnen is dit een project met 146 woningen, weliswaar klein in verhouding tot de totale bouwhoogte, maar toch een aanzienlijk project. Met een economische plint in de centrale groenzone. Dit is een project van die ordegrootte waarvan wij toch de verwachting hebben dat de raad dat niet zomaar weggeeft. Dus eigenlijk zien wij dat een coördinatiebesluit, zoals meneer Wennekes ook argumenteerde, ons de kans zal ontnemen om echt goed te argumenteren over het bestemmingsplan en het zou ons inziens het hele democratische proces gewoon enorm verzwakken. Ik kom hier zo nog even op terug, over deze verzwakking van het democratische proces. Het andere wat meneer Wennekes ook al noemde, was de maatschappelijke onrust. Voor zover wij gelezen hebben in dat besluit over het niet afgeven van de verklaring van geen bezwaar door de raad, staat dat B en W zou kunnen besluiten om op grond van maatschappelijke onrust toch tot de raadsbehandeling over te gaan. Wij roepen via de raad de wethouder op om dat dan toch ook te gaan doen, want wij denken dat dit project wel degelijk zo'n behandeling verdient. Het democratische proces wat hier nu zich heeft afgespeeld. Om te beginnen kwam er een bouwkader en dat bouwkavel van vele jaren geleden wordt nu gebruikt om behandeling door de raad over te slaan. Op zich voldoet het bouwkader ook niet ons inziens aan de kwaliteit die zou moeten worden gesteld aan de toetsing van de ruimtelijke ontwikkelingen. Bij een bouwkader zijn er geen uitgebreide zienswijzen, zijn er geen uitgebreide bezwaarprocedures, geen beroepsmogelijkheden en dus in feite is de burger al op achterstand gezet en ook kan de burger niet al zijn zorgen bij de raad neerleggen die hierover besluit. Dat gaat nu pas plaatsvinden, dus nu is de tijd voor een raadsbehandeling. Toen was niet die volledige behandeling die je zou kunnen verwachten van zo'n project. Het is zoals ik al zei, het is in een vroege fase genomen. Er is ook veel nieuw beleid, zijn veel nieuwe ontwikkelingen. En de behandeling van het bestemmingsplan verdient gewoon meer aandacht, gezien al deze omstandigheden. Zoals meneer Wennekes ook al zei. De wethouder verzekerde ons toen van doe nou maar, want het is alleen maar een maximumkader en er komt nog een participatie. Nou, de participatie is wat ons betreft gebrekkig gebleken en het heeft in ieder geval niet geleid tot enige wezenlijke verandering van het bouwvlak. Het gebied wordt tot over de rand volgebouwd, zoals het er nu voor staat. Wij zien in die stapeling van een zwak bouwkader, een coördinatiebesluit, geen behandeling in de raad, drie dingen die allemaal het democratisch proces hier verzwakt hebben wat niet past bij zo'n project en we vragen ernstig aan de raad om dit niet te laten gebeuren. Ja sowieso. Even afgezien van deze hele discussie over de democratische kwaliteit van deze beslissing vinden wij een coördinatiebesluit, zeker bij iets wat conflicterende belangen en conflicterend beleid in zich heeft, geen goed idee. Zo heeft de wetgever het toch niet bedoeld. Er zijn toch twee besluiten: een waarbij beleid wordt getoetst en de andere de vergunning. Dat is toch niet voor niks gedaan? Conflicterend beleid zie ik bijvoorbeeld dat de natuurherstelwet die hier denk ik binnenkort in werking treedt, vraagt dat stadsnatuur wordt versterkt en uitgebreid. Dat vindt hier niet plaats. Conflicterend beleid is dat de provincie Zuid-Holland hier een bestemming biodiversiteit heeft op een deel van het gebied. Dat is bij het bouwkader nog niet getoetst. Dat moet nog gebeuren, meneer.

Hendriks. U bent ruim over de 5 minuten, gaat u afronden? Ik zal afsluiten.

Afsluitend, voorzitter, dank u. Nou goed, dan hebben we het maar niet over het beleid hier en leidt ze dan voor. Wat meneer Wennekes al heeft genoemd: we vragen u om een zorgvuldige afweging van het bestemmingsplan, dus afwijzen van het coördinatiebesluit en behandeling door de Raad. Dank.

U wel. Ja, gaan we naar de volgende spreker, dat is de heer Kortenhorst. En ik heb hier staan: hij spreekt namens bewoners Neherpark en mensen van de Ruysdael. Gaat uw gang, ook u heeft 5 minuutjes. Ik zal proberen...

Het kort te houden, voorzitter. Ik spreek de Raad aan als individuen. U bent hier allemaal als individu gekozen. U moet zelf omgaan met uw verantwoordelijkheid, zoals u hem ziet. De burger heeft het vertrouwen in de politiek verloren. En dat proces is al jaren gaande. En dat komt omdat belangrijke informatie wordt achtergehouden. Dat komt omdat de overheid niet transparant is. Dat komt omdat partijen, als het ze uitkomt, van mening veranderen. Het is hier al eerder genoemd. Ik wijs daarbij op de duurzaamheidsagenda 2016 tot 2020 en op de structuurvisie Ruimte voor Wensen 2040. Voor dat project wordt dit terzijde geschoven op alle onderdelen. De bewoners van de Van Ruysdaellaan en het Leerpark hebben vanaf dag één een paar wensen of eisen op tafel gelegd. De belangrijkste was het niet doorbreken van de groene zone. Het tweede was de parkeerbewegingen, parkeerruimte en de verkeerssituatie in de omgeving. Laten we wel wezen. Sinds de komst van de Mol is het alleen nog maar veel erger geworden. Ook daar hebben wij tegen gewaarschuwd. En wat ons bijzonder steekt in dit voorstel van de gecoördineerde procedure is dat de wethouder die destijds tegen het plan heeft gestemd toen ze nog raadslid was, nu voor een gecoördineerde procedure stemt. Sterker, ze stelt het voor. Met andere woorden, ze willen een vluggertje maken. Waar zit dan het probleem? Het probleem zit in de leefbaarheid voor de directe omgeving. De Ruysdaellaan 1 tot en met 39 en het Neherpark zitten pal tegenover het project of pal naast het project. We hebben nu al last. De luchtkwaliteit in onze gemeente is twee keer zo slecht als de Wereldgezondheidsraad als nog minimaal wordt voorgesteld. En de omgeving van de Mol spant de kroon. Daar is het het allerslechtste. Vervolgens zegt het college: maar wij laten dat onderzoeken. Dat hebben we ook vaak om gevraagd. En, wie onderzoekt dat dan? Dat is de projectverantwoordelijke. Die betaalt het. Die is vrij voor wat er onderzocht wordt. En in mijn denken is dat dan: wie betaalt, bepaalt. En zo gaat het ook. Er liggen rapporten voor van het onderzoeksbureau Goudappel. Wij vinden dat allemaal een heel betrouwbaar kantoor. Maar de opdracht hebben wij niet gezien. Wat we wel gezien hebben, is dat er gebruik wordt gemaakt van niet-zichtbare bronnen. Niet transparant dus. De zichtbare bronnen, de transparante bronnen, die zijn er wel degelijk. Het PBL, CBS, Rijksdienst voor het Wegverkeer, SBOV zijn allemaal niet gebruikt. Dat is wat we weten. En die informatie is wel beschikbaar. Het grote probleem is dat er niet geluisterd wordt naar de bewoners. En wat bijzonder steekt, en ik zal nu een quote geven van mevrouw Bremer, wat bijzonder steekt is dat er vervolgens net wordt gedaan alsof het er veel beter op wordt. In een interview zegt mevrouw Bremer: er komt meer groen terug dan dat er nu is. Nou, dat is knap. Want het is een stukje grond van 6000 m² waar een bebouwing opkomt van ongeveer 70%. Er wordt voor gekapt en er worden wel degelijk twee bomen geplaatst. Op het gebouw. Kan je nagaan hoe groot die bomen ooit zullen worden. We hebben daar ervaring mee in het Neherpark trouwens. Erger is nog: het recht van bewoners om inbreng te hebben, dat wordt met voeten getreden. En, wat zegt de wethouder? En ik haal aan: het originele plan was 18 verdiepingen. Voor omwonenden was dit niet acceptabel en na een uitgebreid participatietraject komt dan ligt hier nu wel een gedragen bouwplan van 7 verdiepingen. Dat is gewoon bezijden de waarheid. Niet iedereen is 100% tevreden, maar we zitten toch wel boven de 90%. Hoe moet ik deze wethouder nou eigenlijk vertrouwen? Hoe moet u die wethouder vertrouwen?

Meneer Koos, gaat u afronden? U bent ook ruim over de 5 minuten. Nou, ik...

Ik hoef bijna niks meer te zeggen, want het is aan u allemaal individueel of we die wethouder ook zo vertrouwen. Dat u alles op een hoop weggooit en de omwonenden gewoon buitenspel zet. Dank u wel. Dank.

U wel. Dan ga ik naar mevrouw Oliehoek. Commissie Leefbaarheid en Wonen, gaat uw gang. Ook u krijgt 5 minuten.

Goedenavond. Voorzitter, bijna alles is al gezegd, hè? Maar ik hoop toch nog een paar puntjes te hebben waar u uw oortjes spitst. Ik ben Janette Oliehoek namens de Commissie Leefomgeving Banninghage. En ik ben hier vandaag om de Raad met klem te adviseren niet te kiezen voor het raadsvoorstel gecoördineerde planologische procedure voor de Ruijsdaellaan. En waarom niet? Wat de Raad moet weten, is dat de bezwaren ingediend bij Gedeputeerde Staten tegen de ontheffing Wet natuurbescherming soortenbescherming nog worden behandeld en onlangs met 6 weken zijn verdaagd. Wat de Raad ook moet weten, is dat in weerwil van wat er in de beschikking staat, de ontheffing Wet natuurbescherming 3.5 tweede lid en vierde lid ontbreken. Die is niet aangevraagd. Dit bleek bij de voorzieningenrechter op 11 januari. Daarmee is de ontheffing onrechtmatig. Je kunt tenslotte geen ontheffing verlenen voor een vergunning die niet is aangevraagd. De Raad moet weten dat de stadstuin op 11 januari naar de rechter is gestapt, omdat er reeds begonnen was met het kappen van bomen op de planlocatie. Dat er een proces-verbaal is van de rechtbank, waarin staat dat de derde partij, de projectontwikkelaar, ter zitting heeft toegezegd dat zij geen werkzaamheden zullen aanvangen met betrekking tot het bouwrijp maken van het terrein voordat het besluit op onze bezwaren is genomen. U begrijpt met de kennis van genoemde punten dat er grote problemen ontstaan indien de Raad zou besluiten voor het raadsvoorstel gecoördineerde procedure te kiezen. Omdat de vereiste vergunningen natuurbescherming lid 3.5 lid twee en vier ontbreken en handhaving van de Omgevingsdienst Haaglanden ingeschakeld wordt bij activiteiten in het plangebied. Wat vindt de Raad er eigenlijk zelf van om buitenspel gezet te worden of zich buitenspel laat zetten indien zij voor de gecoördineerde procedure kiest? Dit terwijl dit project een enorme impact heeft op de bewoners en hun leefomgeving. En wat vindt de Raad ervan dat de gemeente een commerciële partij faciliteert met grond en vergunningen die het project na het verkrijgen daarvan direct weer doorverkoopt? Wat nu gebeurt, is een verdienmodel van de projectontwikkelaar. Het plan is opgerekt tot maximaal bouwvolume en na het verkrijgen van de gemeentegrond en vergunningen wordt er direct doorverkocht. Het mag duidelijk zijn dat het winstmaximalisatie is waar het hier om gaat en dat ten koste van omwonenden, de bijzondere flora en fauna van Park Rusthout. Het Heempark Rusthout, onderdeel van de centrale groene zone, wat al besproken is. Wat vindt de Raad ervan dat het bestemmingsplan Raadhuis op in het bestemmingsplan Raadhuis opgetekende structuurvisie 2012-2040, herijkt door de Raad in 2014, zomaar even aan de kant wordt gezet? De planlocatie die deel uitmaakt van de centrale groene zone die onderdeel is van het structuurvisie opgestelde groenstructuurplan waarin de bescherming van de centrale groene zone wordt geborgd. Beschermd tegen de bouwdrift van door bouwdrift verblinde wethouders. De Raad moet zich realiseren dat met dit bouwplan een uniek stukje natuur verloren gaat. Een groene long in deze omgeving die door de realisatie van de Mall toch al enorm onder druk staat. Onderzoek heeft uitgewezen dat een groene omgeving essentieel is voor de gezondheid en het welzijn van mensen. Daarvoor bent u verantwoordelijk. En is het niet het uitgangspunt van de gemeente zelf dat er geen bomen mogen worden gesneuveld voor nieuwbouw? Ik vertegenwoordig de bewoners van Banninghage, bewoners die zich geconfronteerd zien met verlies van privacy, uitzicht, nog meer geluidsoverlast door weerkaatsing van de muur die zal komen in plaats van bomen, hittestress door nog meer stenen en verlies van groen en water in dit o zo overbelaste stuk Leidschendam. Dit gedeelte van Leidschendam is het meest vervuild. Meneer Kortenhorst had het al over de luchtkwaliteit. Dus Raad, neem de regie terug. En laten we onze gemeente behoeden voor deze planologische miskleun. Ik dank u voor uw aandacht. Dank u.

Dan gaan wij naar de vijfde en laatste inspreker op dit punt. En dat is meneer Krol van de Stadstuin Rusthout. Gaat uw gang. Ja, en u heeft ook 5 minuten. Ga uw gang. Graag, college.

Leden van de Raad, meneer de burgemeester. Precies een maand geleden hebben we afscheid genomen van Wim Jansen. Wim Jansen, een aantal van u zal hem bekend zijn, stond aan de wieg van de Stadstuin Rusthout. Ik noem Wim ook altijd de founding father van de stadstuin. Ruim 10 jaar geleden was hij een van de belangrijkste initiators om te voorkomen dat de toenmalige kinderboerderij zou verdwijnen. De Stichting Vrienden van Rusthout werd opgericht. Vrijwilligers werden gevonden en geld werd verzameld. Wim werd daarbij geholpen en gesteund door de politieke partij waar hij een aanhanger van was. Diezelfde politieke steun heeft de stadstuin nu weer nodig. Bij het afscheid van Wim werd mooi gesproken. Ook de stadstuin kwam ter sprake. Logisch. En er werd over de stadstuin gesproken als een groene oase waar, als je liep, je het idee had dat je echt buiten was in de natuur en niet in een van de drukste stukjes van Leidschendam. En dat is juist. De stadstuin is aan alle kanten omgeven door groen en hoge bomen. Die maken dat de bezoekers geen notie hebben van de omringende wegen en bebouwing. Ook het te slopen kantoorpandje wordt uit het zicht gehouden door het vele groen en de bomen die daartussen staan. De meeste daarvan staan op het parkachtige terrein tussen de stadstuin en het kantoor. De aanleg van het parkje was in 1992 toen de bouw van het kantoorpand vergund werd trouwens een duidelijke voorwaarde voor de bouw ervan. Helaas bieden behaalde voorwaarden in het verleden ook hier geen garantie voor de toekomst. U weet hopelijk nu wel dat als de huidige bouwplannen doorgaan er geen enkele boom op het terrein kan blijven staan, al was het maar omdat er een verdiepte parkeergarage onder het hele terrein zal worden aangelegd. Ook de bomen aan de slootkanten gaan verdwijnen. Die worden gedeeltelijk gedempt om bouwwegen aan te leggen. Op de in omloop zijnde artist impression van het te bouwen appartementencomplex staan tussen de stadstuin en het complex prachtige hoge groene bomen. Die bomen komen er niet, die staan dan ongeveer in het balkonnetje van het appartementencomplex. Resultaat zal zijn dat de duizenden bezoekers die de stadstuin straks krijgt dan aan een kant aankijken tegen een appartementencomplex en zich niet langer in een groene oase wanen. Geachte Raad, ik heb niet de illusie dat wat ik hier heb gezegd, de stadstuin veel zal kunnen helpen. Ik weet dat het vandaag gaat om het al dan niet toepassen van de coördinatieregeling. De keuze tussen de coördinatieregeling of afzonderlijke besluiten is wat de stadstuin betreft een keuze tussen een rock en een hard place. Toch hoop ik dat er een manier gevonden kan worden om dit onzalige plan te stoppen en voor bebouwing te kiezen die kleiner is, waarmee veel groen gespaard zal blijven. De stadstuin Rusthout zal u daar dankbaar voor zijn. Ik dank u. Dank u wel als iemand nog vragen heeft.

Ja, dan weten ze u vast wel te vinden. Ja, goed. En ik keek even naar de revisie. Volgens mij zijn de teksten die zijn aangeleverd ook allemaal toegestuurd. Ja hè, dus de leden van de Raad hebben beschikking. Ja, meneer Van der Schaft heeft een vraag. Even door de microfoon, alstublieft, dan kan iedereen het horen. Je raakt

Nog een moment. Ik zou graag een moment willen schorsen voor overleg met de griffie, alstublieft. Oh dat.

Dat kan heel veel schorsingstijd. Heeft u daarvoor nodig?

Minuten krijgt, u krijgt er van mij twee. Ja, ja is goed, twee minuutjes gaat. We gaan weer verder met de vergadering, mensen. Ik kijk met name naar mensen die staan. Dat zijn eigen plekkie weer opzoeken en kijken we naar. Meneer Van der Schaft, heeft de schorsing opgeleverd wat u beoogde?

Ja, het is me duidelijk hoe het op de agenda is gekomen, want dat was mijn vraag en ik heb zometeen een stemverklaring bij de hamerstukken.