Het transcript dat je hieronder aantreft is gegenereerd met behulp van computertechnologie.
Hierdoor kunnen de namen van personen en partijen soms foutief zijn weergegeven.
Indien je een fout opmerkt kun je deze gemakkelijk verbeteren door op het bewerk-symbool (het potloodje) te klikken.
Ja voorzitter, dank u wel. Ja, er is al heel veel gezegd en ik wil me eigenlijk aansluiten bij de woorden van de heer Joris die aangeeft: ja, het is een mooi initiatief. Het is een pilot. We willen graag betaalbare woningen neerzetten. Er is veel behoefte aan dit soort woningen in onze gemeente. Alleen het college durf ik bijna niet meer te zeggen, maar die heeft niet zo heel positief gereageerd op het initiatief. En die moeten wij als Raad wensen en bedenkingen gaan uitspreken op het initiatief, waarbij het college vooral inderdaad bedenkingen heeft. Ja, wat ons, wat de Partij van de Arbeid betreft, is het een pilot en zal het ook worden gezien als een pilot. Probeer er wel even iets nieuws aan toe te voegen, want de adviesraad heeft aangegeven dat het van belang is om niet zomaar conclusies te trekken, maar eerst met betrokken partijen te overleggen en te onderzoeken wat kan en wat niet kan. En ik zou me ook bij de adviesraad willen aansluiten om te kijken met een open blik. En we hebben hier in de Commissie volgens mij ook gezien dat de open blik is dat we ook kijken naar potentiële andere locaties. Ik vind het erg goed om te zien dat een aantal burgers met elkaar om de tafel zijn gegaan en dit hebben bedacht, dus ik zie dat als enthousiaste burgers die met een plan zijn gekomen waar later uit bleek dat niet iedereen daarmee blij is in de omgeving. Nou ja, dat zou dan een aandachtspunt zijn voor het vervolg. Hoe nemen we de buurt mee? Ik zie een haakje met het invoeren van de leefbaarheidstoets van mevrouw Langendonk en consorten. En misschien kan dit wel leiden van nimby-gedrag naar kimbie-gedrag: please in my backyard. Dank u wel, voorzitter.
Dank u wel, voorzitter. Als we het traject in de tijd bezien, dan was bij het eerste contact al een afwijzende reactie vanuit de gemeente. Familie Van Rijn heeft het toen vervolgens met acties en handtekeningen uit Stompwijk de tiny houses nogmaals aangekaart als burgerinitiatief. Dit werd vervolgens bij de behandeling van de eerste raadsbrief een raadsinitiatief, tot nu bij de tweede raadsbrief weer een negatieve insteek heeft. Is voor ons dan ook geen verrassing, maar dat is niet wat wij voor ogen hebben. De leefbaarheid van Stompwijk staat onder druk, de huizenbouw schiet niet echt op voor starters en senioren. Dit project kan de broodnodige behoefte op korte termijn vervullen. Meedenken hoe het wel kan, dat zou de houding moeten zijn. De ervaring leert dat woningbouw lang duurt en dit project zou wel snel opgepakt kunnen worden. Het is een tijdelijk project en er is een locatie. De raadsbrief benoemt de obstakels: de provincie, Rijkswaterstaat, buren, waterschap. Voor de ChristenUnie is de urgentie zo hoog dat we eerst moeten kijken naar wat mogelijk is, dus eerst in gesprek, eerst uitzoeken hoe we meedenkend dit project vorm kunnen geven. Dit project moet ook beleidsbepalend worden voor andere projecten. Het is bedoeld als pilot. Als we nu eens gewoon starten met dit project en kijken hoe we daar beleid op kunnen maken, stelt het toch niet? Stel dat het dan toch niet lukt, dan hebben we de lessen geleerd voor andere locaties in onze gemeente. We hebben nu een mooi initiatief. Ons voorstel is om dit zo snel mogelijk op te starten en de gesprekken te gaan voeren met de betrokken partijen. Dank u wel.
Ja dank u wel voorzitter, ja, dat risico als je aan het einde van de rit zit, dan is alles al een beetje gezegd. Maar ik heb misschien toch nog een prangende vraag. Wij zien in ieder geval als de SP dat er veel meer betaalbare woningen komen en ook woningen met lage huren. Als er initiatieven zijn, dan zien we ook graag dat die initiatieven ondersteund worden en met open armen ontvangen worden en dat er goed naar gekeken wordt als we de raadsbrief lezen. Echter, dan zien we dat dit initiatief in de kiem gesmoord wordt en vooral op basis van bedenkingen van andere bestuursorganen. En, in plaats van die bestuursorganen te vragen hoe ze erover denken, beslist het college zelf hoe daarover gedacht wordt. Dat is wat ons betreft erg vreemd en ook niet echt heel gepast. Is er dan misschien ook een andere reden waarom het college zo negatief adviseert? En als dat er niet is, geef dan alsjeblieft aan hoe dan wel. Heel veel verschillende sprekers hebben dat ook al gevraagd, kan het op een andere plek dan wel? Hoe gaat de gemeente ervaring opdoen met dit soort projecten? Als je er niet aan begint, dan komt die ervaring er ook nooit. Dus ja, we horen het graag van het college wat hier zo gespeeld heeft om met dit advies te komen.
Dank u wel. Dan zijn we aan het eind van de eerste termijn van de kant van de Commissie en dan geef ik van de kant van het college het woord aan wethouder Rouwendal voor een reactie op de inbreng. Gaat uw gang.
Dank u wel, voorzitter, en ook dank dat het mij de eer is om als eerste namens het college in deze nieuwe raad te mogen spreken. En ook welkom aan de nieuwe leden van de raad, spreek uw commissie en naast mij zit Wouter van de Wiel, ambtenaar die betrokken is bij de opstelling van de raadsbrief zoals die is gesteld. Voorzitter, ik denk dat ik alle reacties zo hoor dat ik even terug moet naar de procedure. Althans, zoals ik die heb ervaren. Er was een initiatiefvoorstel met aan de commissie gepresenteerd om specifiek op deze locatie 16 tiny houses te realiseren. Toen heeft de raad besloten van nou, dat nemen wij over als een raadsinitiatief en dan is de gebruikelijke procedure dat dus eigenlijk een voorstel van de raad aan de raad zelf is waarbij de raad het college advies vraagt van wat adviseert u ons om te gaan doen, hè? Straks? Op 10 mei mag de raad een besluit nemen. Gaan we hiermee door of gaan we niet meer door? En daaraan voorafgaand vraagt de raad aan het college van nou, welke aspecten kunnen wij, wat u betreft, moeten wij wat u betreft meenemen in onze afwegingen. Die aspecten hebben wij proberen te benoemen in de raadsbrief die geschreven is. Dus het zijn zaken die wat ons betreft de raad moet meenemen in de afweging. Het wordt nu een beetje vreemd als van ja, het college wil niet, dat is niet de insteek van de brief geweest. De insteek van de brief is de raad erop te attenderen dat als de raad op 10 mei zegt, we vinden dit een mooi goed plan, dat het niet is zoals meneer Van Wijk in zijn hoorde ik een vraag stellen en andere initiatiefnemers tijdens de inspraakronde van gaan we op 11 mei van start. Was het maar zo mooi. Maar het punt is, en dat hebben we proberen te benoemen, daar woningen bouwen is in strijd met het huidige bestemmingsplan betekent dat je bestemmingsplan moet wijzigen of een afwijkingsprocedure moet doen. Daarvoor moet je in overleg met de provincie. De inschatting is dat de provincie daar niet positief tegenover staat. Je moet er overleg met het waterschap en daar kunnen we hetzelfde probleem zeggen. Lopen kijk wat we hebben geprobeerd, voorzitter, is om een eerlijk en realistisch beeld te schetsen. Ik zou het jammer vinden als ik hier vanavond zou roepen van ja, het is ook echt prachtig, hè? En de behoefte aan woningen die herkennen we allemaal en fijn die huisjes allemaal in, dus dat is allemaal hartstikke mooi dat ik hier vanavond een jubelverhaal ga houden en dat over een paar maanden de commissie mijn opvolger die hier misschien wel onder ons zit, gaat aanspreken van waarom duurt het allemaal zo lang en dat die moet gaan vertellen van ja, we moeten het bestemmingsplan wijzigen, maar de provincie werkt niet mee en dat waterschap wil ook niet meewerken. En, we zitten met geluidsnormen waar we tegenaan lopen. Dat zou natuurlijk wat u niet achteraf gaat zeggen. Ja, als we dat hadden geweten, hadden we het nooit gedaan, hè? Ik heb wel gewoon het eerlijke verhaal vertellen. Dank u.
Ja, dank u wel, voorzitter. Ja, ik ben toch wel enigszins verward, hoor, want de portefeuillehouder begint over de wijziging van het bestemmingsplan dat dat een groot ding is. Maar we hebben vorige week juist een inwerkprogramma bijeenkomst gehad en daar werd heel manmoedig door de ambtenaar aangegeven dat dat knoppen zijn waar we aan kunnen draaien. Als er iemand komt met een project, dan gaan we ermee aan de slag en dan hebben we knoppen om mee te draaien en dat is ook het bestemmingsplan. Dus waarom dan bij grote projecten kennelijk wel aan de knoppen draaien en waarom dit kleinere initiatief dan niet?
Natuurlijk, voorzitter. Ook in dit plan heeft de Raad precies dezelfde knop nog maar te draaien. Als de Raad op 10 mei zegt: "We moeten hiermee door," dan gaan we hiermee door. We hebben precies die knop om aan te draaien. Alleen willen we wat aan verwachtingsmanagement doen. Daarom zeggen wij: als wij dus tenminste gaan wijzigen, moeten we in contact met de provincie, dan ontkomen we daar niet aan, hè? Dat is geen keuze van het college, dat is gewoon wat moet gebeuren. Dan moeten we er rekening mee houden dat de provincie niet in de meewerkstand staat en het waterschap ook niet. Als de Raad zegt: "Nou prima, wethouder, goed dat u dat even heeft gezegd, maar we gaan er toch mee door, want we vinden het heel belangrijk," helemaal goed, hè? Dat is helemaal het punt niet. Maar dan hebben we het van tevoren eerlijk tegen elkaar gezegd. Dat is de bedoeling van de raadsbrief: eerlijk de moeilijkheden benoemen. Daarom is die Raad natuurlijk ook. Ja, alles wat positief is, daar hoef ik niet voor te waarschuwen. Dat willen we allemaal wel. Ik moet u waarschuwen voor de dingen die misschien tegen gaan vallen voor u, waarvan u achteraf zegt: "Ja, dit wist ik niet van tevoren, hè?" Ook bijvoorbeeld naar de familie Van Rijn toe. Wij zijn als gemeente verplicht om de kosten van ambtelijke uren te verhalen op de initiatiefnemer, hè? Normaal is dat een ontwikkelaar, nou, die heeft wel wat geld, maar nu gaan we de ambtelijke kosten verhalen op de familie Van Rijn, hè? Dat zijn echt bedragen van duizenden euro's. Ja, als dat kan, hè. Als je dat wil betalen, helemaal prima, maar het zou zuur zijn als ze €10.000 hebben betaald en aan het eind, omdat er bezwaren van de buren zijn, het allemaal niet doorgaat. Ja, dat geld ben je wel kwijt, hè? Dat is allemaal de afweging van de familie Van Rijn zelf, maar ik vind het mijn verantwoordelijkheid om daar van tevoren eerlijk op te wijzen. Wat zijn de risico's? En dan is het aan de Raad op 10 mei om te zeggen: "Nou, wethouder, we hebben het advies gelezen. We zien allemaal wat uw bedenkingen zijn. Nou, we kunnen doen wat meneer Bregman net zei: 'Ja, we gaan het gewoon proberen. Misschien lukt het wel niet, maar hebben we wat geleerd met z'n allen.' Het moet misschien volgende keer wel kunnen, hè? Dat is helemaal aan u. Het is alleen vind ik de taak van het college om u eerlijk voor te lichten waar u tegenaan kunt gaan lopen als u het gaat doen. Ja, en dan zeggen we, ach, alles bij elkaar afwegend, ja, is het wel zo'n verstandige keus hier op deze locatie? Ja, dat moet ik misschien zeggen: 'Hier moeten we maar niet doen,' maar het is nu gewoon een advies van het college en een, nou ja, het eerlijke verhaal, hè? Het is ook niet een politieke afweging. Als er straks een ander college zit, moet je net zo goed het bestemmingsplan wijzigen en loop je tegen precies dezelfde dingen aan, hè? Dat heeft niks met mij te maken.
Dit was een uitgebreid antwoord. Dank u wel. Ik zie een tweede interruptie van de heer Heil en daarna mevrouw Paul Tang, eerst de heer Heil van de VVD en dan zie ik meneer Van Wijk ook nog, dus dat wordt een hele optocht. Eerst de heer Heil, dan mevrouw Paul Tang en dan de heer Van Wijk. Gaat uw gang, dank u wel.
Voorzitter. Ik heb even een verhelderende vraag, want ik begrijp uw antwoord niet. U zegt, hè, op het moment dat de Raad gevraagd heeft het initiatief over te nemen, is het eigenlijk een raadsinitiatief geworden. Dus ik voel, maar misschien kan het even duidelijk worden: is het nou een raadsinitiatief of is het nog steeds een initiatief van de initiatiefnemers? En wat betekent dat voor dit proces? En ik vraag me ook af, omdat het dus een initiatief is, wanneer gaat het eigenlijk wat we hier ook gaan beslissen? Wanneer gaat het de gewone vergunningsprocedure in? Want ik neem aan, we kunnen hier van alles vinden, maar als een vergunning op bepaalde wettelijke gronden wordt afgewezen, dan kunnen wij hoog en laag springen. Maar wanneer, in welke fase van dit traject gaat het de gewone vergunningstraject in? Zijn verhelderende...
Kan, ik denk nu beter beantwoorden. Nou, zoals het gegaan is, voorzitter, er kwam een burger die in de commissie en toen zat hier een beetje te kijken van ja, hoe moeten we nu verder? En toen heb ik aan de toenmalige commissie voorgesteld: van nou, laten we het beschouwen als een raadsinitiatief, want daar hebben we een procedure voor. En toen is volgens mij meneer Van Doden destijds gezegd van nou, dan nemen we het gewoon over als commissie. En dan maken we er een raadsinitiatief van en dan gaan we die procedure volgen. Dus nu ja, nu is het een raadsinitiatief. En als de raad op 10 mei zegt van, we gaan hiermee verder, ja, dat betekent dat de gemeente dan de dag erna de indieners gaat bellen van nou, we gaan aan de slag met u. En dat betekent dat er op enig moment, wat ik dus net zei, een voorstel tot een bestemmingsplanwijziging naar de raad gaat komen. Maar ja, hoe lang dat gaat duren? Dat kan ik dus niet zeggen, want daar moeten we een aantal stappen daarvoor alweer zetten, maar dan ga je dus gewoon aan de slag. Dank u.
Ja voorzitter, dank u wel. Ik had eigenlijk een vraag, maar de wethouder heeft bij het beantwoorden van de vorige vragen zoveel woorden gebruikt, waarbij ik dacht van, hé, ik heb meer vragen bij de tiny houses. Ik zit niet heel diep in de tiny houses, maar er is één grote woonbehoefte en dat is over het hele land. En ik heb begrepen dat er aparte regels zijn voor het plaatsen van tiny houses. Er moeten inderdaad wel voorzieningen worden aangebracht, maar hoe ziet de wethouder dat en heeft de wethouder zich daarin verdiept? Want het voelt de hele tijd alsof de Raad besluit en de Raad besluit: als we dit gaan doen, dan gaan we dit doen. Maar ja, dan moeten wel de kosten voor de uren van de ambtenaren doorberekend worden naar de burger. Hebben jullie daar wel rekening mee gehouden? Dus het voelt heel erg alsof er heel veel druk wordt gezet van: ja, maar als jullie dit besluiten, heeft dat enorme consequenties. Omdat jullie dit als Raadsbesluiten heeft het consequenties voor de burger. Want die moet dan opdraaien voor de kosten en dat loopt in de duizenden. En euro's begint men eigenlijk een beetje te duizelen, want kunnen we daar niet iets aan doen? Als we besluiten als Raad van: dit is een burgerinitiatief dat wij als Raad steunen en dat helpt ons in de behoefte. En ik snap dat als het eigen grond is, dat voor de vergunningen en voor het vergunningentraject daar natuurlijk kosten aan zijn verbonden voor de burger, want het is je eigen grond en daar moet je voor betalen als je daarop gaat bouwen. Maar ik zat een beetje te zoeken van: ik hoor geen mogelijkheden. Ik hoor alleen maar dat als we als Raad besluiten om dit te doen, dat het enorme consequenties heeft voor iedereen die er van alles mee te maken heeft. En ik wil daar eigenlijk een beetje van af en ik wil eigenlijk een beetje zoeken waar de kansen zijn. Waar kunnen we iets doen? Waar kunnen we dit gewoon wel doen en hoe gaan we dat dan doen en kunnen we daarbij leren van andere gemeenten bijvoorbeeld? Ja, ik heb nu ook een heel lange vraag, maar.
Dan ga ik nu proberen kort te antwoorden, voorzitter. Drie vragen: het kostenverhaal is wettelijk verplicht, dus daar kunnen we niets aan doen. Tiny House is andere regels, ja, maar je moet van de plek. Die heeft nu geen woonbestemming. Moet je een woonbestemming maken, dus dat vergt een wijziging van het bestemmingsplan of een afwijkingsprocedure. Die twee dingen daar, ja, die zijn gewoon zoals ze zijn. Punt. Voorzitter, was ook kort, hè? Dank u.
Ja dank voorzitter, wethouder. Ik heb goed naar u geluisterd en veel staat er al in de raadsbrief die u hebt geschreven. Maar wat ik nou mis, en dat zegt mevrouw Montalcino net eigenlijk ook, is dat ik u ook met andere projecten heb meegemaakt. En toen was het precies andersom: stonden wij er negatief tegenover, stond u er positief tegenover. En dan mis ik dat ondernemersgevoel een beetje van: jongens, we hebben een uitdaging, kom, we gaan ervoor. En ik snap dat u zegt: ik zie de bedenkingen, maar wij willen eigenlijk op dit verhaal, wat heel, heel hot is, wensen horen. En ik snap het allemaal goed, maar ik mis die positiviteit om het nu eens een keertje andersom te draaien. Dank u. De wethouder.
Ja, ik heb hier eigenlijk helemaal geen vraag in gehoord, voorzitter, maar kijk, als de Raad op 10 mei zegt, we gaan het doen, helemaal eens hè, dan gaan we ervoor. Dat is het punt niet. De brief staat echt alleen van de rest van de Raad. Laten we dan niet in al ons enthousiasme denken van nou, als we op die mei ja zeggen, dat er een paar weken later huizen staan, zo makkelijk is het zelf niet. Als je zegt dat maakt niet uit, wethouder, we willen het gewoon, dan gaan wij er samen voor. Meneer Van Wijk, echt waar, voorzitter.
Ofwel een vraag, nou geen eens een vraag en weer een opmerking, maar misschien een vraagje. Misschien is het juist leuk om toch te zeggen van joh, we gaan er samen voor, ga met de familie Van Rijn om tafel en probeer er iets van te maken. En misschien moeten de kosten wel wat gedeeld worden. Maakt niet uit, maar probeer iets. Ja.
Ik merk eigenlijk twee dingen. We hebben het initiatief van de familie Van Rijn en we hebben eigenlijk beleid makend voor onze gemeente om te kijken hoe we verder met andere projecten ook voor tiny houses kunnen doen. En eigenlijk zie ik dat als twee zaken die nu qua kosten op de familie Van Rijn neergelegd gaan worden. Maar misschien zie ik het verkeerd. Dat is één van mijn vragen en de andere vraag is: als we stap voor stap gaan en in het traject zouden gaan, en de gemeente start de gesprekken op en we krijgen wel of niet positieve reacties vanuit de provincie of vanuit partijen, dan kunnen we toch op dat moment ook besluiten om te zeggen van die locatie niet of juist wel of we gaan verder met het beleid, dan is het toch ook gewoon een stappenplan met momenten van we gaan verder of we gaan andere plekken verder.
Nee, voorzitter. Natuurlijk is het zo dat, ook al zegt de Raad op 10 mei: "We gaan naar voren," en op enig moment komen we erachter van: "Ja, het werkt echt niet," dan kan natuurlijk de Raad op elk moment terugkomen op zijn eigen besluit. Dat staat de Raad geheel vrij. Dus dat kan inderdaad, ja. En het kostenverhaal, dat is gewoon een wettelijke verplichting voor de gemeente om hun kosten te verhalen. Dus ik wil daar best even over nadenken of er echt geen escapes in zijn. Maar wat er nu wordt gezegd over de kosten delen in dit geval, ja, dan komt de volgende keer ook de ontwikkelaar die zegt: "Ja, toen heb je dat ook gedeeld, hè? Wilt u dat nou weer doen?" Nou, en dan hebben we de wethouder financiën die mij gaat opvolgen, ook een heel ander verhaal, dus dat gaan we niet doen. Snap ik.
Ja voorzitter, ik vind het toch wel een beetje heel vreemd allemaal hoor, want nu gaat het om een burgerinitiatief en dan lijkt alles opeens heel anders te zijn. Maar het is gewoon een project dat van start moet gaan en dat komt nu vanuit het koken van een burger. En dan zit de wethouder daar erbij. Het college zegt dan van ja, ja, het is eigenlijk ons ding niet, Raad, het is voor jullie. Maar wethouder, u realiseert zich toch wel dat bij andere projecten u ook in opdracht van de Raad werkt? Dus waarom nu ineens het balletje naar de Raad spelen? Ik snap het niet en ik denk dat die initiatiefnemer dit ook niet gaat begrijpen. Waarom niet gewoon aansturen op een situatie waar gewoon een principebesluit gevraagd wordt? Ik geloof dat dat zo heet. Als je met een project komt, dat je eerst je project voorlegt en dat daar dan ambtelijk op gereageerd wordt van: nou, hou daar rekening mee, maar nu wordt er zelfs, zelfs de wethouder begint nu met een kostenverhaal dat gewoon standaard is. Dan denk ik, waarom is dat nu zo'n zwaard van Damocles dat boven het project hangt terwijl het anders niet zo is? Het is gewoon een standaard verhaal. Dan zeg ik van, waarom draait u er zo omheen? Als het dan aan de Raad is, dan hoeven we deze discussie ook niet verder voort te zetten. Want dan gaan we als Raad besluiten dat u gewoon dit moet oppakken en dan gaan we het gewoon het traject lopen, zoals dat bij alle andere projecten gebeurt. Waarom is dit zo speciaal? De
Is speciaal voorzitter omdat dit geen collegevoorstel is, maar een initiatiefvoorstel wat de Raad heeft overgenomen en waar de Raad het College vraagt om wensen en bedenkingen te geven.
Een raar antwoord, want ieder ander project. Dan zult u ook bij de Raad moeten komen van mag ik hiermee doorgaan. Nu is het een klein stukje anders en nee, zegt hij, we hebben er niks mee te maken en als we dat doen, dan ligt het niet aan ons. Ik denk nou, dat kan toch niet waar zijn? Het is gewoon een project, net als alle andere projecten, alleen het initiatief komt bij de burger vandaan. Nou, als dat zo een keer met een burgerinitiatief omgaan, nou dan slaat dat nergens op, dan moet er wel behoorlijk wat veranderen.
Ja, meneer van der Schoot doet nu net. Volgens mij gaan er ook heel vaak gewoon projecten. Wat hoe? Hoe zou u het voor zich zien als ik morgen het idee heb om in de speeltuin voor mijn huis een flat te bouwen? En dan zegt de wethouder, ja, maar dat mag niet. Wilt u het dan ook naar de Raad hebben en dat de wethouder daar achter gaat staan? Het is toch gewoon een voorstel waar het college op moet reageren, maar je doet nu net of de wethouder altijd mee rent met elk voorstel. Los van dit voorstel of het goed is of niet, maar dat kan toch ook niet waar zijn? De heer van
Bij een project geweest Vlietweg 3, geloof ik, en daar is een initiatiefnemer die wil daar ook gaan bouwen en ook daar wil men in afwijking van het bestemmingsplan gaan bouwen. Die trein, die hobbelt gewoon door en op een gegeven moment komt dan dat project bij de Raad om het bestemmingsplan aan te passen. Nu wordt hier op voorhand al, zeg maar, een soort dreigement geuit van let op, steek het bestemmingsplan dus ja en de provincie vindt er ook wat van en het waterschap vindt wel, ieder vindt er wat van en dan moeten wij als Raad nu ineens in een soort angsthouding gaan springen om hier niet mee door te gaan. Als het een collegevoorstel is, dan hobbelt het gewoon door. Nu is het een initiatiefvoorstel van een burger waar de Raad iets over moet zeggen en dan is het ineens een groot probleem, ik zie het verschil niet. Ik zit, het
Ja, ik ken mij. Ik probeer graag te bemiddelen. In deze ga ik ook een poging wagen, want meneer Van der Schaaf is niet bij het begin van dit project aanwezig geweest. Er zijn burgers uit Stompwijk gekomen die hebben verzocht om tiny houses op hun eigen grond te mogen plaatsen. Wij hebben als Raad aan het college gevraagd, wilt u dit voor ons even gaan bekijken of dat kan op die grond, wat ervoor nodig is, wat de kosten zijn, of het waterschap die over die grond die er langs ligt gaat, noem maar op, zodat wij als Raad een afweging kunnen maken of we dit wenselijk vinden, ja of nee. Dus meneer Van der Schaaf valt nu de wethouder wel heel hard aan op iets wat geen collegevoorstel is. Wij hebben de wethouder gevraagd, wat is er mogelijk en wilt u dat voor ons op papier zetten? En dan is het aan ons als Raad van: nou ja, leggen we dat naast ons neer of zeggen we: nou, we willen vervolgvragen stellen, want dat is niet duidelijk. Maar het is, ja, ik vind het even een lastige discussie, want u valt nu een wethouder aan die precies doet wat de Raad aan hem gevraagd heeft. Dan krijgen...
Krijgen we nu een reactie van de heer Van der Schaft als toelichting op zijn interruptie aan wethouder Abonneer en mevrouw Bremer? De heer Van der Schaft: Ja.
Nou, ik heb niet het idee dat ik de wetten overtreed. Echt waar, ik val alleen van verbazing van mijn stoel. Waarom dit zo compleet anders is dan bij andere projecten waar initiatieven voor genomen worden. En als het een projectontwikkelaar is die met een initiatief komt, die komt daar niet via de Raad, maar komt dan via, zeg maar, het college naar de Raad toe. Dan denk ik van ja, dat is misschien een iets andere weg, maar uiteindelijk zijn het dezelfde beslissingen die genomen moeten worden. Maar waarom gaat het college nu op een standpunt zitten waar het eigenlijk hel en verdoemenis gesproken wordt terwijl het gewoon een project is? Of is het niet gewoon een project, want dat betekent namelijk wel iets voor alle andere burgerinitiatieven die nu gaan volgen.
Helder dus. Dit is allemaal nog een toelichting. Op de vraag aan de wethouder om nogmaals een opstelling toe te lichten, wilt u daar nog een reactie op geven, meneer de wethouder, en anders kunt u uw betoog vervolgen? Ja, ik...
Voorzitter, dan ga ik even kijken naar de vragen die nog openstaan. Er is door verschillende sprekers gezegd van ja, wat wij missen in de brief is, waar kan het wel? Dat heeft ermee te maken dat er een concrete reactie wordt gevraagd op dit initiatiefvoorstel, dus daar hebben we ons nu even toe beperkt. Tiny houses zouden waarschijnlijk makkelijker te realiseren zijn op een locatie in Stompwijk. Als we daartoe beperkt op een bestemming zijn, op een plek waar nu al de bestemming wonen op ligt, dan heb je dus al heel wat bestemmingsplanprocedures en de contacten met de provincie skip je dan al gelijk, hè? Je moet dan weer afwachten hoe daar de omwonenden tegenover staan, maar daar zou het waarschijnlijk wel mogelijk zijn. Of ik daarover in gesprek moet gaan met de familie Van Rijn, dat wil ik best doen, maar ik denk dat de familie Van Rijn met name geïnteresseerd is in initiatieven die op hun grond worden gerealiseerd en niet op andere plekken waar zij buiten staan. Maar het is niet zo dat het college per definitie tegen elke tiny house is, waar dan ook in Stompwijk, hè? Dat is niet zo, dus daar kunnen we nog best naar kijken. Maar nog even terug naar het begin. In de vorige Raad hebben we geconstateerd dat er nu geen beleid is voor tiny houses. Dat beleid moeten we eerst gaan maken en dan pas aan de hand van dat beleid dit initiatief gaan toetsen. Dat kost dus veel tijd, dus begin gewoon. Geef gewoon aan het college: hoe staat u nu tegenover dit project? We kunnen natuurlijk tegelijkertijd zeggen van nou, we gaan beleid ontwikkelen voor tiny houses, maar dat is dan echt een keus voor inzet van het ambtelijk apparaat, hè, want dat kost dan ook weer menskracht. En zoals je weet, hebben we vorig jaar de discussie gehad van wat gaan we prioriteren en wat niet? Ja, en dan denk ik dat zo'n keus voor het ontwikkelen van dit soort nieuw beleid best kan, maar dat is echt iets wat dit college even aan zijn opvolgers moet overlaten, die over een paar weken komen om te kijken van welke prioriteiten gaan wij stellen?
In mijn veronderstelling waren we het er al over eens, ook als Raad, en dan hebben we ook die opdracht aan het college gecommuniceerd: ga inderdaad aan de slag om kaders te stellen en beleid te maken op tiny houses. En nu geeft u eigenlijk aan van ja, dat moet u dan wel aan ons meegeven en dit laat ik dan graag over aan een volgend college. Maar ik was in ieder geval in de veronderstelling dat u daar al mee bezig was en volgens mij meerdere collega's met mij. Dus ik zou dat dan wel graag opgehelderd hebben. De wethouder.
Nee, voorzitter, ik heb in die commissievergadering gezegd: er is geen beleid en het maken van beleid zal enige tijd duren. En toen heeft de fractiegenoot van meneer, de toenmalige partijgenoot van meneer Joris, dat gezegd van: nou, maak je dan een pilot van, hè? Dat was toen de oplossing, dus dat beleid is er nog niet. Nou ja, ik heb de vraag van meneer: kan het elders? Ja. De heer Huil.
Ja, nee, ik heb. Misschien komt u zo nog op het antwoord op die vraag, maar ik noemde ook de zoektocht, maar een beetje flauw aan te stellen, want ik weet dat het bij een andere wethouder ligt. Maar we hebben u ook heel duidelijk de opdracht gegeven om op zoek te gaan naar locaties voor tijdelijke woningbouw. Dus daarom was ook mijn vraag, hoe verhoudt zich dat? En u zegt, ja, dat heb ik in deze opdracht niet begrepen. Maar in een ander debat hebben we die opdracht wel degelijk gegeven? Natuurlijk. Nee, de
De zoektocht naar flexwonen ligt inderdaad bij een collega van mij. Dat is waar, maar ook als je gaat zoeken naar flexwoningen is dat natuurlijk handig. Als je die snel wil realiseren, dan kun je ze snel realiseren op plekken waar nu al de bestemming wonen op ligt en daarom valt deze locatie waar het maar dit is die voor zelf over gaat al om die reden af. Er is nog een vraag van ja, die geluidsnorm moet je dat dan, want er staan toch al woningen? Ja, die woningen. Ik ben daar ook geweest in de Hoevens. Die zijn er, geloof ik, al vanaf 1600. Ja, toen waren er nog geen geluidsnormen, dus die mochten er ook gewoon blijven staan. Maar in de loop der tijd zijn die wel aangescherpt en ook dat, hè, nou ja, daar valt een beetje naast, voorzitter. Ook daarvan kan de Raad zeggen van nou, we merken het wel of die geluidsnorm een probleem wordt of niet. Het is alleen maar even ter signalering meegeven aan de Raad van dit kan een punt worden. Ja, en meneer Van Wijk heeft nog een vraag, komt het college met een reactie op de brief van de adviesraad? Maar de brief van de adviesraad is gericht aan de gemeenteraad en het is niet gebruikelijk dat het college brieven aan de gemeenteraad beantwoordt die ze ook zelf niet ontvangen heeft. Behalve dan nu in iBabs. Als de Raad graag wil dat het college daar toch op reageert, dan kan het college alsnog een reactie geven. Natuurlijk, maar dan moet de Raad dat ook eventjes vragen aan het college.
U bent een van de 35. Ik weet niet, ik kijk even naar de griffie hoe dat dan procedureel moet, zoiets. Maar ja, we kunnen natuurlijk prima een brief terugschrijven als iedereen het goed vindt. Dan kunnen we...
We dat in ieder geval meegeven aan de Raad van mijn om dat mee te nemen in het besluit om het college dat te vragen of zelfs misschien al vooruitlopend op die vergadering in mei alvast de aanzet in ieder geval tot de reactie te geven.
Ja, dank u wel voorzitter. We hadden het even over de flexwoningen. U zei waarom het in dit geval niet kon, maar mijn vraag was ook hoe het daarmee staat. Ja, maar
Goed. Er valt een stilte over de Commissie. We gaan naar de tweede termijn van de zijde van de Commissie. Hierin zou ik iedereen willen vragen, toch? Ja, het is iets van de Raad. De Raad moet hier 10 mei een besluit over nemen. En ik zou van u graag willen horen hoe ongeveer dan de contouren van dat besluit van de Raad eruit zouden kunnen zien op 10 mei, zodat u dat als Commissie mee kunt geven aan de Raad van 10 mei. Want het is ons eigen proces, hè? We hebben geen concept Raadsbesluit of iets dergelijks, we moeten de Raad gaan meegeven hoe we hiermee verder gaan, dus ik zou graag van u willen horen hoe u daar tegenaan kijkt en dan geef ik eerst het woord aan de heer Jorissen van D66. Ja.
Dank u, voorzitter. Wat mij betreft wordt dat ook breed in de commissie gedragen, hè? We hebben het ook ingestoken als een pilot en dat zijn dingen die je moet, die moet je gaan proberen en de enige manier om dat te doen is door het gewoon te doen. Dus volgens mij kunnen we daar prima in de commissie een besluit over gaan nemen straks.
Neemt de Raad straks een besluit op 10 mei en u geeft nu als Commissie. U geeft nu een voorzet hoe de Commissie de Raad adviseert en ik vraag of ik aanneem dat u bedoelt dat de Commissie de Raad zou moeten meegeven om dit verder voort te zetten als pilot en daartoe de nodige stappen te zetten en het college medewerking te verzoeken. Zoiets zou het dan moeten gaan worden. Neem ik aan in uw ogen? Nou perfect.
U bent nog bij de eerste spreker, dus ik weet niet of het zo gaat lopen, maar dat is in ieder geval hoe je er tegenaan kijkt. Dank u wel, dan gaan we naar de heer Heil van de VVD. Dank u wel, voorzitter.
Voorzitter, waar ik een beetje mee zit, is om het college een wijze mee te geven hoe ze het initiatief moeten doen. Vorig jaar hebben we hier ook een discussie gehad, ook in het kader van de woningnood met prioriteiten. Daar staan ook hele grote bouwprojecten met veel meer woningen nu on hold omdat er geen ambtelijke capaciteit is. Daarom vroeg ik net ook wanneer dit een gewoon bouwproject wordt zoals alle anderen, die dan gewoon in de rij komen met alle bouwprojecten, net als de Westvlietweg. Dat is niet een burgerinitiatief, maar gewoon een bouwproject. Dus ik zou het meer in die trant zien van: laten we het gewoon naar een normaal bouwproject brengen. Volgens mij zitten wij dan op één lijn, ook naar een normaal bouwproject, en daar gewoon mee omgaan zoals we met elk bouwproject normaal omgaan. En dan zien we het hier wel terug in de normale procedure. En als het ergens stokt, dan horen we het. Maar om er nu vanuit de Raad heel veel prioriteit aan te gaan geven boven andere bouwprojecten, zou ik willen zeggen dat zie ik niet. Ik weet niet of dat helemaal juist is om dat te doen. Ik snap wat u zegt. Alleen, het is nog geen normaal bouwproject. Het is nog van de Raad, dus uw voorstel is dan om straks de Raad te adviseren om het college opdracht te geven hiermee verder te gaan als een normaal bouwproject. En misschien is dat ja, maar klinkt mij om als Raad hier nu de handen vanaf te trekken. We hebben het gezien, we hebben er heel erg over gesproken, maar ergens moet het gewoon weer terug het normale proces in. Dat zou dit het moment wel nodig zijn. Dank u.
Ja, misschien zeg maar vraag, misschien ook een aanvulling, want ik denk dat de Raad behoefte heeft aan een ambtelijk advies over hoe we dit soort trajecten nou goed moeten doen, zodat het inderdaad weer een gewoon project wordt. Want we zitten nu een beetje te worstelen. Ik merk ook dat de portefeuillehouder worstelt, want het wordt mij niet duidelijker, dus ik stel voor dat we ambtelijke ondersteuning vragen zodat we voor de Raad in ieder geval de contouren van een advies krijgen over hoe we met dit soort dingen om moeten gaan, zodat het inderdaad weer een normaal project kan worden. De heer Heil
Maar de heer Huil? Nou ja, volgens mij, ik denk dat we elkaar ook daar wel vinden. Dat heb ik in mijn eerste termijn ook gevraagd van wat zijn nou eigenlijk de kaders? Waarbinnen we dit afwegen en iets heel simpels. Het staat ook in de brief, ja, aan die kant bouwen van de van de weg hebben we eigenlijk al gezegd, dat willen we niet doen en hier wijken we daar vanaf. Willen we dat of willen we dat niet? De hele basale vraag, dan moeten we als raad wel iets van vinden voordat je zo een dus ik zat bij mij zat dat meer in de vraag van wat zijn nou de de kaders waarbinnen dit soort waarbinnen initiatiefnemers weten? Dan ja, zo gaat het verder, maar ik worstel met hetzelfde als u, want het is een voor mijn gevoel, een ja, eigenlijk een normaal bouwproject, want dan via een burgerinitiatief binnenkomt, waardoor het opeens heel heel anders wordt. Dus ik worstel een beetje met, hoe krijgen we dat weer terug? Het normale traject in en met een positieve grondhouding van de raad? Want die heb je dan vooraf al wel te pakken, maar. Hoe gaan we ermee verder? Ik vind het ook aan de wethouder wel een vraag. De heer
Ja, ik merk eigenlijk in de woorden van de heer Wil dat hij eigenlijk ook stelt dat dat beleid eerst gemaakt moet worden. Maar dat komt eigenlijk neer op een pilotverhaal en op een gegeven moment draag je dan over als een soort van bouwproject, als die kaders helder zijn. Nou, wij zeggen, je maakt eerst een pilot van en op een gegeven moment maak je de overstap, dan wordt het een bouwproject, maar dan heb je wel die kaders vastgesteld. En totdat het een bouwproject wordt, is het een pilot. De heer
Begrijp ik dan zo dat u er een pilot van wilt maken? U wilt, zeg maar schriftelijk een pilot van maken. En niet zozeer van we gaan het heel snel neerzetten. Dan kijken we in de komende jaren hoe het in de praktijk uitpakt. Als u zegt van we pakken dit als voorbeeld en we lopen het schriftelijk door, kijken waar je tegenaan loopt. Ja, dat bedoel ik ook met pak het gewoon op en dan kijken we met een positieve grondhouding naar, maar pak het gewoon op en kijk waar je tegenaan loopt, denk ik.
Nou, daar zijn we het over eens en ik zie dat eigenlijk als een pilot en op een gegeven moment draag ik dan over dat het dan een bouwbestemming gaat worden, maar daarvoor is het eigenlijk dus kader makend en beleidsvormend en dat zie ik als een pilot.
Daar ben ik het met u eens, maar ik vind dat ik wel met een aantal dingen zit, want je kan dit als pilot zien, maar er zijn natuurlijk een aantal dingen aan dit project die echt specifiek zijn voor dit project, bijvoorbeeld de locatie aan de andere kant van de weg. En ja, dat zijn wel, dat zijn wel principiële dingen waar je het eerst denk ik met elkaar over eens moet zijn, want anders dan sluit ik me aan bij de wethouder, dan ga je misschien dingen beloven die je achteraf niet waar kunt maken. Helder.
Korte reactie van de heer Bregman. Of u kunt het ook in uw eigen termijn straks nog even samenvatten? Het lijkt me verstandig, want dan gaan we nu naar de heer Van Wijk.
Ja, je bent interruptie op dit verhaal. Collega Hell heeft het over een normaal project, maar volgens mij zijn we juist bezig om er een niet normaal project van te maken. Uiteindelijk zal het een normaal project worden, maar in welke vorm het dan wordt. Maar we willen juist nu iets voor die tiny houses, hè? Dat is iets wat binnen een paar jaar op de kaart is gezet en daar is geen beleid voor, dus daar moeten we een beleid voor maken, dus normaal project nee. Uiteindelijk zal het iets moeten worden met beleid, zodat het wel een gewoon project wordt. Maar dat is nu anders dan de normale projecten die lopen.
Ik ben het volgens mij helemaal met u eens. Dat is ook precies wat ik wil, maar dan heb je wel kaders nodig, heb ik ook geconstateerd. Er zijn voor dit project geen kaders, dus wil je dit normaal krijgen, dan zullen we eerst die basis moeten vaststellen en het daar dan instoppen. Meneer Bregman vroeg al of we eerst beleid moeten maken voordat je dit project gaat zien. Ja, op bepaalde punten denk ik wel. Die heb je echt nodig voordat je dit doet, want anders loop je nu al tegen hele principiële punten aan waar dit project niet aan voldoet. Daar moeten we eerst iets van vinden, dus ik ben het met u eens. Zet de kaders op: willen we tiny houses? Maar ik zei ook ja, bouwen in het buitengebied vind ik ook een belangrijk kader waar je eerst even met elkaar over moet hebben voordat je zomaar een bouwproject toestaat. Want wat zijn daar de consequenties van? Weet ik niet. Helder, dit was uw termijn? U denkt het.
Voorzitter, ik probeer door de procedurele bomen het bos te blijven zien, maar ik denk dat het heel helder is. We hebben één raadsinitiatief van bewoners uit Stompwijk. De raad heeft wensen en bedenkingen gevraagd aan het college. De wethouder heeft geantwoord en het is nu aan de raad. Als we verder willen, dan is het gewoon het college dat het oppakt en dan komen we in de ruimtelijke procedures uit, zoals we die voor elk project kennen. Ik zie de wethouder knikken, dus ik heb kennelijk het juiste eind en dan is voor mij nu de zaak: laten we dit doorgaan. Ik sta achter het initiatief. Ik ben het eens dat, en dat heb ik ook eerder uitgesproken, ik begrijp de bedenkingen die het college heeft geuit, terecht ook dat de wethouder dat heeft gedaan, ons wijst op risico's. Maar ik vind het wel een mooi project en ik vind het niet zomaar om nu te zeggen, we stoppen ermee. Het ging even in het debat met de heer Bregman over een moment zijn en een stappenplan waarop je zegt, nou sorry, het gaat nu niet verder. Ik denk ook dat de formule voor Rijnzicht zich wel bewust moet zijn van de kosten die aan dit traject voor hen kunnen hangen. Dus wat mij betreft, als het op 10 mei in de raad komt, zou mijn fractie zeggen: laten we doorgaan en ik overweeg daarbij nog wel een motie om te kijken of we wat vaart in de kaders, zoals de heer Heil die ook noemde, kunnen verkrijgen. Want ik denk dat dat ons ook gaat helpen op termijn. Tot zover, dank u wel.
Ik sluit me aan bij de vorige sprekers. Ook gemeente. Ik hoef niet naar voren toe trouwens. Verwenden al die nieuwe apparatuur hè? Ik sluit me ook aan bij de vorige sprekers, zei ik al. Ik denk dat het goed is dat wij de koppen nog even bij elkaar steken. Telefonisch misschien van de week en volgens mij hoor ik alleen maar positieve geluiden over het verhaal. Maar wij zijn als gemeentebelang in ieder geval nog steeds positief en ook de locatie vinden wij niet negatief. Dank u voorzitter. Dank u.
Ja voorzitter, de verwarring was compleet totdat de heer Van Duffel het woord nam, dus het is helemaal weer helder. Ja, wat ons betreft hebben we ja gezegd tegen een pilot. Tenminste, we zeggen ja tegen een pilot. Het college heeft de wensen en bedenkingen geuit. En, nou ja, we moeten als raad besluiten wat we hier nou mee gaan doen op 10 mei. Ook wij staan er positief tegenover. Er is nog geen beleid voor tiny houses. Nou ja, zie je het dan als een aantal burgers die willen bouwen op hun eigen stuk grond waar ze de vergunningen voor moeten aanvragen met wat kleinere sociale huurwoningen of huurwoningen? Misschien kunnen we het dan zo framen totdat het beleid er wel is, maar ik weet niet wat we ermee gaan doen op dit moment. Ik zou wel willen aansluiten bij een motie die we in de raad kunnen indienen, dus ik zou. Ik weet dat het me niet is gevraagd, maar ik denk dat het misschien 10 minuten debat zou moeten zijn. Dank u wel, voorzitter. Dank.
Zijn blij met het initiatief en ook we hebben een initiatief en we hebben een locatie en daar staan we positief tegenover. Dus wij zien het graag als een pilot waarbij we op een gegeven moment ook de afweging kunnen maken: is het beleidsontwikkeling? En wanneer wordt het een bouwproject? Nou, dan moet je dus keuzes maken en met de stappen van: ja, waar ga je verder of waar ga je niet verder? Dus wij, ook wat de heer Van Duffelen zei, wij staan er positief in en wij willen graag ook kijken voor een motie en hier voorbij komen op die manier. De mogelijkheden te onderzoeken.
Samenvattend ja, dan moet er helderheid komen. Ja, er moet beleid komen of er moeten gewoon regels zijn, laat ik het zo zeggen, maar in dit geval omdat het hier om een burgerinitiatief gaat. Waar toch wat, wat. Ik zeg het even heel, heel zonder oordeel, maar heel, heel moeizaam mee omgegaan wordt, zou ik toch ook duidelijkheid willen krijgen over het proces. Want hoe gaan we om met burgerinitiatieven en hoe gaat het zoveel mogelijk lijken op een gewoon project en wordt het ook als een gewoon project verder afgehandeld? Dus daar wil ik graag duidelijkheid over hebben. Als ik daar vragen voor moet stellen, ga ik dat doen.
Ja, dank u wel. Ik moet zeggen dat zeker het laatste een tweetje tussen meneer Helder en alle interrumpeerde mij redelijk duizelde. En als ik het publiek in keek, leek ik ook te zien dat zelfs bij de initiatiefnemers niet helemaal duidelijk was waar we het nou precies over hebben. En ik denk dat we daarmee voorbijgaan aan het allerbelangrijkste, en dat is dat deze mensen graag duidelijkheid willen over hun project en graag aan de slag willen. Het blijft daarbij, dan denk ik ook bij de Raad, de beslissing wat we hier verder mee doen en ik wil er dan wel een aantal kanttekeningen bij plaatsen. Ik vind dat we rekening moeten blijven houden met de omwonenden en ook met de eventuele toekomstige bewoners. Want wat mij het meest aansprak in de berichten vanuit het college, was dat er voor deze omwonenden wellicht geluidsoverlast en ook serieus wateroverlastrisico is en ik zou daar toch graag ook rekening mee willen houden als we kijken naar dit plan. Want ondanks het woningtekort vind ik wel dat deze mensen zeker voor de prijs van € 750 per maand wel echt een goede woning verdienen. Ja, dus graag dit meenemen naar de Raad en besluit wat we hiermee gaan doen. Dank u wel. Dank u wel, mevrouw Veld.
Dan in de tweede termijn zou ik graag de wethouder nog willen vragen om te reageren hierop. Ik voel in de lucht hangen toch een mogelijk besluit van de Raad 10 mei dat het college verder aan de slag zou moeten met dit individuele project. En ik voel ook dat er een motie aankomt die het college opdracht geeft verder kaders te ontwikkelen op het gebied van tiny houses en dergelijke of misschien zelfs wel kaders. Ook op het proces van pilot naar een bouwproject. Dus misschien een korte reactie nog van het college hierover. Ik realiseer me dat dit iets van de Raad is, maar misschien heeft u er nog iets over toe te voegen.
Ja voorzitter, volgens mij, ik voel ook in de lucht dat de Raad op 10 mei gaat zeggen, ga je maar meedoen. Volgens mij is het dan vanaf dat moment weer een gewoon project. Er komt contact tussen de initiatiefnemers en de gemeente en dan gaan we het als project oppakken als een normaal project. Het bijzondere hier was dat de Raad aan de voorkant ook iets kon zeggen. Van nou, willen we dit wel, willen we dit niet, hè? U noemde zelf het voorbeeld van bouwen aan de andere kant van de provinciale weg. Kijk, dat doen we daar niet. Als de Raad nu vanavond zegt dat we ermee doorgaan, ja, dan geeft de Raad eigenlijk daarmee aan dat er over te praten valt wat ons betreft, dat we van ons beleid gaan afwijken, hè? Dit was het moment geweest, en ik bedoel het niet negatief, maar als de Raad had gezegd van nee, daar is geen sprake van, dat is een keiharde grens en daar wordt niet over gebouwd, en dat de Raad vanavond het initiatief moet keren, zeg maar, hè? Als je nu vanavond zegt van nee, ga er maar mee door, ja, dat betekent dus eigenlijk dat je al een opening biedt om van dat beleid af te gaan wijken, hè? De Raad is bereid daarover te gaan nadenken. Dan komt er een bestemmingsplan waarin ook inderdaad van het huidige standpunt wordt afgeweken. Ja, daar zal de Raad dan, als ik de sfeer vanavond goed aanvoel, dus positief in staan. En tegelijkertijd geldt voor elk proces dat er onderweg allerlei onverwachte ontwikkelingen kunnen zijn. Maar goed, dat is dan aan de Raad om het dan af te wegen. Maar we gaan nu met een positieve insteek verder met dit plan. Dat is volgens mij de conclusie van vanavond, die wordt op 10 mei dan nog eventjes afgehamerd. Maar dat is nee. Dat is dan voor zaken.
Erg blij om, dank u. In het verleden is het wel eens gebeurd dat er uitzonderingen zijn gemaakt op bepaalde situaties doordat het een pilot werd genoemd of een andere situatie. Kan de wethouder dat meenemen in zijn onderzoek of in zijn informatiestroom? Doordat er een tijdelijk iets is, zie ik meer mogelijkheden of heel, heel erg zwaaien. Doordat er een tijdelijk iets is, kan er misschien afgeweken worden, zonder buiten de wet te treden. Dus misschien zijn het wel de bekende mazen in de wet, maar doordat het een tijdelijk project is en als je het als pilot bestempelt, dat je er misschien op een andere manier mee om kan gaan. Dat wil ik graag weten van u, dank u. En dat wilt...
U dan nu weten of dat wilt u ter zijner tijd van het college weten? Of nee, ik zie de reactie van de wethouder nu al op stapel staan, de wethouder. Ja voorzitter, natuurlijk.
Natuurlijk gaan we dan kijken naar het project zoals het voorligt, dus als pilot. Maar ik zeg nog even eerder bij meneer Van Dijk, dat hebben we nu ook al gedaan bij onze wensen en bedenkingen. En dan zien we dus deze, nou ja, beperkingen. Helder.
Ja voorzitter, dank u wel. Ik kan even dat u zei, ik kom maar even terug op het bouw aan de andere kant van de weg. Wat wel interessant is, kan er een uitzondering worden gemaakt? Maar ik denk, ik weet niet of de vraag kan beantwoord worden, maar hoeveel tegen hoeveel projecten is de afgelopen jaren nee gezegd vanwege de reden dat ze in dat gebied lagen? Ik weet niet of we dat of u dat weet, maar ik kan me voorstellen dat er nog meer bouwaanvragen zijn op vergelijkbare locaties waar de afgelopen jaren vanwege staand beleid nee tegen gezegd is. En daar gaan we dan nu inderdaad van af, dus ik vind het toch wel een grens om in één keer over te gaan.
Nou ja, volgens mij voel je het scheiden van de markt. Komen we nu het gesprek te voeren waar deze wens de bedoeling eigenlijk voor bedoeld was dat de Raad zich zou bezinnen op de afwijking van het beleid die deze pilot met zich brengt en of we dat echt willen? Daar was deze brief voor bedoeld. Of de Raad zich daar met elkaar zou over verstaan. De feitelijke vraag kan niet beantwoord, hoeveel je dat waren?
Is het ook. Het loopt een beetje door elkaar, maar dat probeerde ik in mijn inleiding te doen. Er is natuurlijk verschil tussen deze locatie en tiny houses en woningnood en volgens mij moeten we die uit elkaar proberen te trekken. Want een tiny house is fantastisch en er moet. Ik zie dat heel veel vormen. Maar deze locatie moeten we volgens mij wel gewoon als een bouwlocatie gaan bezien. Waar je iets wil gaan bouwen en dan kom je gewoon dingen tegen. Dus daarom vroeg ik ook van, kunnen we dat scheiden? En dat zijn we nou de motie van maak kaders en beleid op tiny houses en wat willen we met het gebied en zie dit project daarbinnen als een gewoon project? Maar ja. Zo komen we weer terug waar we begonnen. Ik zie
Dit als een hartekreet. We komen tot een tot stande besluit, in ieder geval van deze commissievergadering. Ik bespeur dat de Commissie zeer positief is om de Raad op 10 mei te adviseren om hier blijmoedig mee door te gaan en het college alle medewerking daaraan te verzoeken. En ik voel ook een motie aankomen over kaders over tiny houses en dergelijke en het hele beleid daarop. Ik hoor ook dat er nog het nodige getelefoneerd wordt en gemaild wordt waarschijnlijk over hoe dan dat advies van de Commissie eruit gaat zien. Sec aan de Raad en de griffie heeft daar nog tot. Nou ja, tot de Raadsvergadering misschien in samenspraak met ambtelijke ondersteuning om dat mogelijke Raadsbesluit dan voor te bereiden, zodat we op 10 mei daarover een besluit kunnen nemen en die motie kunnen behandelen. En ik neem aan dat dit dan gewoon een bespreekpunt is en dat we dat als Commissie meegeven aan de Raad of aan het presidium om dit als bespreekpunt te agenderen. Kunt u zich daarin vinden? Nou, daar ben ik wel blij mee, want dit was best ingewikkeld. Dank u wel. Dank u wel ook wethouder en ambtelijke ondersteuning voor alle meedenken. Dan was dit agendapunt twee C dan gaan we terug naar twee A op de agenda, want dit was een onderwerp dat we naar voren hadden gehaald omdat er insprekers waren. We
We gaan naar agendapunt twee A en dat is een raadsvoorstel omtrent het vaststellen van een notitie duurzaam bouwen. Dit is wel een voorstel vanuit het college. Het college stelt de raad voor om vast te stellen: de notitie duurzaam bouwen en het eindverslag van de inspraak en het concept raadsbesluit, wat dan 10 mei moet worden genomen, is het eindverslag van de inspraak op de notitie duurzaam bouwen en de notitie duurzaam bouwen zelf vast te stellen. We hebben een aantal aanmeldingen voor het debat en als eerste zou ik graag het woord willen geven aan de heer Hielkema, daarna Elenbaas, mevrouw Van der Heijden, de heer Van Wijk en de heer Van Hoogdalem en het eerste aan het woord is de heer Hielkema van D66. Gaat uw gang?