2.d Raadsbrief: Instemmen eindverslag project Ontzameling Gemeentelijke Kunstcollectie. - 21:10

Daarover vindt verder geen besluitvorming plaats, maar in ieder geval is gevraagd om deze brief te kunnen bespreken die Hartsink van Gemeentebelangen heeft gevraagd om deze vanavond te bespreken. Dus ik geef hem als eerste graag het woord en daarna de heer Visser namens het CDA en mevrouw Bosch namens D66. De heer Hartsink, en het zal ook uw maiden speech zijn in deze raad. Ja, voorzitter.

Voorzitter, wat leuk om dat eindelijk te kunnen zeggen, zo net voor het reces. Bijzonder veel dank aan u, de Raad, en het publiek dat hier, denk ik, om een andere reden zit. Dus ik hoop dat ik uw tijd niet te lang ophaal en dat u wederom de tijd gaat nemen om een verhaal aan te horen dat, omwille van het geven van een maidenspeech, langer zal duren. Kan absoluut noodzakelijk, want ja, voorzitter, ook ik ga mij daar helaas aan schuldig maken. En om de zaken nog erger te maken, denk ik dat ik wel kan zeggen dat ik in mijn fractie nou niet bepaald bekend sta als iemand die kort van stof is. Maar ik zal mijn best doen om het tegendeel eens te bewijzen en, voorzitter, geen zorgen. Wat ik zoal doe in het dagelijks leven en heb gedaan in het verleden, dat kunt u allemaal prima vinden op LinkedIn, voorzitter. Het is tijd om bruggen te bouwen, figuurlijk, niet letterlijk. Dat is nodig, want de gemeenteraad van Leidschendam-Voorburg kent een onstuimige geschiedenis, maar met het gezamenlijk verlangen om vooruit te gaan en met een nieuwe lichting gemeentelijke verbeteraars, denk ik dat dat toch wel moet kunnen. De gemeenteraad zorgt ervoor dat de gemeente zorgt. De Raad draagt zorg over hetgeen waarvoor het dient te zorgen en om een bruggetje te maken, wederom figuurlijk. De gemeente draagt namelijk ook zorg over een kunstcollectie en dat is dan ook de aanleiding van mijn redevoering alhier: de ingekomen raadsbrief inzake de gemeentelijke kunstcollectie. Iedereen geeft zijn eigen invulling aan het belang van kunst. Zo is kunst, voorzitter, volgens filosoof Alain de Botton van belang door de rust en kalmte die ze op ons uitstraalt. En zo bezien zou een aantal extra schilderijen hier in deze zaal mijns inziens misschien geen kwaad kunnen. Cultuur en kunst leert ons wat we in moeilijke situaties moeten doen. En belangrijker nog, hoe we ons moeten voelen. Kunst zorgt er ook voor dat we ons andere werelden kunnen voorstellen. Hierdoor gaan we nadenken over existentiële vragen: wie ben ik en wie kan ik worden? Ja, voorzitter, het moge duidelijk zijn. Kunst is belangrijk en onze gemeente heeft lange tijd haar kunstcollectie verwaarloosd. Hierdoor kwam de collectie niet tot haar recht, zijn er zelfs stukken verdwenen of verloren gegaan en was de collectie, zo is in de raadsbrief vermeld, verrommeld. Wat zonde! Gelukkig is het wel zo dat er acties zijn ondernomen, de collecties in kaart zijn gebracht en inzichtelijk gemaakt voor iedere burger. Een deel is afgestoten, want de collectie dient beheersbaar te zijn. De verrommeling was een direct gevolg van de beperkte middelen die structureel voor het beheer en onderhoud waren gereserveerd. En om dit in de toekomst te voorkomen en verder te kunnen met de verbetering van de situatie, zo meldt het college, is er extra budget nodig. €70.000 is structureel nodig en, voorzitter, het college doet in een raadsbrief daarbij ook nog eens diverse aanbevelingen. GBV, als groot voorstander van een deugdelijk kunst- en cultuurbeleid, neemt die van harte over, maar heeft voordat wij dat doen nog wel enkele vragen voor de wethouder. Is de wethouder nog steeds van mening dat de verhoging noodzakelijk is? Zo nee, wat heeft dat voor gevolgen voor de collectie? Hoe groot is het risico dat de collectie verrommelt indien de €36.000 gehandhaafd blijft? Zou u ons precies kunnen aangeven wat er met de collectie gebeurt indien wij het advies dus niet overnemen? En zo ja, gaat u zich dan sterk maken voor dit extra budget of wat gaat u doen als dit budget niet beschikbaar komt? En tot slot, ontvangt de gemeente van de werken die afgestoten worden geld en zo ja, hoeveel is dit dan gemiddeld per werk, voorzitter? Ik hoor graag de antwoorden van de wethouder. Ik hoop het toch nog enigszins kort gehouden te hebben en ik kijk uit naar de verdere samenwerking. Dank u. Gefeliciteerd.

Gefeliciteerd met uw mooie speech. Ik geef het woord aan de heer Visser.

Dank u wel, voorzitter, dames en heren, dank u wel dat u naar mij wilt luisteren. Ik ben bang dat ik mijn mede-medisch speechgever gauw zal overtreffen in tijd. Want als hij al gewend is om lang te mogen praten, dan ben ik gewend om nog langer te praten. En bovendien is het ook nog zo dat ik ook een beetje zenuwachtig ben. Dat komt niet alleen voort uit het feit dat ik hier sta, maar dat ik als bijna halve Belg ook angstvallig mijn telefoon in de gaten heb gehouden om te kijken hoe de stand van zaken tegen Frankrijk is. Je snapt wel dat ik hoop dat ik zometeen ga klappen omdat ik een seintje van iemand krijg dat hij dan weet waar het voor is. Hé, ik wil u wel even meenemen terug in de tijd, in mijn tijd. Ik doe dat omdat ik dan de vrijheid heb om even wat te kunnen bespreken met u. Hé, ik heb in België gewoond, dat had u misschien inmiddels al begrepen. Ik ben een Nederlander, dus in dat opzicht kan ik van vele markten thuis zijn. Ik ben zo voor een Europees ambtenaar.

Veel meegemaakt in die tijd dat ik hier nu al rondloop. Ik wil u daar met twee herinneringen mee innemen om u even een beeld te geven waarom ik eigenlijk ook hier sta. Toen ik 14 was, kocht mijn vader een huisje in de Belgische Duitstalige Ardennen. Ik zal niet over de complexe situatie van de Belgische staatsrechtelijke structuur spreken, maar als je dan in een dorpje komt waar 25 huizen staan, nog geen 100 mensen wonen en je ziet daar een plakkaat staan bij de kerk waarop 19 namen staan en je hoort dat er 22 mannen opgeroepen zijn geweest in militaire dienst omdat ze heim hun eigen moesten en dus van die 22 man er 19 sneuvelen op een bevolking van nog geen 100. Dan raak je daar als kind van 14 van onder de indruk. Als je dan een paar jaar later, ik was nog ruim middelbare scholier, de collega's van je vader in de tuin ziet zitten omdat ze klaar zijn met de onderhandelingen over de toetreding van Engeland bij de Europese Gemeenschap. En je ziet Fransen, Duitsers, Engelsen bij elkaar zitten die met elkaar bespreken dat hun vader, broer, oom, grootvader, neef en noem het maar op in achtereenvolgende oorlogen elkaar hebben beschoten en zijn overleden, vaak ook, dan realiseer je dat je niet alleen deelgenoot bent van geschiedenis, maar dat je ook verantwoordelijkheid hebt voor de toekomst. Ik maak een stapje naar mijn studietijd. Ik ga studeren in Utrecht en ik studeer geschiedenis en toevalligerwijze was de Nederlandse opstand in België overigens een beladen begrip. De Nederlandse opstand onderwerp van gesprek gedurende het hele jaar. En, ik geef u even een anekdote mee dat onze werkgroepleider zei: Wie heeft er op een katholieke school gezeten? Wie op een protestantse, wie op een openbare school? En ik stak mijn vinger op en ik zei: Ik heb ook op een Belgische school gezeten, zei die toen: vier verhalen. En we moesten allemaal vertellen hoe wij, hoe wij onderricht hadden gekregen over die Nederlandse opstand. De protestanten, ik vat het even heel kort samen, zeiden: wij kwamen voor ons geloof op tegen de paapse onderdrukker, de katholieken zeiden: de rebellen kwamen in opstand tegen de roomse koning die over ons gesteld was. De openbare school leerling zei: de massa kwam in opstand tegen de heersende elite, hè? Uiteraard marxistische leraren gehad en ik zei: mijn lerares geschiedenis, een Belgische protestant, kwam naar mij toe en zei: jullie hebben ons in de steek gelaten. Als je het allemaal bij elkaar neemt, dan voel je je voor jezelf een bepaald soort verantwoordelijkheid om iets bij te dragen aan de maatschappij. Ik heb dat gedaan door mijn keuze voor het CDA met politiek en andere dingen bezig te houden. En dan maak ik het bruggetje naar het onderwerp. Voor mij geldt, dit mag nooit meer gebeuren. En als dat nooit meer mag gebeuren, dan moet je samen dingen vinden die je elkaar binden, die voor je toekomst bindend zijn. En dan is kunst en cultuur een onderwerp waar je elkaar op kunt vinden. Want wie zijn geschiedenis niet kent en zijn kunst niet waardeert, die leert ook niets voor zijn toekomst. We leven in een prachtige gemeente, dames en heren, daar zijn we het geloof ik allemaal over eens, hè? Van de strandwal die bewoond werd tot aan nu Leidschendam-Voorburg en dan denk ik aan de heer Zijlstra, die bijvoorbeeld in april een onderscheiding kreeg voor zijn vrijwilligerswerk bij Ludens. We hebben gewoon de eer om in een mooie gemeente te wonen en daar met kunst en cultuur te worden omringd. Ondergedompeld kun je bijna zeggen. En of het nu beelden zijn van Thermote dan wel de tekeningen van een vredesposter op de scholen van onze kinderen. Kunst en cultuur verbindt. Laten we wel eerlijk zijn, kunst verbindt soms in schoonheid, soms ook in lelijkheid. Ik durf het eerlijk te bekennen. Niet alle kunst die ik zie vind ik mooi, maar ik hoop wel dat er een heleboel mensen zijn die die kunst die ik niet mooi vind wel mooi vinden. En daar kunnen we dan blij om zijn en dan kunnen we ook heel blij zijn dat de gemeente daar een rol in heeft. Ons coalitieakkoord geeft daar nog een voorzet voor en we komen met een actieplan om die kunst een mooi nieuw elan te geven. Ik zie daar dus dan ook naar uit, maar er zijn natuurlijk ook die oude plannen nog en uiteraard mijn voorganger die memoreerde dat al en dat is de notitie waar het hierover gaat.

Over de sanering van het eigen kunstbezit in de gemeente. Er staat ook niet. Er staat veel in, maar er staat ook veel expliciet niet in en wij willen toch graag die discussie aangaan over de nut en de noodzaak in de samenstelling van die sanering. Ik zal die vragen niet herhalen en die zijn al gesteld en misschien kan de wethouder wel aangeven of ze bereid is in onze visie die we gaan opstellen, dingen mee te nemen over die kunstcollectie van de gemeente, maar om even bij deze notitie te blijven. Om de huidige collectie te bewaren, is het nodig dat er een structureel budget wordt verhoogd of dat gaat komen of dat niet gaat komen. We wachten de vraag af die daarover gesteld gaan worden of die gesteld zijn en die ik ook zal stellen, maar die ik u zal besparen omdat ik eigenlijk toch al te lang bezig ben. Ik heb ze doorgegeven aan de wethouder. En het CDA wacht dus inderdaad even die antwoorden op en die antwoorden af en dan kunnen we daarna overgaan tot het mooi inrichten van een kunstcollectie van deze gemeente. Ik heb nog wel een praktisch verzoek aan de wethouder. In de notitie zelf staan uiteraard allemaal lovenswaardige aanbevelingen. Maar wat ik eigenlijk mis is de betrokkenheid van de eigen bevolking. Ik zou me voor kunnen stellen dat we bijvoorbeeld de scholen betrekken bij het zien, het misschien ook wel het beheren en het bewonderen hiervan, van onze collectie. Voorzitter, ik zou nog heel lang door kunnen gaan. Ik zal u niet. Ik zal u niet langer. Hoe heet dat? Het CDA ziet uit naar de antwoorden van de wethouder, ziet uit naar de mogelijkheden om de discussie met de Raad aan te gaan over wat kunst is. Eén ding moge duidelijk zijn, kunst boeit en kunst bindt. Dank u wel. Dank u wel.

Gefeliciteerd met uw maiden speech. Het was uw maiden speech. Ik wens u veel sterkte de komende tijd, nu België nog achter staat met nul. Het is wel heel spannend. Mevrouw Bosch namens D66.

Voorzitter, allereerst complimenten aan mijn beide voorgangers en hun mooie speech. Welnu, ik zal het kort houden en niet de situatie die er aan de hand is recapituleren. Dat kost alleen maar tijd. Ik begin gelijk tot de kern. Ik citeer uit de raadsbrief: De gemeente Leidschendam-Voorburg beschikt over een kunstcollectie waarover de gemeente zich als een goed huisvader dient te gedragen. Als moeder ben ik benieuwd wat de gedragsregels van een gemeente als huisvader zijn. Bij mij thuis betekent dat plannen maken, uitvoeren en bijstellen op grond van je ervaringen en verder gaan. Als je extra geld nodig hebt om die bijgestelde plannen uit te voeren, hoort daar een visie, een keuze, een plan voor de toekomst bij. Het coalitieakkoord Samen aan Zet is voor de gemeente het kader voor keuzes in de toekomst. Laat het nu net niet voor kunst in Leidschendam-Voorburg zijn; laat het begrip kunst er nul keer in komen. Bent u, wethouder en raadsleden, het niet met me eens dat dit een gemis is? Kunst zet toch aan, heb ik net ook weer gehoord, tot denken, tot verwondering, troost en ontroert ons allemaal. Mijn eerste vraag aan de wethouder is dan ook: Het college vraagt bijna 50% meer jaarlijks structureel uit te geven. Als goed huismoeder zou ze toch moeten hebben nagegaan waarom dit bedrag wel toereikend zal zijn? Hoe weet het college zeker dat volgend jaar haar huishoudboekje nog steeds klopt? Met andere woorden, wat is het plan en wat is de planning? Twee: heeft de wethouder ook de optie verkend om via andere manieren aan geld te komen, bijvoorbeeld via een veiling om kunst te verkopen en de opbrengst toe te voegen aan het budget voor beheer? Zo ja, wat heeft deze verkenning opgeleverd? En zo nee, waarom niet? Mijn laatste vraag: volgens de raadsbrief is de collectie nu via de gemeentelijke website voor iedere inwoner te bekijken. Ik heb de link op de gemeentelijke website niet kunnen vinden, wel via wat googelen en een schitterend informatief overzicht op leidschendamvoorburg.kunstwacht.nl met foto's, beeld en toelichting. Is de wethouder het met me eens om meer ambitie te tonen dan in de raadsbrief staat, om met die €70.000 niet alleen de kunstcollectie professioneel te beheren en te onderhouden, maar ook de ambitie te tonen om kunst echt toegankelijk te maken voor een breed publiek in alle wijken? Dat is immers bij uitstek een publieke taak en ik denk graag met de wethouder mee. Dank u wel. Dank.

U wel, dan ga ik voor een reactie op deze eerste termijn naar de wethouder. Wethouder Van Eekelen. Ik geef u het woord.

Voorzitter, dank aan de Raad voor de vragen. Ik dank ook voor de mooie speeches, nou weer twee mooie speeches. Ik denk dat iedereen nu inmiddels een mooie speech misschien bijna wel gehad heeft, maar gefeliciteerd. Meneer Hartsink en meneer Visscher, u gaf het mooi aan, u zei kunst en cultuur is belangrijk. Het geeft ons rust en het zet ons aan het denken en dat ben ik zeker met u eens. Kunst en cultuur is belangrijk. De verrommeling van de collectie, dat gaat mij dan ook aan het hart en er is ook ingezet op onze verzameling zodat wij de kerncollectie weer op orde brengen en dat we ook die collectie goed kunnen onderhouden en kunnen beheren en dat beheer en dat onderhoud, daar is gewoon nu te weinig geld voor. De kleine reparaties kunnen gedaan worden, maar de grotere reparaties niet en dan wordt de kunst gewoon opgeslagen in een depot. En we hebben gewoon eigenlijk geen geld om daar verder iets aan te doen. En ook de visie waar mevrouw Bosch over sprak, dus het uitwerken, het plannen maken, het uitwisselen. Daar is allemaal geld en inzet voor nodig. En dat is er op dit moment gewoon niet. Vandaar dat in de evaluatie de raadsbrief solidair ligt is gezegd, ja. Willen wij onze kunstcollectie eerst eens terugbrengen tot de 500, de kerncollectie, dan zijn daar uren voor nodig. Lees geld en dan ook nog eens voor het onderhouden en het beheren. En we weten allemaal, onze openbare ruimte heeft prachtige beelden, hè? We hebben Voorburg Sculptuur gezien, die moeten onderhouden worden en dat kost nou eenmaal geld. De VNG heeft daar normen voor. We kunnen de schilderijen en de kunst niet allemaal veilen. We moeten daar een hele ingewikkelde weg voor bewandelen. We moeten eerst de kunstenaar opzoeken en als de kunstenaar niet meer is, dan moeten we kijken naar familie. Dus dat is ook een hele ingewikkelde weg en ook dat kost uren en ook dat kost dus weer geld. Vandaar dat wij in de raadsbrief aangegeven hebben dat als we zeggen, we willen als een goed huisvader zorgen voor onze kunst. We staan voor onze kunst, we waarderen onze kunst, dan zullen we daar iets meer geld voor uit moeten trekken en ik kan u zeggen dat ik mij tot het uiterste zal inspannen. En ik denk dat dat wel gaat lukken om dat intern binnen het budget van kunst en cultuur op te lossen.

Wethouder, dank voor deze reactie. Dan kijk ik of er nog behoefte is aan een tweede termijn over de bespreking van deze raadsbrief. Ja, mevrouw Bosch, de tijd van het CDA is helemaal opgebruikt. Dus dan blijft mevrouw Bosch over. Mevrouw Bosch, u krijgt alleen het woord als het lukt met dat kaartje.

Dank je, we komen er wel. Ten eerste laat ik genereus zijn, meneer Visser. Ik wil graag uw inbreng heel kort horen, maar ik pak toch even eerst het woord. Wat ik nog niet heb gehoord is van de wethouder over een breed publiek bereiken. Dat is één. En mag ik daarbij wijzen op: als je kijkt op de Leidschendamvoorburgkunstwacht.nl, dan valt het mij op. Je hebt een overzicht van al die mooie kunstwerken door onze drie kernen. En als je dan intoetst alleen maar op Stompwijk, zijn daar er twee. Ik ben benieuwd of dat inderdaad klopt dat die kern maar zo weinig kunstwerken heeft. Dank u wel. Ik...

Weet niet of op deze technische vraag nog een antwoord gegeven kan worden door de wethouder en u zult bij de borrel ongetwijfeld nog de reactie van meneer Visscher vernemen. Wethouder, kunt u nog? Dan geef ik u nog het woord om een antwoord te geven op die vraag en dan gaan we naar de afronding van de bespreking van deze raadsbrief. Wethouder van Eekelen.

Ja, dank u wel, dank u wel mevrouw Bos. Ik denk dat ik het niet helemaal met u eens ben als u het heeft over breed toegankelijk, want ik denk juist als je kijkt naar de openbare ruimte, als je kijkt naar de beelden, de beeldenroutes voor beeldcultuur. Ik denk juist dat de beelden en de kunst breed toegankelijk zijn. Daar ben ik wel van overtuigd. En als het gaat om uw laatste vraag heb ik begrepen, heb ik me laten influisteren, dat dat online niet goed vermeld staat en dat we dat gaan aanpassen. Daar heeft u een punt. Dank u.

Dan sluit ik hier de bespreking van dit agendapunt en volgens mij worden de eindminuten van de voetbalwedstrijd ingeluid. Frankrijk leidt nog steeds met één nul. Sorry, meneer Visser, maar we sluiten hier de bespreking van het opiniërende deel af. Ik stel voor, want het is nu bijna 10 uur.

Dat wij de vergadering van de besluitvormende Raad om 10 uur exact beginnen. De heer Kist nog een ordevoorstel. Voorzitter, ik...