2.e Project Snippergroen

Voorzitter dank u, ik begin met vertellen wat ik graag wil bespreken met de Raad. Ik ga jullie straks vertellen wat ik hier nu zo van vind en ik ben eigenlijk benieuwd wat u er ook van vindt. Ik ben ook heel benieuwd wat de wethouder hierover te vertellen heeft en of die misschien informatie heeft of ideeën die we moeten meenemen in onze oordeelsvorming. Dus, nou ja, dat beoog ik hier te doen. Ik ga nu vertellen wat ik ervan vind en ik heb mijn tekst meegenomen. Excuus daarvoor. Welnu, snippergroen. Je woont al jaren in hetzelfde huis en je zorgt goed voor je tuin. En dan krijg je ineens een brief waarin staat dat een deel van jouw tuin niet van jou is, maar van de gemeente. En je mag kiezen, je mag de grond alsnog kopen of je mag ontruimen. Dat betekent natuurlijk eigenlijk, je mag geld betalen of je moet je tuin verbouwen. Dat is even schrikken. En ik vind persoonlijk dat als je als gemeente een dergelijk project uitrolt, het project Snippergroen, dat je dan moet beseffen dat mensen daarvan kunnen schrikken. En als je dat beseft, dan ga je zorgvuldig communiceren en dan geef je mensen ook even rustig de tijd om te wennen aan deze nieuwe situatie. Dan kunnen ze hun opties ook even rustig afwegen. Ga ik mijn tuin verbouwen of ga ik nou geld betalen? Dat is nogal wat voor veel mensen. Nou, in Essesteijn heb ik de indruk gekregen dat dat niet zo goed is gelukt. En nou wil ik heel graag met jullie overleggen als ze dit project nou echt gaan uitvoeren in de rest van de gemeente. Zullen we dan bijvoorbeeld aandacht hebben voor de volgende 3 punten? En misschien hebben jullie ook ideeën, maar het eerste wat ik zou willen bespreken is een betalingsregeling. Sommige mensen hebben nu eenmaal wel een koophuis, maar niet een dikke spaarrekening. Die kunnen dus misschien niet zomaar even het geld ophoesten dat nodig is om een stukje snippergroen te kopen, maar dat willen ze misschien wel, want ze hebben misschien ook wel een heel mooi tuintje. Kunnen we die mensen nou niet de kans geven om hun tuin intact te houden door ze in termijnen te laten betalen met gewoon een beetje een ruimhartige betalingsregeling? Ten tweede, ik zou ook heel graag een iets ruimere termijn zien voor mensen die niet kunnen betalen. Interruptie van

Voorzitter. Bent u ook bekend met de mogelijkheid om de stukjes grond te huren die al geboden wordt? Mevrouw van

Dank u, ja zeker, ik ben ermee bekend. Ik had begrepen dat dat vooral is bedoeld voor mensen die ook in een huurhuis wonen. En wie weet is er ook te praten over een stukje tuin huren voor kopers met een kleine portemonnee. Ik wil graag nadenken over de mogelijkheden, maar ik vind het hoe dan ook best een grote opgave voor mensen om plotseling een zak geld neer te moeten leggen of anders hun tuin te moeten verbouwen, want dat is het vaak in de praktijk. Ten tweede de mensen die niet kunnen of willen betalen. Die moeten dan misschien dus een schutting verplaatsen of een schuurtje afbreken en dat kost ook gewoon tijd en geld. Niet iedereen kan dat zelf, dus sommige mensen zullen daar bijvoorbeeld een aannemer in de arm voor moeten nemen. Dat is duur en bovendien, aannemers hebben het nogal druk, dus ik schrok een beetje van de termijn van 6 weken die genoemd werd in de beantwoording van mijn technische vragen. Als je te horen krijgt dat je over 6 weken je tuintje ontruimd moet hebben opgeleverd of er wordt gehandhaafd. Nou ja, dat is best wel een hele korte termijn voor zoiets. Ten derde voor de mensen die niet kunnen betalen en voor wie het dus ook niet lukt om te ontruimen, omdat dat ook een heel gedoe is en geld en tijd kost, wil ik heel graag dan in ieder geval heldere communicatie over de handhaving. Ik wil heel graag dat die mensen in een brief gemakkelijk kunnen begrijpen. Wie komt er dan naar hun huis? Wanneer komen die mensen? Wat gaan die mensen dan doen en hoe gaan ze dat dan doen? Ik wil ook dat het een rustige brief is en dat de schrijver van die brief zich ervan bewust is dat mensen dit een enge boodschap vinden. Want het is nogal wat, mensen die je tuin komen ontruimen en niet iedereen begrijpt zomaar wat handhaven betekent. Straks denken ze dat de politie op de stoep staat of zoiets. Welnu, ik ben dus heel benieuwd wat jullie hiervan vinden. Excuus, wat mijn collega's hiervan vinden, voorzitter. En ik wil ook gewoon echt een vraag neerleggen. Als we dit project dan uitrollen, zullen we dan erkennen dat deze inwoners geen kwade opzet hebben? Ze wisten gewoon niet dat een stukje gemeentegrond in hun tuin lag, want zo is het voor die mensen. En zullen we ze ook zo behandelen dat ze te goeder trouw zijn en zullen we ze de tijd geven om hun zaken even rustig en zorgvuldig te regelen? Dat was het, voorzitter.

Voor sommige fracties: let even op de spreektijd, zou ik willen zeggen. De heer Mulder, aan u het woord. Ik dacht...

Dat ik als derde stond, maar goed, het maakt niet uit. Ja.

Van Nog onder noemt een aantal punten, waarbij we ons afvragen of we nu een regeling voor betaling zouden moeten willen. Het gaat ons inziens met dit project toch in principe om handhaving en het rechtvaardigheidsbeginsel, niet zozeer om de bevordering van de verwerving van grond door burgers, maar goed, dat kan in het debat blijken hoe dat ligt. Inmiddels heb ik ook begrepen dat in antwoord op de vraag eigenlijk ook aangegeven is dat de bedoeling is dat de communicatie wordt verbeterd, dus daar worden een aantal slagen in gemaakt. Ik vraag me af of dat dan niet voldoende is, tegemoetkomend aan de bezwaren van mevrouw Van der Gronde. En nou, dat betreft de communicatie dus en de 6 weken termijn. Ja, die blijkt in de vorm van handhaving eigenlijk ongeveer 3 maanden in de praktijk te kunnen worden.

Stappen die je daar dan in kunt nemen en fasering zeg. Dus het valt eigenlijk wel mee, zou je zeggen. En verder in het algemeen vind ik dat uit de stukken ook wel kan blijken dat de kosten toch wel vrij hoog zijn. Dat is uit het projectenboek. Ik zie dat in ieder geval het projectdeel S is, Stijn daar al, zeg maar wat betreft het externe bureau al een overschrijding is. En dat wat betreft de handhaving er toch ook al behoorlijk wat uitgaven zijn, dus er wordt nu wel geschetst dat het allemaal dekkend zou kunnen worden uitgevoerd. Maar ik heb daar nog wat twijfels bij. Dat waren mijn opmerkingen. Dank u wel.

Dank u wel, dan ga ik naar de Partij van de Arbeid, mevrouw Ploumen.

Voorzitter, dank u wel. Mijn eerste bijdrage aan de gemeenteraad, dus uitgebreide notitie over mezelf en daarna snippergroen. Zonder verleden, geen heden. Zonder heden, geen toekomst. In mijn eerste bijdrage in deze gemeenteraad staan deze elementen dan ook centraal. Waar kom ik vandaan, wie ben ik en waar ga ik me de komende jaren mee bezighouden? Uiteraard dan ook nog mijn bijdrage over snippergroen. Afgelopen dinsdag 5 juni was het 145 jaar geleden dat de eerste Hindoestaanse contractarbeiders vanuit het voormalig Brits-Indië voet aan wal zetten in de toenmalige Nederlandse kolonie Suriname. Ook mijn overgrootouders reisden per boot af naar, zoals de kolonisatoren het hen hadden voorgehouden, het beloofde land. Suriname bleek niet het beloofde land te zijn. Vlak voor de komst van de contractarbeiders werd namelijk de slavernij afgeschaft. En om de plantages economisch levensvatbaar te houden, werd de contractarbeid geïntroduceerd. Contractarbeiders werden niet alleen uit het voormalig Brits-Indië gehaald, maar ook uit China en het voormalig Nederlands-Indië. Na het uitdienen van het contract vestigden mijn overgrootouders zich op een door hen verworven stukje landbouwgrond in het district Nickerie in Suriname. Een district in Suriname dat nu ook nog bekend staat als de rijstschuur van de Caraïben. Mijn grootvader verwierf aldaar een rol in de lokale landbouwpolitiek en behartigde de belangen van de rijstboeren. Al voor de onafhankelijkheid van Suriname in 1975 was het politieke klimaat onstabiel. Velen, waaronder mijn ouders, besloten een nieuw leven op te bouwen en trokken naar Nederland, alwaar ik in Den Haag werd geboren. Nou, een klein stukje geschiedenis om te illustreren dat ik, mocht het nog niet duidelijk zijn, een Nederlander ben die uit een landbouwfamilie komt. En ja, ik ben ook nog eens een Nederlander met een migratieachtergrond. Een achtergrond waar ik zeer trots op ben en een achtergrond waar ik veel kracht uit put. Hard werken en vooruitstrevendheid, zodat de volgende generatie het beter kan hebben. Vanuit dezelfde achtergrond sta ik hier om keihard te werken en mijn steentje bij te dragen voor de volgende generatie. In dat kader ben ik in de komende 4 jaar namens de PvdA-fractie aanspreekbaar op een aantal thema's, waaronder minimabeleid, de WMO, openbare orde en veiligheid, ruimtelijke ordening en uiteraard openbare ruimte en groen. Voldoende openbaar groen in onze gemeente is iets waar ik elke fractie hier wel over heb gehoord. Het groene karakter van onze gemeente is uniek en van onschatbare waarde. Dat moeten we borgen en behouden voor onszelf, maar vooral ook voor de volgende generaties. Als geboren en getogen Haagse heb ik een groot deel van mijn jeugd doorgebracht in de Haagse wijken Laakkwartier en Moerwijk. Hier woonden we langs de drukke doorgaande wegen vol met auto- en tramverkeer. De plek waar we vrijuit als kind konden spelen, was het Haagse Zuiderpark destijds. Een oase van rust in de drukke stad waar ik al vroeg in mijn leven groen op waarde heb leren inschatten. Het coalitieakkoord laat het groene karakter van onze gemeente overigens ook niet onbesproken. In de op te stellen omgevingsvisie en de woonvisie komt hier de nodige aandacht voor. Dit zal ik namens de Partij van de Arbeid nauwlettend blijven volgen. In 2005 studeerde ik af in Leiden en begon ik met werken. Kort daarna bracht de liefde mij naar Leidschendam-Voorburg. Hier aangeland ontvlamde ook mijn liefde voor de gemeente. Ons thuis, waar mijn partner en ik onze dochters van nu 3 en 6 jaar opvoeden. Een veilige, sportieve, ondernemende, groene gemeente waar onze kinderen vrij kunnen spelen en opgroeien en zich optimaal kunnen ontwikkelen. Dan ben ik aangekomen bij het snippergroen. Toen ik als bestuurslid van de Partij van de Arbeid betrokken was bij de vorige fractie, heb ik me enigszins verbaasd over deze pilot. De tijdelijke aanpassing van de verkoop- en huurprijzen van snippergroenpercelen groter dan 50 m² lag toen voor in de raad. En wel een verlaging van deze prijzen, met als doel rechtsgelijkheid tussen bewoners te creëren. De pilot snippergroen wordt nu in de wijk Essesteijn uitgevoerd en naar verwachting zal in het derde kwartaal van 2018 het project starten in andere wijken. In de beantwoording van de schriftelijke vragen van mijn collega-raadslid van de GroenLinks wordt verwezen naar de raadsbrief 393 van 6 maart jongstleden. Deze brief gaat over de voortgang en aanbesteding van het project. Aangezien deze brief vandaag niet voorligt, heb ik over deze raadsbrief een aantal technische vragen gesteld in relatie tot de evaluatie en de financiën van deze pilot. Ten aanzien van de beantwoording van de schriftelijke vragen heb ik wel een vraag aan de wethouder en die sluit aan op een van de punten van mijn collega-raadslid. Het antwoord op de tweede vraag is moeilijk te verenigen met het doel om rechtsgelijkheid tussen bewoners te creëren. Het betreft de vraag over de mogelijkheid tot een betalingsregeling, die, zoals uit het antwoord blijkt, er niet is. De Partij van de Arbeid vindt het belangrijk dat iedereen gelijke kansen heeft en moet kunnen deelnemen aan dit project. Dus ook de mensen die even geen spaargeld voorhanden hebben of een dergelijk bedrag niet 1, 2, 3 nu kunnen missen. Het creëren van rechtsgelijkheid tussen inwoners is een vanzelfsprekendheid en een betalingsregeling maakt het project meer laagdrempelig en bereikbaar voor alle inwoners die zich willen melden voor het overnemen van een stuk snippergroen. Als we als gemeente rechtsgelijkheid willen creëren, is het belangrijk dat het op alle vlakken gebeurt. Dank, voorzitter. Dank.

U wel en ook gefeliciteerd met uw maidenspeech in deze Raad. Namens D66, mevrouw Van Velzen.

Voorzitter, dank u wel. Vandaag is het de eerste keer dat ik de Raad mag toespreken. Iets minder dan een jaar geleden nam ik de beslissing om mij actief in te gaan zetten voor deze gemeente. Als betrokken burger, politicoloog en enthousiaste netwerker dacht ik dat dat wel iets voor mij zou zijn. De gemeente staat voor grote opgaven die veel invloed hebben op onze inwoners. Jeugdhulp, de aanpak en preventie van schuldenproblematiek en de energietransitie zijn hier slechts enkele voorbeelden van. Ik zie ernaar uit om de komende jaren met u allen echt het verschil te maken en een constructief debat te voeren, en dan denk ik dat het ook best nog wel eens gezellig kan worden. Zoals sommigen van jullie al hebben ervaren, aan mij zal het niet liggen. Ik ben lid geworden van D66, omdat ik geloof dat mensen tot heel veel in staat zijn en dat wij allemaal verantwoordelijk zijn en ons moeten voelen voor de wereld waarin wij leven. De overheid kan hier een bijdrage aan leveren door goed onderwijs en goede gezondheidszorg. Voor de meeste mensen die een baan hebben, een fijn huis, een rijk sociaal leven en een goede gezondheid, is de overheid dan ook niet meer dan een facilitator van randvoorwaarden. Ik ben echter ook lid geworden van D66, omdat ik geloof dat we mensen moeten helpen om zich weer verantwoordelijk te kunnen voelen. Mensen voor wie een goede gezondheid, een veilig thuis of een baan geen vanzelfsprekendheden zijn. Ik vind het namelijk mijn verantwoordelijkheid voor deze mensen op te komen. Het zal u daarom niet verbazen dat ik mij de komende raadsperiode onder andere in wil zetten voor het sociaal domein. Voorzitter, u zult zich dan wellicht afvragen waarom ik ervoor heb gekozen mijn eerste speech te wijden aan snippergroen. Dit is echter geen onderwerp binnen het sociaal domein, maar raakt wel direct aan onze inwoners. Het heeft te maken met dienstverlening, verantwoordelijkheid van de gemeente om op haar fysieke ruimte te passen, met rechtsgelijkheid van inwoners en met verantwoordelijkheid die inwoners hebben. Mijn favoriete programma, De Rijdende Rechter, heeft een aantal jaren geleden al eens een aflevering aan dit onderwerp gewijd en mijn interesse was gewekt. Deze specifieke aflevering speelde zich af in Schagen, waar vier huishoudens stukjes grond van de gemeente in gebruik hadden. Deze stukjes grensden aan hun tuin en aan een slootje. Deze mensen wilden dit snippergroen graag kopen, want ze wisten immers dat het niet van hen was. Dit is wat mij betreft dan ook het uitgangspunt: inwoners weten of zouden moeten weten dat de grond die zij in bezit hebben genomen en waar zij dus geen eigenaar van zijn, niet van hen is, al dan niet te goeder trouw. Het is dan ook niet meer dan logisch dat hiervoor betaald moet worden en in het kader van de rechtsgelijkheid lijkt mij dat hierover geen discussie bestaat. Echter, het is de taak van de gemeente als dienstverlener om duidelijk te communiceren over de rechten en de plichten die inwoners hebben met betrekking tot deze stukjes groen. Om dit allemaal in goede banen te leiden, heeft de gemeente een opdracht tot uitvoering voor het project Snippergroen vergund aan een juridisch dienstverlener. Ik heb even een rondje gebeld en, voorzitter, er zijn niet heel veel dienstverleners in Nederland die zich hebben gespecialiseerd in snippergroen. En er is mij dan ook verteld dat er twee belangrijke uitgangspunten zijn bij dit soort projecten, waar er al heel veel van in Nederland zijn gedaan: dat de gemeente grip krijgt op de openbare ruimte en de rechtsgelijkheid van inwoners. Tenslotte de betalingsregeling. We hebben allemaal kunnen lezen dat die er niet is en ik geloof dat het ook de reden is dat het überhaupt op deze agenda is gekomen. Nu is het zo dat de gemeente niet zomaar allerlei betalingsregelingen kan treffen of in het leven kan roepen. De gemeente is immers geen bank, maar de gemeente kan wel de zogenaamde uitgestelde levering aanbieden. Dan krijg je als inwoner tijd om geld te sparen, maar mag je de grond wel alvast gebruiken of in de meeste gevallen blijven gebruiken. Voorzitter, ik heb zoals het hoort ook wat vragen voor de wethouder. Is de gemeente van plan de uitgestelde levering aan te bieden? En zo ja, onder welke voorwaarden? En ook is mij ter ore gekomen dat de gemeente in het verleden tegen inwoners gezegd zou hebben dat ze de stukjes best in gebruik mochten nemen, omdat de gemeente geen tijd zou hebben om onderhoud te plegen. Klopt dit en zo ja, hoe gaan we daar dan mee om? Voorzitter, na extensief onderzoek blijkt dat bijna alle gemeenten in Nederland bezig zijn met snippergroen en dat er onderling nogal wat verschillen zijn in de beleidsvoering. Snippergroen blijkt maatwerk te zijn en daarom, voorzitter, is dit een mooi bij uitstek gemeentelijk onderwerp om mijn raadsperiode mee te beginnen. Ik zie ernaar uit om met jullie allemaal deze gemeente nog mooier, groener, gezonder en een beetje minder versnipperd te maken. Dank u wel. Dank je wel. Gefeliciteerd toch?

Ik telefoneer uit Katwijk. Dank u wel, dan ga ik naar de fractie van Gemeentebelangen, alsjeblieft, de heer Rozenberg. Voorzitter.

Hele korte vraag, is het beleid nog steeds conform met wat in het projectenboek staat? Vraag aan de wethouder, is het beleid, zoals in het projectenboek staat, nog steeds van toepassing. Dank u.

U wel dan de fractie van de VVD, de heer Heil, aan u het woord. Dank.

U wel voorzitter, voor de VVD zijn bij dit project twee dingen van groot belang. Beide zijn al genoemd vanavond. Ten eerste de juridische zorgvuldigheid. De achtergrond kennende van de nieuwe wethouder moet dat wel snor zitten, maar desalniettemin vragen we daar toch wel goede aandacht voor en dat staat hand in hand met de tweede, en dat is de communicatie. Wat hier al eerder is gezegd, steeds kon ik de contacten hebben gehad. Met de bewoners gaat het eigenlijk niet om het principe. Daar staat iedereen wel achter en ook de opties die geboden worden van huur, koop of teruggeven zijn alleszins redelijk. Maar in de praktijk lijkt het in de communicatie nog wel eens stroef te verlopen. Het gaat, zoals mevrouw Van der Gronden zei, om een emotionele aangelegenheid en het is belangrijk dat de gemeente daar oog voor heeft. Dus daarvoor vragen wij begrip van de wethouder en de gemeente. Projectmatig zijn het dossiers, percentages en termijnen, maar het gaat inderdaad gewoon om mensen en hun woongenot. De VVD zou graag zien dat de wethouder actief in contact blijft met de inwoners en ook in gesprek gaat met de bewonersgroepen die zich geformeerd hebben. Dat lijkt ons van groot belang voor het wederzijds begrip. Het is altijd heel vervelend om dingen uit de pers te moeten horen die over jezelf gaan, dus daarom is het heel belangrijk om ook de informatie actief te delen. Dus dat is de vraag aan de wethouder. En of hij bereid is op korte termijn actief met de bewonersgroepen in contact te treden en hen bijvoorbeeld ook actief op de hoogte te houden van raadsstukken en andere documenten die over dit project verschijnen. En de vraag van ons is ook om bij de nieuwe aanbesteding of het mogelijk is om de communicatie met de inwoners over het project door het bureau mee te nemen in de procedure. Dan even op de punten van mevrouw Van der Gronden, de betalingsregeling die steunen wij niet. Wat ik al zei, de geboden opties vinden wij alleszins redelijk. Er is ook een optie tot huur en bovendien zouden de uitvoeringskosten, waar de fractie waar je heel Mulder ook op wees, het kost al een hele hoop geld en de uitvoeringskosten gewoon een extra regeling zouden alleen maar meer worden. Zonder geld en huren is prima. Over de termijnen die u schetst. U noemde de 6 weken zoals het in de antwoorden staat, maar de eerste zin van het antwoord luidt: de termijn voor ontruiming, als daarvoor gekozen wordt, bepalen we in onderling overleg met de bewoner. Als daar niet op gereageerd wordt, gaat er 6 weken lopen. Als daar niet op gereageerd wordt, 4 weken. Als daar niet op gereageerd wordt, twee weken en dan gaat het een keer naar de rechter. En dan zitten we volgens mij aan het eind van het jaar en dat lijkt ons ook goed. En u had het ook over een brief. Wat ons betreft, volgens mij gebeurt dat ook. Onze voorkeur heeft persoonlijk contact en dat is een betere manier van communiceren. Dus liever de voorkeur voor persoonlijk contact dan voor een brief, zeker met zo'n moeilijke boodschap. Dank u wel. Dank.

U wel, dan ga ik voor een reactie naar het college.

Wethouder die over snippergroen gaat, dat is wethouder Rouwendal. Aan u het woord.

Dank u wel, voorzitter. Het project Snippergroen is in 2016 gestart en we doen dat in verschillende fasen. In elke fase proberen we te kijken wat we van het vorige stukje hebben geleerd, want al doende leert men. Dat is ook een hele fijne gedachte voor een wethouder die pas begonnen is. Het is wel zo, en dan moet ik even naar binnen met mevrouw Van der Gronde, die dit onderwerp heeft aangedragen. We hebben al geleerd dat de communicatie heel erg belangrijk is, dat het eigenlijk een van de essentiële onderdelen is om het weer te laten slagen. U zei ineens een brief. Het is wel zo dat er eerst begonnen wordt met een bewonersavond waarin algemene informatie wordt gegeven en dan worden de mensen persoonlijk aangeschreven en dan bijvoorbeeld eerst ook nog een gesprek, hè? Dus daar niet onmiddellijk van: als u niet binnen 6 weken ontruimd, dan zwaait er wat. Zo gaat het niet, dus ik ga een beetje geëmotioneerd, maar excuses, voorzitter. Maar er wordt eerst een gesprek met de mensen aangegaan en het gaat dus inderdaad, zoals de VVD net schetste, pas als mensen merken dat mensen niet mee willen werken, we komen er niet uit, dan wordt er gezegd van nou, oké, nu moet hier een knoop worden doorgehakt en nu moeten we binnen 6 weken duidelijkheid krijgen. Ja, wat betekent dan handhaven? Ja, handhaven betekent inderdaad dat als er in onderling overleg geen oplossing mogelijk is, dan moet je het uiteindelijk naar de rechter voorleggen, hè, dus gewoon een revindicatievordering heeft dan van meneer de rechter of mevrouw de rechter: het is mijn eigendom, die ander heeft het niet teruggegeven en wilt u die ander veroordelen het terug te geven? Dus dat is ook nog een normale procedure waarin de bewoners ook nog gewoon weer kunnen voeren, want als ze het er niet mee eens zijn, dan kunnen ze gewoon ook terecht voeren van: het is voor mij, hè, dat gewoon een, nou ja, gewoon zoals het moet. Dus wij proberen inderdaad ook wel rustig de zaken te regelen en dat betekent ook dat het project, zoals u heeft kunnen lezen, al iets uitloopt. Maar goed, dat kost op zich niet meer geld, want ik begreep dat de heer Mulder wat twijfels had over de dekking, maar ik heb momenteel niet het idee dat we echt uit de koers gaan lopen met de kosten. Ik was net even wat aan het overleggen met de ambtenaren toen meneer Rozenberg zijn vraag stelde. Was uw vraag nu geldt het vast? Dat blijkt nog steeds, heeft vastgesteld, blijkt nog steeds. Was dat uw vraag, de heer Rozenberg?

Is inderdaad de vraag waarin ook de communicatieparagraaf staat, een project het boek waarin eigenlijk wordt aangegeven wat hij ook zegt dat er eerst op een goede manier wordt gecommuniceerd met de inwoners met informatieavonden, de brief, het gesprek etcetera, dat uitgegaan wordt van de positieve grondhouding. Maar dat bevestigt u dus u even weet deze vraag beantwoord.

Het antwoord was inderdaad ja. Ja, verschillende leden hebben een vraag gesteld over de betalingsregeling. Ja, er is bewust voor gekozen om dat niet aan te bieden, omdat het gaat om relatief kleine bedragen. De grondprijs is € 125 per vierkante meter, dus dat zijn geen hele grote bedragen. Als je daar ook nog een betalingsregeling voor moet optuigen, dan heb je daar ambtelijke en administratieve lasten die in geen verhouding staan tot de kosten die dat met zich meebrengt en de opbrengst die dat heeft. Dus daarom is ervoor gekozen om dat niet te doen. Het is inderdaad zo dat we in principe gaan verkopen. Er zijn wel gevallen bekend van mensen die zeiden van ja, we kunnen echt niet onze allerlaatste spaarcenten nu nog aan een stukje grond uitgeven en dan is de optie huren aangeboden. Daar is ook wel gebruik van gemaakt, dus dat is de tussenvariant en mevrouw Van Velzen noemde er nog eentje, dat is namelijk de uitgestelde levering. Bij mijn weten wordt die momenteel nog niet gebruikt. We gaan uitzoeken of we die kunnen gaan gebruiken. Ik kan daar momenteel even geen concreter antwoord op geven. Ja, de communicatie is heel belangrijk. Meneer heeft daar ook op gewezen. Nou, mocht het handig zijn dat ik zelf als wethouder met de bewoners in gesprek ga met een vereniging van bewoners, dan ben ik daar uiteraard toe bereid, waarbij het uiteraard wel duidelijk moet zijn dat ook als de wethouder komt, het bestaande beleid wordt gehandhaafd. Want dan moet meneer Rozenberg, nee, maar dat hebben we afgesproken met elkaar en dan gaan we ze zo goed mogelijk informeren op alle manieren die daarvoor geschikt zijn. Maar mijn idee is dat de bewoners met name geïnformeerd moeten worden in wat dit voor hen persoonlijk betekent en niet in een hele algemene informatie. Volgens mij, voorzitter, heb ik nu alle vragen beantwoord.

Wethouder, dank u wel, dan kijk ik of er nog behoefte is aan een tweede termijn. Wie in de tweede termijn? Mevrouw Van Velzen, mevrouw Van der Gronde? En de heer Heil. Mevrouw Van Velzen.

Ja voorzitter, dank u wel. Ik hoorde de wethouder net zeggen dat er nog geen concreet antwoord is op de uitgestelde levering. Na mijn belrondje ben ik tot de conclusie gekomen dat de uitgestelde levering een hele goede optie is. Het vraagt namelijk alsnog een eenmalige inning van het bedrag, alleen later dus. Of je het nou vandaag int of over een jaar, is in principe niet duurder, want die mensen betalen er nu ook al niet voor. Beter dan huren, denk ik, want dat moet je wel handhaven. Dus als de wethouder weet of er wel of niet uitgestelde levering zou komen, dan zouden wij dat graag nog even van hem horen. Dank u.

Voorzitter, ik houd het kort, want mijn collega gaat straks nog spreken. Maar ik wou even melden dat ik het idee van mevrouw Van Velzen uitstekend vind en verder dat ik blij ben dat we hier goed over spreken. Laten we dit nog met elkaar in de gaten houden.

Dank u wel, de heer Heil. Heel kort.

Voorzitter, ik had nog de vraag of er in een nieuwe aanbesteding ook communicatie meegenomen wordt.

Daar nog even op reageren over deze twee punten? Volgens mij is het eerste punt al een toezegging van de wethouder gedaan, maar zal hij hem ongetwijfeld nog even bekrachtigen.

Of communicatie in de aanbesteding wordt meegenomen. Wethouder Rouwendal. Dank u.

U wel voorzitter, ja, ik had toegezegd dat we dat van de uitgestelde levering gingen uitzoeken. Dus uiteraard, als we het uitgezocht hebben, dan krijgt u ook te horen wat eruit komt en dat als ik het goed begrijp, sluit GroenLinks daarbij aan. En meneer vroeg over de communicatie, ja, er volgens de nieuwe aanbesteding hoe we de communicatie daar exact in hebben opgenomen, dat durf ik even niet te zeggen. Maar ik heb al in mijn eerste betoog al gezegd, van ja, de communicatie is essentieel voor het welslagen van dit project, dus dat gaan we uiteraard linksom of rechtsom meenemen in de uitvoering. Wethouder.